But who fights for you.

She's no one

"It's you"

Pabulong kong sabi sa aninong nakatingin saakin.

"Last night, it's you."

Nanatili siyang nakatayo sa kinaroroonan niya. How could I forgot those sets of eyes. I knew and I am certain that it's him. He ignore what I said and I am not in the mood either to give that one kiss a thing.

Nagsimula na akong maglakad taliwas na direksyon niya. Kasabay ng pagpilantik ng aking sapatos ay ang pagtuloy na pagtulo ng aking mga luha.

"Hey, look Ms. Alvarez I mean Faith"

Naramdaman ko ang pagdampi ng kamay niya sa aking braso upang pigilan ang muli kong paghakbang.
"Can just please let me go Sir.."
Pakiusap ko sa kanya. You heard it right he is my former professor in Fevalle. That is why those sets of eyes are familiar.
"Look I'm sorry about last night"
He's voice sounds sincere.
"Not a big deal. So can you just please let me go"
Mahinahon kong sagot.

Nabalot ang pasilyo ng malalakas na yabag at mula sa pinasukan ko ay nasilayan ko ang grupo ng mga lalaking papalapit sa kinatatayuan namin. I turned my head to look at him but his grip on my arm tightened.
I signal him to let go but he diverted his eyes to the group of guy approaching.

'Gab, who's she?'
Tanong ng isa sa mula sa grupo ng kalalakihan dumating. They all look like a businessman with their formal wear. They all look respectable yet quite dangerous.

"She's— She's no one"
Sagot nito. Right I am no one.

"She's one of those students na humahabol saakin"

Pumailanlang ang malakas na tawa mula sa lalaking nasa harap ko at kasunod nito ang mga kasama niyang nakitawa narin. On a split second they looks like devil laughing infront of me.
"Iba talaga ang habulin" sarkastikong tinig ng isa sa kanila.
"Emergency meeting in 10 mins. Sumunod ka nalang" muling tinig ng lalaking mukhang leader nila.
Kasabay nun' ay ang pagpasok nila sa isang kwarto na kanina'y pinanggalingan niya.

Tinitigan ko siya ng masama kasabay ng pagsubok kong kalasin ang pagkakahawak niya mula sa aking braso.
"Pwede ba bitawan mo na ako. At anong sinasabi mong, ako? Studyante? At hinahabol kita? Lasing lang ako pero nasa katinuan ako. Anong pinagsasabi mong hinahabol kita. Hindi kita hahabulin ng dahil lang sa isang halik na yun' kong yun' ang nasa isip mo. At pwede ba bitawan mo na ako SIR, bago pa mawala ang respeto ko sayo"

I gained my arm from him but not long enough when he grab it again.
"I'll give you a ride home. Delikado dito"
Muli akong napatingin sa kanya at kasabay ng pagkunot ng nuo ko. He's getting into my nerves.
"Hindi mo ba ako narinig? Bitawan mo na ako"
He ignore me and pull my arms heading to the entrance.
"Ano ba Sir, what do you think you are doing?"
Sigaw ko sa kanya kasabay ng pagsubok kong bawiin muli ang braso ko pero patuloy parin siya sa paghila saakin. Bumungad muli ang bar stool ang lugar na kanina'y iniwan ko ay napuno na ng tao.
"Hey, I said let me go!?!"
Muli kong pagsigaw pero hindi niya parin ito ininda at tinahak namin daan papuntang Fire Exit.

"Bilis sakay!"

Pasigaw na utos nito ng makarating kami sa harap ng isang kotse. Dali-dali niyang binuksan ang pintuan. Sa pagpupumiglas ko at bahagya niya akong itinulak sa passenger seat.

"What are you doing? What do you think you're doing? Can you just please let me go. Quota na akong ngayong araw Sir, wag mo ng dagdagan pa"

Seryoso kong tinig. Pero nanatili siyang tahimik.

"P-please wag' mo naman nang dagdagan"

Pakiusap ko. Muli kong narinig ang aking paghikbi kasabay ng pag-agos ng mga luha ko. Please can you just spare tonight. I am so full.

——

A/N

Thank you

LetJona