Mystic University

Chapter 12: The Pendant of Hope

Chapter 12: The Pendant of Hope

That was so embarrassing! How can he said like that in front of Mr. Swinerveler? Damn it! You will die Mr. Luxima, not now but soon.

"W-What?" Inosenteng patanong ko sa kaniya. Tumingin ako kay Mr. Swinerveler at laki kong gulat na nakangiti ito tumitingin sa amin.

"Ah, teenager nowadays..." Napailing ito habang nakangiti pa rin. "Good job, apo!" Parang bigla gumuho ang mundo ko nang sabihin niya ang salitang 'apo'. He's the grandson of Mr. Swinerveler, the owner of this school? Come on, alam ko na ang dahilan kung bakit ang kapal din pala ng mukha niya. Kung wala lang ang Lolo nito kanina ko pa ito sinuntok.

"Are you in a relationship?" Bigla akong umiling sa tanong ng Lolo nito, pero gustong-gusto kong tadyakan nang sumagot ang katabi ko na lalaki na,

"Yeah, she's my girlfriend and I'm his boyfriend." Umiiling na lang ang Lolo nito. "Proud of me?" Biglang tumaas ang kilay ni Mr. Swinerveler.

His face is thicker than those books in the corner.

"It was a fake relationship after all." Pinilit kong ngumiti sa harapan ng matanda kahit parang sasabog na ako kahit anong oras.

"Ah, nonsense." Jervy looked at me with his devilish smile.

"Hey. Excuse me, love birds. Your life is in danger, but look what I have in my room, a lost love birds in the middle of nowhere." Dahan-dahan itong tumayo sa malahari niyang upuan at pumunta ito sa harapan namin.

"Miss Croft, you don't need to go there. Your grandfather is now in safe hands." Parang nakuhanan ako ng isang tinik sa sinabi ng matanda.

Tumayo ako at tiningnan ng diretso sa mga mata si Mr. Swinerveler. "H-How? Saan na siya? Pwede ko ba siyang makita? Kahit limang minuto lang, please."

"No, you can't. We have a visiting time here, but it's once in a year lang ito." Ano ako na preso? May pa visiting-visiting time pa, fvck it!

"What?"

"Ano ang gusto mo? Ngayon mo na siya makikita at maghihintay ka na naman ng isang taon o paghandaan mo muna kung kailan mo siya gustong makita? It's your choice, Miss Croft."

Matagal ko na hindi nakikita si Lolo at wala na akong oras para pag-isipan kung kailan ko siya gustong makita. Hindi ko alam kung makakabalik pa ako ulit dito.

I swallow hard. "I want to see him, right now." I say. I hope this is not the last day that I'll meet him, I will survive in this battle just to see him again.

"Are you sure?" Jervy looked at me with a confused face.

"Bakit? Hindi ba pwede?" Pabalang na tanong ko sa kaniya.

"Pero hindi niya dapat malaman na pupunta ka ngayon sa bayan niyo para maglaban. You can stay here, andito na naman 'yung Lolo mo. I promise you that I will protect your town..." Huminga ako nang malalim bago magsalita.

"Kahit nandito na si Lolo sasama pa din ako sa inyo because that is my town doon ako lumaki, I will fight for it even my life is in the line." Narinig ko napamura nang mahina si Jervy sa sinabi ko.

"But, you don't need to go. Dodoblihin ko ang sarili ko and the other part of me is you. Don't worry." Umiling ako sa sinabi niya.

"Like what you've said, you'll support my decision. Aren't you?" Tiningnan na niya ako ng malamig na titig.

He shrugged his shoulders before he hit me his words. "But not this time, Valerine." Parang gumuho ang mundo ko sa aking narinig, nagbago na naman siya.