Polite
"You're out early, akala ko'y tulog ka pa…" Isak speak up after seconds of silence. Nadinig ko ang paninimbang sa mga binitawan niyang mga salita.
Pinagmasdan ko ang dalawang beses niyang pagpasada ng kanyang kamay sa kanyang buhok na punong-puno ng pawis. Ang kanyang kulay gray na T-shirt ay basang-basa rin.
Ilang milya ba ang tinakbo niya at ganito na lang ang pawis niya? Mukhang di pa maampat at tumutulo talaga. Pinagpapawisan ba? O baka may ibang kasamang nagpapawis kanina?
Mas umusbong ang aking irita sa aking mga naiisip, lalo pa't naririnig ko pa rin sa likod ng aking utak ang tunog mabining halakhak ng Adviser ni Freah. Nilingon ko ang banda ng gate at nakita kong wala na iyon doon.
Tapos na pala iyong pag-uusap nila ha? Kung pag-uusap nga ang tawag sa tunog malandi niyang mga pasaring kay Isak.
Pilit kong pinaalala sa aking sarili na kontrolado ko lang dapat ang aking mga emosyon. Na huwag magtanong at mag-usisa dahil wala naman akong karapatan para doon. It's frustrating me!
Sa likod niya ay ang pasikat na araw sa Silangan, kay ganda niya sanang pagmasdan kung hindi lang ako parang nauupos na kandila dahil sa aking nararamdaman ngayon.
"K-Kanina ka pa gising?" He tried to ask again. Ngayon ay may kung ano akong naririnig na pangamba sa kanyang boses.
Wala akong planong sagutin ang tanong niya. Kapag may sinagot ako, baka mas isuplong ko lamang ang sarili ko sa kanya.
Nanatili lang akong nakatingin, walang kalakip na emosyon ang aking mukha.
"Bilisan mo na diyan, Isak. Magpunas ka ng maayos ng pawis mo bago pumasok. Ayaw kong pawisan ang magluluto sa kusina ko," I coldly said.
Isang malamig na tingin mula sa akin bago ko siya tuluyang tinalikuran doon. Nandidilim ang aking paningin dahil sa aking tinatagong iritasyon.
Narinig ko ang muli niyang pagtawag sa aking pangalan, ngunit hindi ko na siya muling liningon.
Dumaan muna ako sa kusina at uminom ng tubig. Pinangalahatian ko agad ang isang baso. Para na rin akong nagjogging sa tindi ng aking pagkahingal dahil sa mga emosyong pilit kong pinipigilan.
Paanong nangyaring parang hindi lang ang mga plano ko sa araw na ito ang nagulo? Narealize kong sa nararamdaman kong ito, tuluyan na palang nagulo ang aking buong mundo.
"Sonja…"
I froze when I heard his faint voice calling my name. Talagang sinundan pa ako!
Now, I found out the fault I did on striding towards this kitchen. Ito na nga at kailangan ko pa ulit siyang harapin kahit na hindi pa nga ako nakakalma.
"Magluto ka na ng agahan dito, Isak. Aalis ako maya-maya. Ikaw na muna ang bahala sa mga bata," inunahan ko na siya sa pagsasalita.
Nanginginig kong inilapag ang aking baso para siya ay muling maiwasan.
"May gusto ka bang sabihin sa akin, Sonja?"
Just when I'm about to leave him in the kitchen, he blocked my way using his huge frame.
"May nakita ka bang ayaw mo kanina? May nadinig ka? May gusto ka bang marinig na eksplenasyon mula sa akin?" sunod-sunod ang buhos ng kanyang mga tanong sa akin.
Somehow, it triggered some of my thoughts. I want them to be revealed in a way I'm not going to be ashamed in the end.
"Kung may nakita at nadinig nga ako, ano ngayon? May dapat ka bang iexplain mula doon, Isak?"
Sa huli'y napagpasyahan kong ibalik na lang ang mga tanong niya.
"You can just ask directly, Sonja. I don't want you this way…" bigong aniya. "Ayaw kong nagiging mailap ka sa akin muli. Ayaw kong isipin mo na kaya ko pang magbaling sa iba ng atensiyon bukod sayo. Gusto ko alam ko kahit papaano ang mga nasa isip mo. I don't want you… sad and jealous, baby…"
I heartbeat raced with the intensity of his last statement with that damn cringy endearment. Even if it's hard, I had to admit it to myself that I'm feeling the words he has spoken in a blunt way.
"Kung ganoon, bakit pa ako kailangang magtanong sayo? May dapat ba akong malaman sa pagkikita niyo sa harapan ng bahay ko? Palihim ba kayong nagkikita doon ha?" nanghihina kong tanong, halos umusok ang aking mukha sa hiya.
Magtanong ako o manahimik, napapahiya pa rin ako sa harapan niya!
He sighed.
"I was jogging around when she tailed me. Nagtanong siya sa akin tungkol sa tumbler niya na naiwala niya ilang araw na ang nakararaan. Nagbakasakali siya na baka ako ang nakakita o nakapulot. And yes, I was the one who found and keep it, so I gave it back to her. Iyon lang naman iyon," he tried to explain.
Halos mapapikit ako. I can't think straight.
Umuukil sa aking isipan ang larawan ng balingkinitan na katawan ng babaeng iyon habang sumusunod sa kanya sa pagtakbo. Ngayon ko lang naaalalang dumaan pa sa isip ko na magexercise na rin kanina. The words in my head are definitely not working properly after I saw them in my gate.
Alam ko naman sana ang sinasabi niya. Narinig ko halos lahat ng napag-usapan nila, kaya alam kong hindi siya nagsisinungaling sa akin. Kaya lang, ang aking nararamdaman lang naman talaga ang nagpapagulo nitong lahat.
"Sonja, I'm true with my words. Isa pa'y kilala mo naman iyon. Her advisory is in Freah's section. She's a teacher and a professional, hindi mo kailangan pang mag-isip ng kung ano sa interaksiyon naming iyon. Aside sa paaralan at noong sa fieldtrip, iyon pa lang ang una naming interaksiyon. I was just being polite with our converstion…"
"Sana pala'y inimbita mo pa iyon para magkape dito, Isak. Itinodo mo na sana iyong pagiging polite na sinasabi mo," I sarcastically countered.
Isak frustratedly sigh. "You're just jealous that's why your tongue stung like this. And, I'm telling you that there's no need for you to be like this..."
Naapektuhan ako sa pagod na nasa kanyang boses. I know my temper is at fault… at hindi ko naman magawang ikaila na kasabay ng pag-amin kong attracted din ako sa kanya ay ang pag-usbong na rin ng selos sa aking sistema.
I bit my lip and tried to get a hold on my lost professionalism. Tingin ko'y sadyang nayanig ang aking mundo sa pagdating ni Isak sa buhay ko kaya nama'y nag-iba ang pagkakasalansan at pagkaorganisado ng aking mga galaw at salita.
"I had not felt something this intense for years, Isak. N-Nakakapanibago. N-Nakakatakot. I'm sorry if I'm acting this way. The fault is all on me…" buntong-hininga ko.
Parang nanghina na siya sa sinabi ko, kaya't nang sinubukan ko na siyang lagpasan ay napatabi na lamang siya. Nagtuloy-tuloy naman ang balik ko sa aking kwarto at hindi na muli ako lumabas hanggang sa puntahan ako ni Freah para sumabay sa kanilang mag-umagahan.
"I have an errand to attend today. Mamamasyal tayo pagkabalik ko. Si P-Papa niyo muna ang bahala sa inyo dito," binasag ko ang katahimikan sa naging umagahan.
Pansin ko ang naninimbang na titig sa akin ni Isak at ang kuryoso naman na mga tingin ng aking mga anak. Dahil doon ay wala tuloy naglakas-loob na magsalita pwera sa akin.
