Fall For The Traps

Chapter 36

Chapter 36

I don't

I was crying and my friends are comforting me.I don't know what to do.This is the fourth time na nasaktan ako at ito yung pinakamasakit.

How could he do this to me?I thought he was honest on me,I thought he's different.I gave my trust on him!I open my heart to love him but all he do in the first place is cheating me.

I saw anger in Eion's eyes while staring at me.

"Sinasabi ko na nga ba,kaya wala akong tiwala sa lalaki na yon,e."
Galit na sabi ni Eion at bigla syang tumayo.

"Where are you going?"
Fayrem asked.

Kumuyom ang mga kamao ni Eion.

"Kakausapin ko sya.Hindi pwedeng ganito na lang."
Seryosong sabi ni Eion na syang ikinatigil ko.

"P-Please,isama mo ako..."
Mahinang sabi ko.

Of course!I will give him chance to explain pero kapag sinayang nya ang pagkakataong yon,I'll broke up with him.Naiyak ulit ako.Sana lang magpaliwanag sya.Gusto ko pa ring marinig ang side nya.

Gusto sanang tumanggi ni Eion pero pinanlakihan sya nila Fayrem ng mga mata.Napabuntong si Eion at inilahad ang kamay nya sa akin.Tinanggap ko iyon at tumayo.Himinga ako ng malalim at inayos ko ang sarili ko.Kaya ko to.

Nakita namin si Vanter sa labas na may kasamang babae.Kumirot ang puso ko.Ano bang ginagawa mo,Alfonso?!Kita ko ang pagtagis ng bagang ni Eion habang pinagmamasdan silang naglalandian.Iniiwas ko na lang ang tingin ko sa kanila.Si Eion na ang nagsalita para sa akin.

"Alfonso,we need to talk to you.Yung ikaw lang sana."
Mariing sabi ni Eion.

I heard Vanter's sarcastically laughed.

"Ok,Babe...dito ka lang.May kakausapin lang ako."

I bit my lower lip.No,you can't cry in front of him.Kailangan kong maging matapang sa anumang maririnig ko ngayon.Nanatili lang si Eion sa tabi ko habang yung babae ni Vanter ay nasa likod lang.Namulsa sya sa harapana namin.Ni hindi man lang nya ako tinapunan ng tingin.

"What now?What do you need?"
Sabi nya na parang wala lang ang usapan na to para sa kanya.

Gusto ko nang umiyak pero pinilit ko pa rin ang sarili ko para makausap sya.

"I-I want to know...gusto kong malaman yung dahilan mo."
Lakas-loob na sabi ko.

Dito na nya ako tinapunan ng tingin.He shrugged his head.

"Ano pa bang kailangan mong malaman,Ms.Decena?Nakita mo naman na lahat."
Walang-emosyong sagot nya sa akin.

Muling nagtagis ang bagang ni Eion na parang anumang oras ay makakasuntok sya.

"Bakit mo nagawa yon sa akin?!How dare you?!I open my heart just to loved you!I gave my trust in you!Why do you have to do this!"
I shouted with my anger.

He sarcastically laughed.

"You're stupid.Alam mong sa umpisa pa lang nambababae na ako.Ano pa bang gusto mong marinig?Stop this non-sense."
Sabi nya at tumalikod na sa amin.

"I-I'm breaking up with you!"
I shouted with tears on my eyes.

"I'm waiting to hear that.Good choice."
He said.

Hindi ko na nasundan pa ang pangyayari nakita ko na lang na bumagsak si Vanter sa lupa dahil sa suntok sa kanya ni Eion.

"You f*cking bastard!Edi sana umpisa pa lang hindi mo na sya nililigawa,di ba?!"
Sigaw ni Eion.

Tumayo si Vanter at muling namulsa sa harapan namin.He just shrugged his head.

"I'm just playing with her.Good bye."
He said and he just lazily wve his hand.

Doon na bumagsak ang katawan ko.Umiyak ako.Eion carried me in a bridal position.Itinago ko ang mukha ko sa dibdib nya.

"Just cry,Shan...nandito lang ako."
He said and I felt him kissing me on my head.

Mas lalo akong napaiyak.Iyon ang laging ginagawa sa akin ni Vanter.Bakit sya ganon?!Talaga bang minahal nya ako o hindi?!

"D-Dito na lang ako,Eion."
Sabi ko.

"You sure?Pwede kitang samahan kahit saan."
He said.

"H-Hindi na,Eion...gusto ko lang na magpahinga dito...kita na lang tayo bukas.Salamat."
I said and I hugged him.

He hugged me back and kissed my forehead.Bumaba na ako at nag-wave na lang ako sa kanya para magpaalam.Bumuntong -hininga ako at umupo.Nasa parke ako ngayon.Ito ang lagi kong pinupuntahan kapag malungkot ako.

Papaupo na sana ako nang biglang bumuhos ang malakas na ulan.Umiyak ulit ako.

"Salamat sa pagdamay sa akin..."
Sabi ko habang dinadama ang ulan.

Nakaupo lang ako doon habang umuulan.Napatingala ako nang makitang may tao sa harapan ko.Napahikbi ako.

"Bakit ka nagpapaulan?"
Walang-emosyong tanong ni Vanter  sa akin.

Itinulak ko iyong payong nya at umalis na sa kinauupuan ko.Huminto ako at muli akong humarap sa kanya.Nakatingin lang sya sa akin habang nakapamulsa.

"Don't you love me a-anymore...minahal mo ba talaga ako?"
Lakas loob na tanong ko sa kanya.

Walang salita syang lumapit sa akin.Itinapon nya ang payong nya at walang pasabing hinalikan ako.Naiiyak akong tumugon sa kanya.Humiwalay sya sa akin at sinuklay nya ang buhok nya gamit ang mga daliri nya.

"I don't love you,Shan...I never loved you."