The Girl Who Ruined My Life

The girl who ruined my life ( Chapter 10: My revenge )

Author's Note:

Heyo! Sorry sa irregular updates. Medyo busy lang eh. Sorry din kung medyo nakakalito yung chapter 9, binalik ko na sa dating style for this chapter.

Andrei's POV

(Nasigawan ako ni kuya kagabi kaya sigurado akong may problema sya)

Andrei: Kuya...

[Pag tawag ko sa kanya habang kinakatok ang kanyang pinto]

Andrei: Kuya bangon na, ma la-late kana

[Pagpa-pa alala ko sa kanya dahil hindi pa ito sumasagot]

Andrei: Kuya!

(Pag katok ko ng lakas ngunit biglang natulak ang pinto.... Wala sya dito)

Emma: Ano? Gising naba yang batugang mong kuya?

Andrei: Mama, wala po sya dito
M: Ha!? Nandyan lang yun kagabi ah. Baka nauna na pumasok

Aomine's POV

(Ngayong gabi. Aalis na ako ngayong gabi, uuwi ako sa Lola ko sa probinsya at hindi na ako babalik sa bahay. Umaga na ng makarating ako sa probinsya namin)

Aomine: Tao po. Lola ako po ito.

[Biglang bumakas ang pinto at bumungad kay Aomine ang kanya lola]

Linda: Oh apo, napadalaw ka?

Aomine: Pwede po makituloy muna ako dito?

Linda: Ay sya sige, pasok ka.

(Si Lola Linda. Sya ang takbuhan ko tuwing may problema ako. Sya rin ang nagpalaki sa akin nung maliit palang ako.)

Linda: Bat naman biglaan kang napadalaw iho?

Aomine: Makikiusap po sana ako kung dito na ako tumuloy?

Linda: Oo naman iho. Pero paano naman ang magulang mo sa Maynila?

Aomine: Ang totoo nyan madami pong ako masamang ala-ala duon. Please lang po lola, ayaw ko po muna umuwi duon.

Linda: Sya sige apo, kung yaan ang gusto mo. Ano ba kasi ang nangyari?

Aomine: Wag na po la. Ayaw ko na po alalahanin ang mga mapapait na bagay na nangyari sa akin.

Horiuchi's POV

Horiuchi: Tao po..

(Kakapalan ko na ang muka ko.... Kailangan kong humingi ng tawad kay Aomine)

Andrei: Sino po... Oh Ate Horiuchi!

Horiuchi: Nandyan ba kuya mo? Gusto ko sya makausap.

Andrei: Po? Hindi nyo po ba sya kasama?

Horiuchi: Hi... Hindi. Hindi ko nga sya nakita kanina sa school.

Andrei: Ganun po ba... Eh pagka gising po namin kanina wala na sya sa kwarto nya, akala namin pumasok ng maaga. Baka nadun po sa kaibigan nya.

Horiuchi: Sige.. Salamat Andrei.

Andrei: Walang anuman po ate.

(Saan ka nagpunta Aomine?)

[Bumalik si Horiuchi sa campus upang hanapin neto si Aomine ng makasalubong nya si Makabe]

Horiuchi: Makabe, nakita mo ba si Aomine?

Makabe: Si Aomine? Hindi eh, hinanap ka nga sya ni Ma'am eh. Ngayon lang umabsent yun. Tingnan mo sa bahay nila

(Shit! Nasan kana Aomine!?)

Horiuchi: Nang galing na ako sa kanila. Wala sya duon. May alam kaba na iba pa nya pwedeng puntahan.

Makabe: Hmmm... Wala na eh, ang alam ko bahay at paaralan lang ginagawa nyan. Sayo nga lang sumasama yun kung gagala man minsan.

Horiuchi: Sige salamat. Pasensya sa abala

Makabe: Ano kaba wala yun. Paki sabi kay Aomine na pumasok bukas.

[Umuwi si Horiuchi ng bigo mahanap si Aomine. Lungkot na lungkot ito habang nagkulong sa kanyang kwarto]

(Nasan kana Aomine... This is all my fault! I'm such a damn fool! How can I do that to him? After all that he has done for me.. After he loved me)

[Knock knock. Tunog ng katok sa pinto ni Horiuchi.]

Maid: Ma'am ready na po ang dinner nyo.

Horiuchi: I'm not hungry yaya.

[Nagkulong buong gabi si Horiuchi. Punong puno ng pag sisi, galit sa sarili at kalungkutan]

Aomine's POV

Linda: Apo gisingnan, handa na ang almusal.

[Agad akong bumangon para pumunta sa hapag kusina]

Aomine: Wow! Ansarap naman po ng luto nyo lola!

Linda: Salamat naman apo at nagustuhan mo.

(Buong buhay ko ang Lola Linda ko lang ang isa sa mga taong tinrato ako bilang pamilya. Mas naging ina pa sya sa akin kaysa sa tunay kong ina.)

Linda: Bat tulala ka Aomine?

Aomine: Wa-wala po. Nasarapan lang po talaga ako sa luto nyo eh.

Linda: Ikaw talaga apo. Buo naba ang desisyon mong dito tumira at mag aral?

Aomine: Opo lola, dito po muna ako hangang mag kolehiyo ako.

Linda: Sya sige, kung buo na ang desisyon mo. Dito narin pumapasok uli yung mga kababata mo dati, si Allen at Elaine.

Aomine: Talaga po!?

Linda: Oo, gusto mo dalawin mo sila pagkatapos mong kumain.

(Allen at Elaine. Sila ang aking nga kababata at matatalik kaigan nuon, bago sila lumipat ng paaralan at tahanan.)

Aomine: Sige po lola!

[Ding! Tunog ng cellphone ko. Mensahe mula kay Makabe "Bro, bat ka absent? Anyways hinahanap ka ni Horiuchi. San kaba kasi nag punta?".]

(Horiuchi... Yan ang pangalan ng babaeng sumira ng buhay ko. I swear magbabayad kayo ni Daisuke pagbalik ko! Mag antay lang kayo pag balik ko ng Manila)

Linda: Sino yan apo? May nangyari ba?

Aomine: Wala po... Yung kaibigan ko lang from Manila, nangangamusta.

(This isn't over Horiuchi... I'll get my revenge on the two of you.)

Chapter 10 End