This chapter is dedicated to: mizz_zleoner
Kalahating araw ko ng hindi nakikita si Ethan. Hindi 'pa' man kami ay parang obsess na ako sa kanya. Lagi siyang hinahanap ng sistema ko sa paraang hindi ko maipaliwanag.
Kaya ng naglalakad ako patungo sa cafeteria ay wala ako sa 'wisyo. Hindi sana ako babalik sa realidad ng matisod ako.
Nakapikit na ako at iindahin na sana ang sakit pagkadapa ko sa sahig ngunit hindi iyon nangyari. May humawak sa dalawang dibdib ko upang hindi ako tuluyang madapa.
"Ahh!" Sigaw ko habang tumatayo at lumayo doon sa lalaking humawak sa aking dibdib.
"What the fuck Gio! Why did you do that?" Inis kong sigaw.
"Obviously, to help you. By the way, your boobs really suit my hands. Mind if I touch it again?" Tugon niya habang kino-close-open pa ang kaniyang mga kamay parang dinadama ang hawak niya sa aking dibdib kanina na nagdulot ng aking pag-alburuto. Masama ko siyang tinignan.
"Umasa ka! I won't let that happen!" Inis na sigaw ko sa kanya ngunit nanunuyang ngumisi lamang siya at tinalikuran ako.
"Let's see," huling pahayag niya habang kumakaway pa sa akin ng patalikod.
Hinarap ko ang dahilan ng pagkakatalisod ko sana. Ngunit uminit na naman ang ulo ko ng makitang si Maria Cassandra Ibarra na naman iyon!
Hinila niya ang aking naka bugkos na buhok upang mailapit ang kanyang bibig sa aking tenga. "Hindi ka talaga nadadala sa isang babala ah, wag mong hintayin na ibunyag ko ang madilim mong sekreto!" 'Yon lang at padabog niyang binitawan ang aking buhok.
'Seriously, why do people used to walkout to me?' Argh!
"Buti pa ako hindi nagwa-walkout sa'yo," nagtindigan ang mga balahibo ko ng marinig ang boses na iyon. Nagugulat akong hinarap siya ngunit labi niya ang sumalubong sa labi ko.
Agad akong napalayo ng maalalang nasa cafeteria nga pala kami. Napalibot ang paningin ko sa buong cafeteria, hindi nga ako nagkamali at masasama ang tingin ng mga babae ang pumukol sa akin. Hindi man kilalang presidente ng eskuwelahan si Ethan ay matatawag na 'campus hearthrob' naman ito. Akala lang ng karamihan na hindi pa nila nakikita ang presidente ngunit ang totoo ay palagi na nila itong nakakasalamuha.
Nabigla ako ng hilain ako ni Ethan at mapusok na hinalikan sa harap ng maraming estudyate. Masama man ang kanilang mga tingin sa akin ay balewala na iyon sa akin dahil mas iniintidi ko ang mainit na halikan namin ni Ethan. Kasabay niyon ang mabilis na tibok ng aking puso.
Ipinarte niya na ang labi sa akin at ipinagdikit ang aming mga noo. "I miss you, darling." Bulong niya.
'I miss you, too.' Hinila niya ako sa isang mesa at nag-alisan ang mga taong naka-upo doon sa di ko malamang dahilan.
"I'm sorry if I didn't get to see you this morning. My schedule was tight because of some school matter." He apologetically said.
I can't just help asking myself, 'What's the real score between us?' Ang dami niya nang ginagawa sa akin na dapat ay ang magkasintahan lamang ang gumagawa. Nagdulot ng kirot sa aking puso ang naisip.
'Bakit hindi pa siya nanliligaw? Gano'n ba ka easy to get ang tingin niya sa akin?' Hindi ko siya masisi dahil ako man ay bumigay. May kasalanan din ako dahil hinayaan ko siyang gawin ang mga bagay na iyon sa akin. Mataman ko siyang tinignan.
"Do you want to say something?" Tanong niya ng maramdaman ang mga mabibigat kong tingin sa kanya.
"Ah, wala." Payak kong sagot sa tanong niya.
BINABASA MO ANG
Taming The Dragon's Heart
ChickLitR-18: READ AT YOUR OWN RISK! This is a work of fiction. A product of the author's imagination. Teaser: I confidently walk through the hallway na para bang maraming lalaki ang nagkakandarapa makita lang ako kahit lahat ng iyon ay sa imahenasyon ko la...