The silent student...

Hoofdstuk 40

Pov. Louis
'Vanwaar ken je haar eigenlijk?'

Ik slik en zeg zacht: 'we waren een koppel, bijna twee jaar geleden'

'En nog steeds vrienden?'

'Ja we zijn uit elkaar gegaan als vrienden. De gevoelens waren weg, bij ons beiden. Maar we bleven het goed met elkaar vinden.'

Harry humt wat en ontwijkt mijn blik. 'Ben je jaloers soms?' Hij schud zijn hoofd maar blijft mijn blik weigeren.

We lopen ons huis binnen, sinds Harry er woont is het ook zijn huis geworden, en lopen we meteen naar de woonkamer.

Zayn en Liam zijn druk aan het gamen en Harry gaat erbij zitten. 'Kan ik meedoen?' Zayn knikt en zegt: 'wacht, eerst winnen van Liam natuurlijk!' Hij lacht en kijkt naar het spel vanaf de bank.

Ze zitten al een half uurtje te spelen terwijl ik niets te doen heb. 'Harry, wil je ook wat warme chocolademelk?' Ik tik op zijn schouder voor zijn aandacht en hij knikt. De jongens wilde ook wat dus nu kan ik voor iedereen wat maken.

'Hier Liam, speel je maar weer' hoor ik Harry zeggen waarna voetstappen volgen.

'Hey lou' ik draai me om en kijk in Harry's  smaragd groene ogen. 'Hey' zeg ik met een kleine glimlach.

'Sorry van daarstraks. Misschien kwam ik wat boos over en je hebt gelijk, is was jaloers' geeft hij toe en ik glimlach.

'Geen probleem. Weet gewoon dat er niets is tussen haar en mij, en dat zal ook nooit nog gebeuren want ik heb jou.'

'Dus, sorry als ik onze wandeling daarmee heb verpest.' Zegt hij zachtjes. 'Nee joh! Kom hier' ik open mijn armen waar hij snel inkruipt en me stevig knuffelt. 'Kan ik je helpen?' Vraagt hij zodra ik me focus op het klaarmaken van vier tassen chocolade melk. 'Eigenlijk niet' hij slaat zijn armen om mijn middel en legt zijn kin in mijn nekholte. 'Oké, dan hou ik je wel gewoon gezelschap.' Ik glimlach en druk een snelle kus op zijn wang.

'Zullen wij vanavond koken?' Vraagt Harry en ik draai me om zodra de vier mokken staan op te warme met melk erin.

'Euhm ja is goed. Als jij een beetje kan koken, meestal heb ik Liam of Zayn die me helpen het niet te verpesten.'

'Ik kan koken hoor, toch een beetje' zegt hij lachend. 'Oké, dan koken wij vanavond. Maar iets simpels? Zoals spaghetti?' Hij knikt en zegt: 'deal' het geluid van de microgolfoven doet me opschrikken. Ik doe enkele lepels cacaopoeder in de mokken met hete melk en breng ze samen met Harry voorzichtig, om niet te morsen, naar de woonkamer.

'Vanavond koken ik en Louis' zegt Harry tegen de jongens met een brede glimlach.

'Louis? Koken? Liam, staat je fiets al klaar om naar Het frituur te rijden?' 'Ja, jij je telefoon al klaar voor de brandweer te bellen als ons kot in brand staat?' 'Ja hoor allemaal geregeld.'

Ik kijk hun met de droogste blik ooit aan terwijl Harry stuk gaat van het lachen. 'Sorry hoor lou, maar je bent heus niet zo slecht. We hebben nog eens gekookt en dag liep goed af' Nog voor ik anwtoord kan geven zegt Liam: 'nou, een keer ging hij zonder onze hulp biefstuk bakken met gebakken aardappelen. Beiden aangebrand dus eindigde we in het frituur. Maar met jou hulp komt het goed.'

Harry proest het uit en ik verkoop hem een zachte klop op zijn schouder. 'Nou ik kan koken, geen zorgen. Pest hem niet zo' hij drukt een kus op mijn mond en de jongens kijken onze grijnzend aan

Wanneer Harry doorheeft dat ze keken bloost hij als een gek. 'Vergeten dat ze er ook nog waren?' Vraag ik met een knipoog terwijl Harry wel door de grond wilt zakken

'Geen zorgen Harry, het maakt ons niets uit hoor' zegt Zayn gerustellend. 'Zolang jullie elkaar niet opeten vind ik het prima' zegt Liam nu en Louis grijnst eventjes.

'Ik wil al gaan koken' zeg ik tegen Louis wanneer het iets voor zes uur is. 'Kom op dan, ookal lag ik net zo goed met je te knuffelen' zegt hij zeurend. Ik glimlach en sta toch op. 'We knuffelen straks Wel.'

Hij kijkt me met een oog open aan terwijl hij zegt: 'oké als je je daarnaar aan houd' ik loop alvast naar de keuken waar ik alles uit de kastjes haal. Ik voel twee handen om mijn heupen en een lichaam dat dicht tegen het mijne komt staan. 'Lukt het?' Vraagt hij wanneer ik niet in de bovenste kast kan. 'Niet echt' mompel ik waarna Louis ernaar toe reikt en het aan mij overhandigd. 'Bedankt lou' ik druk een vluchtige kus op zijn wang waarna ik me weer op de ingrediënten voor me concentreer en naga of we alles hebben.

'We gaan eerst de groenten wat snijden.' Zeg ik terwijl Louis de snijplank en twee mesjes neemt.

'Auw!' Roep ik uit terwijl ik het mes uit mijn hand laat vallen. 'Wat is er?' Vraagt Louis bezorgt. 'Ik sneed in mijn vinger' zeg ik kijkend naar de bloedende snee.

'Hou het even onder houd water zodat het schoon word. Ik haal wel een pleister.' Hij drukt een kus op mijn wang en zet de kraan aan.

Niet veel later komt hij terug en maakt de wond schoon. 'Je bent toch niet erg slim hé' zegt hij lachend. Ik glimlach alleen en hij plakt de pleister zorgvuldig over de snede heen.

'Wil je de andere even roepen?' Graag ik aan Louis terwijl ik alles op tafel zet.

'Eten is klaar!' Ik schrik op van Louis die gewoon in de keuken luidkeels staat te roepen.

'Ik dacht dat je aan de trap ging staan. Bedankt om me doof te maken' zeg ik terwijl ik over mijn oren wrijf. Hij grijnst onschuldig en gaat aan tafel zitten en ik neem plaats naast hem.

De rest komt al snel aangelopen en kijkt blij naar het eten.

'Was erg lekker jongens' zegt Zayn en Liam knikt instemmend. 'bedankt.' Zeg ik zachtjes.

'We gaan nog snel afwassen en dan film kijken?' Vraagt Louis wanneer de jongens in de woonkamer zitten. 'Alleen of met hun?' 'Alleen?' Ik knik goedkeurend.

Ik sta af te wassen terwijl Louis wacht om te kunnen afdrogen. 'In tussentijd staat hij achter me en drukt hij kusjes in mijn nek wat me doet verstijven.

'Rustig Hazz, ik ben het. Vind je dit niet oké? Vertel het me dan' zegt hij bezorgd. 'Doe maar' zeg ik dan maar, genietend van zijn lippen op de mijne na deze zin.

Langer hoofdstukje! Over de 1000 woorden🤩