~UMUT~

7.Bölüm

(1 yıl falan atlayacağım çünkü aklıma olay gelmiyor)

1,5 Yıl Sonra...

Akşam yemeği için masaya inerken belimdeki ağrı biraz daha hafiflemiş gibiydi. Yeşil elbisemin belindeki kemeri düzeltip masaya oturdum. Et yemeklerini hep çok sevmiştim ama bu sefer canım yemek istemiyordu. Herkes yemeğini yiyordu bense ellerimi kocaman göbeğimde koymuş aşerdiğimi belli etmemeye çalışıyordum. Ama pek başarılı olduğum söylenemezdi resmen çilekli pasta bedenimi ele geçirmiş gibi gözümün önünden geçiyordu. Gözlerimi kapatıp unutmaya çalışsam da sertçe yutkunup, dudaklarımı birbirine bastırarak nefesimi kontrol etmeye çalışıyordum. Cenk fark etmiş olacak ki bana döndü.

'Sevgilim?, ne oldu sana?' karnımı okşayıp omuzlarımı kaldırdım. 'Y-yok bir şeyim' inkar etsemde tatmin olmamış gibi duruyordu. 'Hımm, söyle bakalım canın ne çekti? yoksa çilekli pasta mı?' gözlerim kocaman açılırken içimdeki ufaklık tekme atmaya başlamıştı. Birden Cenk'in yakasına yapıştım. 'Nolursun çilekli pasta yiyeyim Cenk! yemin ederim çocuk ağzımdan çıkacak o derece çekti canım lütfen!' Masada ki herkes bu halime gülerken Cenkte alnımdan öpüp Nurten ablaya döndü.

'Nurti çilekli pasta var mı?' Nurten abla gülümseyerek bana baktı. 'Var paşam var olmaz mı!' mutfağa yönelirken arkasından bağırdım. 'Muzlu almıştım dün ondan da bir dilim olsun!' herkes halime gülerken sesli bir şekilde inledim. Birden bakışlarının hedefi olmuştum. 

'A-aay sakin olun belime ağrı girdi o yüzden yani..' Cenk içini çekerken gözlerinde ki korku yok olmuştu. Kapının açılması ile bu sefer kapıya döndük el ele gelen kişileri gördüğümüzde ben ve Cenk dışında herkes şok olmuştu. Gelenler Cemre ve Nedimdi. 

'Çocuklar bir şeyler oluyor da haberimiz mi yok bizim?' Sessizliği bozan kişi bu sefer Agah baba olmuştu. Cemre ve Nedim birbirlerine bakıp gülümsediler. 'Biz evleniyoruz!' ablam birden bağırınca minik oğlum tekme atmıştı ve bu fazlasıyla canımı acıtmıştı. Artık neredeyse 9.ayın bitmesine 1 hafta kalmıştı. 

'Abla! ne bağırıyorsun ya! doğurucak gibiyim zaten!' karnımı tutup ayağa kalktım ve yanına gidip yüzüğüne baktım. Dudaklarımı büzüp Cenk'e baktım 'Bende istiyorum!' oda kalkıp yanıma geldi ve bir elini belime, bir elini karnıma koydu.

'Bütün paramızı bebeğimize harcadık hayatım, maalesef iflas ettik..' diğer elimi ağzıma koyup Agah baba'ya baktım oda kafa sallayınca ellerimi karnıma koydum. 'Olsun bebeğimiz var, siz varsınız üstesinden geliriz.' herkes gülümserken kandırdıklarını anlamıştım. 

'Siz beni kandırıyorsunuz demeeek!' herkes gülmeye başlayınca oyunuma başladım

'Ahh! Doğuruyorum!' Ellerimi karnıma koyup bağırmaya başlayınca herkes birden başıma toplandı.

'Ee tamam ben hemen bebek çantasını alayım odadan! Oda neredeydi ama!? Allahım yardım bana nolursun!' Gülümsemeden edememiştim. Heyecanla yukarı çıkarken birden gülmeye başlayıp doğruldum.Kahkaha ile gülerken yanıma geldi.

'Umut çok eğlendik dimi annem!?' daha çok gülerken artık herkes gülmeye başlamıştı. Ne güzel bir aileydik her şeye rağmen yine biz oluyorduk ya da aslan daha kafesinden çıkmamıştı...

2 haftalık koşuşturma sonunda nihayet düğün günü gelmişti. Beyaz gelinliğin içinde adeta kuğu gibi duran ablamı görünce ve ''doğumun yaklaşıyor!'' habercisi hormon artışlarım yüzünden ağlamaya başlamıştım. Aşağı inip misafirleri karşılarken minik tekmeler ve sancılar yavaş yavaş yoklamaya başlamıştı. Cenk zorla kendini nikah şahidi olarak kabul ettirdiği için ben en öndeki benim için koyulan sandalyeye oturmuş elimdeki peçete ile gözyaşlarımı dindirmeye çalışıyordum. Evlilik cüzdanını alan ablam elinde sallarken Nedimin ayağına basmasıyla herkes güldürmüştü. Ben de durum farklıydı artık tekmeleri artmış, sancılarım çoğalmıştı. Tebrik için yerimden kalkacakken tekrar oturu vermiştim yerime biraz daha hafiflemişti en azından. Ben ağrıyı unutup Cenk'in arkadaşlarının eşleriyle konuşuyordum ki Cenk dahil 4 erkek daha masaya doğru geldi.

'İşte bu da benim minik kaplumbağam!' elinin birini karnımda gezdirip güldüğünde ben de gülmüştüm. Herkesle tanışıp sohbet ettikten sonra artık çok daha sert sancılar giriyordu ve sanki belimi koparıyor gibiydi ayakkabımın bileğimi sıkan kemerini açmak için eğildiğimde altıma bir sıcaklık yayılmıştı. Hemen doğrulup baktığımda suyumun gelmiş olduğunu gördüm.

'Cenk!, hemen gelmen lazım!' ama duymuyordu çareyi Nedim de bulmuştum. 'Nedim!' hemen yanıma gelmişti.

'Efendim?' karnımın altından tutarken sancı aralıklarını sayıyordum iki dakika da bir geliyordu doğum başlamıştı. 'Nedim hemen Cenk'i çağır suyum geldi!' gözleri kocaman olurken hemen Cenk'in yanına gitti. Eliyle müziği durdurduğunda ağzımdan büyük bir çığlık kopmuştu

'Allahın belası Cenk! nerdesin sen doğuruyorum!' sanki içimde filler tepişiyor gibiydi. Koşup yanıma geldiğinde yakasından tutup kendime çektim. 'İkinci çocuk falan yok! anladın mı!?' gülmüştü bende ceza olarak giren sancı ile saçlarını çekmiştim. Ablam, annemler arkadaşlarım herkes seferber olmuştu.Son sürat hastaneye gelip doğuma alınmıştım.

'Her şey senin yüzünden! Cenk!' doğurmaya çalışan bir kadına saçma sapan sorular sorup delirtiyordu. 'Ya hayatım ben ne yaptım, birlikte yaptık çocuğu!' güçlü bir ıkınmadan sonra kalan gücümlede elini sıkmıştım ki doktorum sinirlenmişti.

'Beyefendi yeter artık! burada bir kadın doğurmaya çalışıyor hani babadan destek nerede? Hadi Ceren bak kafasını hissediyorum hadi!'

Cenk ortadan kaybolmuştu birden kafamı çevirip baktığımda oturmuş tabureye su içiyordu doğumdan beri hissetmediğim acıyı hissettiğimde bu sefer gözümden yaşlar akmaya başlamıştı 'Cenk! N'olursun gel çok canım acıyor!' gelip hemen elimi tutmuştu önce alnıma sonra da dudaklarıma küçük bir buse kondurdu

'Yapacaksın birtanem.Ona büyüdüğünde 'seni nasıl sevdiğini şimdi daha iyi anladın mı oğlum?' diye sorduğumda bugünleri yâd edicez. Anneliğin hayalini kurarken şimdi gerçekten kollarında uyutacaksın Umut'u dayan sevgilim.. '

Buruk bir tebessüm ettiktwn sonra son gücümle ıkınıp kafamı arkaya attım ve derince bir oh çektim. Bütün doğumhane sesiyle dolmuştu birden. Cenk alnımdan öptüğünde tekrar gülümsedim aniden gelen acıyla yüksek sesle inledim bu neydi böyle? Ölüyormuydum yoksa? Ya da bebeğime bir şey oldu ve acı mı çekiyordum bu yüzden? Doktordan duyduğum şey ile vücudum kasılmıştı

'Bunu nasıl fark etmedik!?'

Merhaba kuzular🙈 Arayı biraz açtım ama sınavlar falan derken anca oldu. Bölüm hakkında fikirlerinizi bekliyorum. Ve artık sınır koymak zorunda hissediyorum kendimi bu yüzden

Vote:15
Yorum:20 olmadan bölüm yok maalesef:(

Cerene ne oldu sizce?
Bebeğe mi bir şey oldu?

Cici bakın kendinize 😗🌈