2

10 0 0
                                    

Kanisha.

It's the 2nd week of my last month here on earth but yet wala padeng bumibisita sa akin?

Gosh...

Mamatay nalng ba akong magisa?

Walang kadamay?

Walang kahawak ng kamay?

I'm not asking for a much longer life namn.All I needed was my family by my side.

Napatingin ako sa pinto nung may narinig akong mga heavy footsteps.

It's that boy again.

Or should I say man?

I mean he looks old namn.Like a adult maybe?

Napatingin siya sa banda ko.Umiwas namn siya ng tingin nung nagtama ang mga mata namin.

His mom is so lucky.

Lge siyang binibisita ng anak niya.

Meanwhile me..

Walang kahit sino ang bumibisita.

Bakit parang kasalanan para sakanila kung bumisita sila dito?

Para ngang tingin ng mga tao na patay na ako.Kahit humihinga paden ako.

Still suffering.

This is what I always do here.

I overthink until I get tired and just cry my eyes out.

I cry until my eye balls falls off.Isn't that too violent?Nahhh

Sana sa Pilipinas nalng ako pumiling magstay.

Biglang may pumasok.

Napatingin ako sa pinto.

Sinara ng nurse ang pinto.

"Maam does you're chest hurt much oft-"

"I don't wanna drink my medicine ok?Just let me die"

"Maam I think you need some fresh air"

"I don't.." Tinalikuran ko siya.

I'd rather sleep all day.

Rinig ko ang sigh niya.

"Ok..but please drink your medicine"

Lumabas na siya ng kwarto.

Iniwan pa niya ang medicine.Kahit diko namn iinumin.

May dala den pala siyang mga prutas.

Umupo ako.Kinuha ko ang letter na nasa gitna ng mga fruits.

Eat healthy

Seriously??

Tinapon ko ang letter.

That was so cold!

Kinuha ko ang apple and I aggresively bit it.

----

Vincent.

Lumabas na ako ng kwarto ni mom habang nakalagay ang dalawang kamay ko sa bulsa ko.

Nakasuot ako ng headset.

Napatigil namn ako sa paglalakad at napatingin sa bintana namn ng kwarto nung babae.

She was peacefully sleeping.

She looks like a blue parrot
Would you come fly to me?

Ewan ko pero nakita ko nalng ang sarili ko nakatayo sa tabi ng kama niya.

I want some good day,good day,good day
Good day,good day

Umupo ako sa tabi ng kama niya.

Looks like a winter bear
You sleep so happily

Inalis ko ang strand ng buhok na nasa mukha niya.

Nakatitig lang ako sa mukha niya.

My ideal visual of a girl.

Natural..

Nagulat ako kasi bigla niyang nimulat ang mga mata niya.

Napaupo siya sa gulat.

"Mianhe.."

"Ba't ka andito?"

"..."

Biglang tumahimik.

Napayakap siya sa mga tuhod niya.

"Your mom is so lucky" Sabi niya habang hinde namn nakatingin sa akin.

"??"

"You visit and take care of her everyday..."

"What about your parents?"

"They don't" Malamig na sabi niya.

"Oh I'm sorry to hear that.." Napatingin siya sa bintana.

She smiled coldly..

"You're the first ever person that isn't a nurse nor a doctor that came in my room"

"I'm sorry about that.."

"Stop being sorry"

"Could you please stay for awhile?" Nagulat ako sa sinabi niya.

>_<

Winter Bear(COMPLETED)Where stories live. Discover now