Malay mo, Tayo- Unicoco short story (COMPLETED)

Chapter Three

Today is reunion day. Nandito ako sa condo ko at nag iisip kung pupunta ba ako o hindi.
May part na gusto kong pumunta at may part na wag na. Kakayanin ko bang makita sya uli after all these years? I closed my eyes, then a painful scene was flash into my mind.

Flashback 5years ago.

Baby! Happy anniversary. I love you coleen so much! Inabot ko sakanya ang isang regalo. At kinuha naman nya yon.

Ano to baby? Tanong nya.

Buksan mo na dali. Mas excited pa ako sa kanya nung oras na iyon. Nag mabuksan nya ay nilatag nya ang isang malaking papel na may drawing na isnag bahay.

Blueprint? Tanong ni coleen sakin

Baby, nakuha ko na yung scholarship. Mag architect ako. Pag nakatapos ako mag tatrabaho ako tapos yan? Yan yung magiging bahay natin. Itatayo ko yan para satin. Ang ganda diba? Hindi sya sumagot. Pero patak ng luha ang nakita ko sa mga mata nya

Hala? Bakit ka umiiyak? Baby di mo ba gusto? Future house natin yan. Pag tatahan ko sakanya.

Im not sad, thank you this but gabb, let's end this. Parang nabingi ako sa sinabi nya.

Kala ko aya--- ano? Anong lets end this ? Tanging kabog ng dibdib ko ang naririnig ko

Im breaking up with you gabrielle. Im so sorry. Halos gumuho ang mundo ko sa narinig ko.

Sa anniversary talaga natin coleen? Di ko namamalayan na umiiyak na pala ako. Bakit? M-may ginawa ba akong mali? Ayaw mo ba to? S-sige susunugin ko nalang. Please...... coleen wag mo naman akong iwan oh. Lumuhod ako sa harapan nya at nag mamakaawa.

Tumayo ka dyan gabrielle. Wag mo naman ako pahirapan. Umupo narin sya sa harap ko.

Bakit? Ako ba hindi nahihirapan? Hindi ako papayag! Ayoko coleen, Ayoko! Para akong bata na ayae mag patalo.

Gabrielle naman eh! Ayoko na nga! Ayoko na sayo! Di na kita mahal! Sa mga binitawan nyang salita ay parang pinunit ng unti unti ang puso ko.

Hindi totoo yan! Coleen please, wag mo naman akong iwan. Parang awa mo na alam ko mahal mo ko. Tumayo sya at tinayo nya ako.

Im sorry gabrielle, but promise me tutuparin mo lahat ng pangarap mo. Magiging architect ka. Hindi na kita mahal yun ang totoo, ayoko na gabrielle. Hindi na kita mahal.Im tired. At tuluyan nya akong iniwan at tumabo papalayo.

End of Flashbacks

I saw myself crying. Again. That was five years ago? Parang kahapon lang. I received a message kaya binasa ko ito.

From: Ate Alice

Hi gabrielle! This is the address para mamaya sa reunion.

Sun garden and events place, 6pm.

See you gabb! Pupunta ka ah.

I off my phone as i read the message. May ilang oras pa ako para mag isip kung pupunta ba ako. Maya maya ay may kumatok sa pintuan ko kaya binuksan ko. It was gia and ella.

Hi gabrielle! Ano g kana mamaya? Tanong ni gia at pumasok naman sila.

Hi ella! Ahm di ko pa alam eh. Pansin ko na nakabihis sila. San ba punta nyo? Naka ayos kayo ah. Tanong ko.

Sa reunion. Diba mamaya na yun? Sama kana kasi. Sabay sabay na tayo pumunta. Sagot naman ni ella sakin.

Kaya kayo nandito? Haist. Ayoko nga pumunta. Umupo naman ako sa harap nila.

Come on gabrielle, si coleen ba pinunta mo dun? Hindi ba pwede dahil sa group kaya ka pupunta? Oo naintindihan ko na hanggang ngayon masakit pa pero gabrielle, minsan lang to. Dali na. Nakayuko lang ako.

Lumipas ang oras, nakatambay lang kami dito sa condo ko. Nag lalaro kami ni gia ng xbox habang si ella naman ay nanuod ng movie. Maya maya narinig kong tumunog ang phone ni gia. Nag alarm ito.

Oh,its about time. Ano di ka na ba talaga sasama? Tumayo sya at inayos ang sarili nya.

4:20 palang? Aga nyo naman umalis. Excited? Pabiro kong sagot.

Gabb nasa pilipinas ka, sa bansa kung saan traffic. O sya aalis na kami ni ella. and kung mag babago ang isip mo, Sunod ka lang. Miss kana ng ibang member. Tumango lang ako at tuluyan na silang umalis ng condo ko.

I was staring at the ceiling thinking kung pupunta ba ako. Hays. Tumingin ako sa relo it was 7:55pm na.Nag start narin siguro sila dahil sabi ni ate alice 6pm daw start eh. Tumayo ako sa sofa at mag peprepare ng dinner ko, nag message si gia sakin kaya binasa ko.

You should be here gabrielle, Kaylangan mong makita si coleen. She's more beautiful. Wala dito si josh.Tara na.

Parang may nag udyok sakin na gusto ko umattend. Kaya naman dali dali akong nag tungo sa banyo at naligo, tapos non ay nag ayos ako. Simpleng outfit lang naman ang sinuot ko. Bumaba ako sa condo at nag tungo sa basement para kunin yung sasakyan ko.

Nakarating ako sa venue at nag park ng sasakyan. Kabado akong bumaba sa kotse ko at bumibilis ang tibok ng dibdib ko. Nag lakad ako papasok at hinanap kung nasaan sila. Nakita ko na nag sasayawan sila at sobrang saya nila. Dahan dahan akong lumapit papasok..

Gabrielle! Buti naka abot ka! Napalingon silang lahat nang sumigaw si ate sheki. Tila natahimik sila.

And then i saw her. Muling tumigil ang mundo ko nang mag tama ang mga mata namin. Pigil na pigil ko ang pag iyak. Ang dami kong gustong itanong sakanya. Kasi after break up namin kinabukasan, nag punta na sya sa new york.

Sorry im late. Yun lang ang nasabi ko. Lumapit naman sakin si rans at hinila ako papasok.

Hay nako gabrielle, ang dami mo nang namiss. Hahahahaha. Habol ka naman! Sabi ni rans sakin. Umupo naman ako di kalayuan sa pwesto ni coleen. Ramdam ko na may tumabi sakin.

So, nabago ko ba isip mo? I told you. Ang ganda nya lalo. Nilingon ko naman si gia.

You're right. Thank you gia. Ngumiti lang sakin si gia at saka umalis.

~~~~~~~~~~