Where is Franco? (Published under VIVA PSICOM and featured as TV Series)

Missing #17

NAPAHINTO sa paglalakad si Joy palapit sa gate ng bahay niya ng mapansin ang isang batang nakaupo sa gilid ng kalsada hindi kalayuan. Nakasuot ito ng makapal na jacket at nakatungo ang mukha sa mga hita. Kakauwi lang niya galing sa trabaho at dumaan pa siya sa isang restaurant upang maghapunan. Pasado alas-otso na at halos ilang mga ilaw na lamang sa mga poste ang nagbibigay liwanag sa kalsada na lalong nagdudulot ng takot sa kanya.

            Pinilit niyang ihakbang ang mga paa palampas sa bata upang marating ang gate at nanginginig ang mga kamay na binuksan iyon. Naririnig niya ang mahihinang hagulhol nito na lalong nagpapalamig sa pakiramdam niya.

            “Uy!”

            Napapitlag siya ng marinig ang malakas ng pagtawag ng isang boses batang babae. Muling siyang napalingon sa kinauupuan ng batang nilapasan. Nakatunghay na ito sa kaharap na batang babae.

            “Umuwi ka na raw sabi ni mommy. Kanina ka pa niya hinahanap!” muling sabi ng batang babae.

            Tumayo naman ang batang lalaki na nakasuot ng makapal na jacket bago sumunod sa paglalakad ng batang babae palampas sa kanyang kinatatayuan.

            Isang malalim na buntong hininga ang binitawan niya bago itinuloy ang pagbubukas ng gate at dumiretso na ng pasok sa loob ng bahay.

            “Ang paranoid mo, Joy! Super paranoid!” paulit-ulit na bulong niya ng makaupo ng sofa. “Shit!” sambit niya ng biglang umalingawngaw sa buong bahay ang tunog ng door bell. “Kailangan ko na talaga magbawas ng kape,” aniya bago muling tumayo upang tingnan kung sino ang bisita. Hindi pa rin masyadong nagpaparamdam si Ryan kaya madalas na siyang nagko-commute dahil madalas ring nasa talyer ang kotse niya. Naiintindihan niyang may sarili rin namang business na dapat asikasuhin ang binata.

            “Oh Iñaki!” kunwa’y gulat na bati niya kahit kanina lang ay lihim siyang nananalangin na sana ay muli itong bumisita sa bahay niya.

            “Hi Joy! Mind for some wine?” tanong ni Iñaki bago itinaas ang hawak na bote ng wine at isang plastic na barbeque ang laman.

            “Sure! Halika pasok ka,” nakangting anyaya niya. Tumuloy siya saglit sa kusina at kumuha ng dalawang kopita at plato bago bumalik sa sala kung nasaan si Iñaki.    

            “Anong meron?” nakangiting tanong niya sa binata na sa lapag na umupo sa halip na sa sofa na ginaya niya na rin.

            “Wala lang.  Weekend kasi bukas kaya gusto ko sana mag-chill. Pero tinatamad naman ako pumunta sa bar kaya naisip ko, dito na lang sa iyo at least kasama ka.”

            “Huh? Bakit naman ako? Mas marami ka nga makikita na mas thrill  kapag nag-bar ka,” pinipilit niyang ikubli ang kilig na nararamdaman habang inaayos ang barbeque sa plato  na hawak.

            “Alam mo kasi, para akong balot eh.”

            “Balot? What do you mean?” kuno’t noong tanong niya.

            “Isa lang ang chick na gusto ko,” tugon nito na may ngiti sa mga labi na lalong nagpasingkit sa mga mata.

            “Tse! Ang korni mo!  Oh,” naramdaman niya ang pag-init ng magkabilang pisngi niya bago iniabot ang plato ng barbeque pagkatapos kumuha ng isang stick. “Solong anak  ka rin ‘no?” pag-iiba niya ng topic.

            “Nope, dalawa aming magkapatid actually,” anito habang sinasalinan ng alak ang kopita na hawak ng isang kamay.

            “Nasa Amerika na rin ba siya?”