Secretly Me (Psh) GxG

X

Kahit anong pilit kong paliwanag ayaw talaga nilang maniwala sakin.

"ano ba kayo!? Ako nga to! Si Kat!"

"Hindi. Naka drugs kalang ata"si kate.

Gago. Haha.

"Sa hitchura kong to? Do you think I'm taking drugs?"turo ko pa sa sarili ko.

"Kasi kahit naman sino hindi maniniwala." hanna.

"Kahit nga ata ilang retoke pa ang gawin sa mukha ni kat hinding hindi magiging ganyan kaganda ang itchura niya. "marj.

Sobrang shocking ba talaga ng pag-amin ko kaya ganto ang naging reaksyon nila?

"come with me then I'll show you."sabi ko nalang. Nakakapagod na. Letche.

Inalalayan ko si sam kasi medyo nanghihina pa ito. Then tinawagan ko na lang ang security to go home.

"bat andito ka?" tanong ko kay bea nong makita siya sa loob ng kotse.

"sasama po. Total uwi-an na din naman."nakangising sagot niya.

Hinayaan ko na.

Nasa likod silang apat at kami naman ni sam ang nasa harap magkatabi sa isang upoan. Boti nga kumasya kami.

"saan po tayo ma'am?" kuya epren.

"sa bahay kuya."

Nong makarating kami sa bahay ay ipinakita ko sa kanila ang mga ginagamit ko sa pagdi-disguise, kaya nagsink in narin sa mga utak nito yung sisanabi ko.

My wig, different eye glasses, retainer na makapal, clothes (yung wala daw sa uso sabi ni sam) at yung cream. It's not just a simple cream. It's very expensive. It helps me for hiding my true skin and when I apply it, nagmumuka akong gurang. char. Yung parang may mga scratches ako sa balat. Ganon. Di ba ang weird? Hahahaha.

"oh, okay na?"sabi ko pagkatapos nilang makita ang mga yun.

"oh my g talagaaaaa!!"si kate sabay yakap sakin.

Hayyysss. Umataki na naman.

"Liar."biglang usal ni sam. Mukhang galit yung lola niyo.

"where are you going?"takang tanong ko ng maglakad ito palabas ng kwarto.

"going home"walang emosyong sagot niya. Hindi manlang ako ni lingon.

Sinondan ko siya.

"Pwede ka naman dito mag palipas ng gabi"

"no"

"why?"

"ayoko sa mga sinungaling na tao."

"I have my reason."

Huminto siya."then tell me what's your reason for not telling me all about this?"

Nanghina ako bigla ng makita ang mga luhang namumuo sa mga mata nito.

Shit.

Lumapit ako sa kaniya at yinakap siya.

"baby I'm sorry."naluluhang sabi ko.

She pushed me then tumalikod.

"I just don't trust people around me. It's not easy for me"nakayokong paliwanag ko.

lumingon uli ito"so... you don't trust me?"aniya.

"of course I do"agad kong sagot.

"no you don't"sabi niya at tuloyan akong tinalikoran.

Hindi ko na napigilan ang sariling umiyak.

Mali ba ako?

Hindi ba tama yung ginawa ko?