Zaman geçiyor Jimin'in karnı daha da büyüyordu.
Şimdiye kadar seviyeli bir iletişimleri olmuştu ikilinin, sadece öğle araları ve ara ara da tenefüslerde görüşüyorlardı. Birde okul sonunda Yoongi Jimin'i evinin yakınına bırakıyordu.
Ama şimdi Jimin'in ağrıları artmış, bebeği zar zor taşır hale gelmişti çünkü küçüktü bedeni küçüktü yaşı. Yoongi daha çok ilgilenmeye başlamış her şekilde yardıma açık hale gelmişti. Jimin sadece okul için evden çıktığından Yoongi sürekli endişelenirdi. Sürekli düşünür ve bir çözüm bulmaya çalışırdı.
Yaşı küçük olduğu için Jimin'in bir türlü çözüme ulaşmıyordu Yoongi. Kafasında kurduğu birtakım çözümler vardı fakat hiç biri net ve kesin çözüm değildi. Her geçen gün daha da endişeleniyor ve eli ayağına dolaşıyordu. Bebek büyüyor ve Jimin'in ailesinin öğrenme olasılığı da büyüyordu. Artık bir şeyler olmalıydı bu şekilde devam edemezdi.
"Taehyung"
Taehyung ilgilendiği telefondan gözlerini ayırıp Yoongi'ye baktı.
"Efendim hyung?"
Yoongi düşünceli bir şekilde Taehyung a baktı.
"Benim üstümdeki her şeyi senin üstüne geçireceğiz. Bir an önce"
Şaşkınlıkla kaşları havalanmıştı.
"Neden?"
" Öyle olması gerekiyor. Hatta bir kısmını Jungkook'un üstüne geçirelim dikkat çekmeyelim borsalarda"Nedeni için üstelemedi Taehyung , Yoongi'nin bir bildiği vardır dedi.
"Tamam hyung akşam hallederiz"
Düşünceli bir şekilde kafasını tamam anlamında salladı. Taehyung çok iyi tanıyordu Yoongi'yi.
"Hyung beni gerçekten korkutuyorsun, bir planın var öyle değil mi?"
Aynı tavırda kafasını evet anlamında salladı Yoongi. Kalktı ardından üstünü düzeltip kapıya adımladı.
"Ben bebeğimin yanına gidiyorum."
"Benim dersim yok zaten buralardayım."Yoongi çıktı odadan yan tarafındaki sınıfa girdi. Dersleri spor etkinlikleriydi ama Jimin katılmıyordu derse. Yoongi konuşmuştu ders hocasıyla çünkü.
Jimin sırasında oturmuş kitap okuyordu. Yoongi kapıyı kapatıp yavaşça Jimin'in yanına adımladı. Jimin gelen ayak sesleriyle kafasını kaldırıp Yoongi'ye baktı. Yoongi oturdu Jimin'in yanına.
"Nasılsın Jimin?"
Jimin zorlada olsa gülümsedi çünkü çok fazla kasılıyordu kasıkları. Yürüyemiyordu düzgünce. Elini karnına götürdü okşadı yavaşça.
"Acıyor ama dayanıyorum"
Yoongi Jimin'in gözlerindeki acıyı görebiliyordu. Kendine küfür etti içinden. Elini Jimin'in minik ellerin üstüne koydu. Sıcak bir gülümsemeyle konuştu.
"Merak etme hepsi geçecek,"
İnandı Jimin başka da seçeneği yoktu zaten. Güvenmek inanmak zorundaydı.
"Senin ve bebeğim için her şeyi yapacağım. Her şeyi göze aldım, bana güven."
Gülümsedi Jimin
"Güveniyorum"
Yoongi bir elini Jimin'in yanağına çıkarıp okşadı yavaşça. Ona sonsuz güven vermek istiyordu, ona iyi bir gelecek iyi bir sevgi sunmak istiyordu. Onun için her şeyi yapacaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
3G-°yoonmin°
Fanfiction"hamileyim" -MPREG- Yoongi&Jimin Smut!!! +18 *Smut içeriklidir!