Merhaba Hayat

Gözlerini açtığı oda çok aydınlıktı. Nerede olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu. Çevresinde birçok insan vardı. Kim olduklarını bilmiyordu. Aslında üşüyordu. Neden üşüyorum ki diye düşündü... Birkaç saat önce böyle bir his yoktu. Sürekli sesini duyduğu birisi vardı. Garipti. Bu ses sevgi doluydu. Ama şimdi duyamıyordu. Gözlerini açık tutamıyordu. Işık acı veriyordu. Kendini neden rahat bırakmıyordu ki bu insanlar? Avazı çıktığı kadar bağırmak istiyordu. Ama nefes almakta zorlanıyordu. Ciğerleri acıyordu.... Boğazında yanma hissi vardı. Bütün vücudunda ağrılar... Kollarını oynatamıyordu. Ayakları hissizdi. Ağzını açtı ama herhangi bir ses çıkmadı. İnsanların konuştuklarını anlayamıyordu. Kaybolmuşluk hissinden kurtulamıyordu. Bilinmezlik, umutsuzluk...
Zaman geçiyordu. Saniyeler dakikalara döndü, dakikalar da saatlere... Kaç gün geçtiğini bilmiyordu. Güneşin doğuşunun ve batışının farkındaydı ama.... Daha fazlası yoktu.

Sonunda gözleri ışığa alıştı. Aklında sürekli sözcükler uçuyordu. Daha önce hiç kullanmadığı halde ne anlama geldiğini bildiği binlerce kelime...Etrafındaki insanları daha iyi fark etmeye başladı. Camdan kendisine sürekli bakan kişilerin kim olduğunu anlamasa da bir düzen olduğunu biliyordu. Her iki günde bir yeni bir kişi geliyordu. Sürekli ellerinde bazı belgeler ve yaptıkları kontrollerin sonuçlarını kaydetmeleri... Neyi kontrol ediyorlardı veya neden kontrol edilmesi gerekiyordu?

Korkuyordu. Aslında neden korktuğunu bilmiyordu ama işte korkuyordu. Kimim ben diye düşünüyordu. Aklından geçen tek düşünce buydu.

Kapı yavaşça açıldı ve içeri bir kadın girdi. Göz göze geldikleri anda bir sıcaklık hissetti. Kalbinin hızlı çarpmasına sebep oldu ve zihninde bir gülümseme canlandı. Çekingence elini uzattı ve yanağına dokundu. Sıcacık, yumuşak ve üzüntü doluydu. Neden dercesine tekrardan gözlerine baktı. Niçin üzülüyordu ki? Anlamıyordu.

Tam kadın ağzının açıp konuşacakken kontrolcülerden biri kulağına eğilip bir şeyler fısıldadı. Bunun üzerine odadan çıktı. Kontrolcü makinalara yaklaşıp bazı düğmelere dokunuyordu. İşini bitirip dışarı çıktığı sırada odaya başkaları girdi. Kolundaki iğneleri çıkarttılar. Bir tekerlikli sandalye getirdiler ve yatağa yaklaştırdılar. Yavaşça onu hareket ettirip sandalyeye oturttular. Nereye gidiyordu ki? Yaklaşık beş dakika sonra başka bir odaya girdiler. Karşısında bazı ekranlar ve ayakta duran insanlar vardı. Ona yavaşça yaklaşan kadın kafasına birkaç kablo bağladı. Bir anda zihninde görüntüler oluşmaya başladı. Karşısında biri vardı ve konuşmaya başladı.

'Merhaba, kim olduğunu merak ediyorsun biliyorum. Şu anda bunu anlamak çok zor.'

Neye uğradığını şaşırdı.' Bu ne demekti? Nasıl yani? ' diye düşündü. Sonrasında yavaşça bazı anılar canlandı. Tam bu sırada video başladı.

'Merhaba, zihin birleştirme programına hoş geldiniz. Zihniniz önümüzdeki saatlerde tamamıyla bedeninizle uyumlu hale gelecek ve anılarınızla beraber hayatınızı da alacaksınız. Sevdiklerinizle beraber bu binadan rahatlıkla çıkacaksınız ama sizi uyarmalıyım ki bir süre uyum sorunları yaşayabilirsiniz. Ama hadi hayatınıza MERHABA diyelim.'

Video durdu. Bu da neydi? Zihin birleştirme programı mı? Hayatını geri mi alacaktı? Hangi hayat? Sevdikleri mi? Bu beden kimindi o zaman? Sorularının cevabı neydi? Ve O KİMDİ??? Kimin hayatına MERHABA diyecekti?