CHAPTER TWENTY-FOUR
BENEDICT
"So, how's your 2-day vacay?" Tanong ni Via samin ni Cassidy. Well, alam kasi nila na we went to our rest house in Batangas.
"It was fun. Nakakainis lang si Benedict. Sabi niya, family niya lang. As in his mom, dad, and siblings. Pagdating namin don, nandon buong angkan nila." Nagtawanan naman ang mga kaibigan ko.
"Love, baka kasi hindi ka sumama pag nalaman mong nandon silang lahat." I said and humarap naman siya sakin.
"But it's better if I knew from the start para naman nakapagprepare ako." Sabi ni Cassidy.
"Okay na yon, Love. Tapos na naman e." Sabi ko and she just rolled her eyes at me. Napatawa ako.
"Edi gulat na gulat ka, Cassidy?" Natatawang tanong ni Justine and mas nagtawanan naman kami.
"Aba, hindi lang gulat na gulat. Gulat na gulat na gulat na gulat! When she first saw my family, sobrang nastun siya as in hindi na makapagsalita." Kwento ko and si Cassidy naman, iniirapan lang ako.
"Ha? Hindi ka pa ba nakakameet ng family? I mean, you had Marco before." Sabi ni Kite and lahat naman kami, napatingin kay Cassidy. Umiling lang siya.
"Marco never introduced her sa family niya." Sabi ko sa kanila. Nag-ohh na lang sila. I know my friends wouldn't like to talk about shits with Cassidy.
"Anyways, tuloy tuloy na ang practice namin ni Cassidy. Lalaban si Cassidy in the next 2 weeks." Sabi ni Via and lahat naman kami, napatingin kay Cassidy.
"Really, Love? How come hindi mo pa sinasabi sakin?" Sabi ko sa kanya. She sighed.
"Hindi ko kasi alam kung tatanggapin ko yung play. I mean, it's not like I'm not ready yet pero I just wanna give chance to others. Hindi lang naman ako ang Pianist out there." Sabi niya and I smiled at her.
"Love, kaya ikaw ang pinili na lumaban kasi malaki ang tiwala nila sayo. And I'm sure na darating yung time na they'll have their own break." Sabi ko kay Cassidy but she smiled weakly. Suddenly, Via tapped her shoulders.
"Kung iniisip mo na baka ma-offend ako, kami dahil ikaw nanaman ang napili, don't worry, we're all okay. I'm okay. Tama si Benedict. Darating yung time na magkakabreak din kami. And fatal play kasi yon. Mahirap na kung hindi sobrang galing ang ilalaban." Sabi ni Via. I nodded.
"I agree with her, love. Kaya if I were you, tatanggapin ko lang nang tatanggapin. In time, marerealize mo rin na sometimes, you can't have what you want but always remember that if life gives you the opportunity, take lang nang take. Everyone will be given the same break, I'm sure." Sabi ko sa kanya and she sighed. Tiningnan niya muna ako and tiningnan niya si Via. Via nodded and bumalik yung tingin niya sakin. Napa-face palm siya.
"Alright. I'll do it." And with that, sabay sabay kaming napa-yes kay Cassidy. She's just smiling. Kung malaki ang tiwala ng coach nila Cassidy sa kanya, mas malaki ang tiwala ko. Upon seeing Cassidy played the piano months ago after we talked sa rooftop, I knew from that point na yung sinasabi nilang frustrated pianist dahil sa past nito, I knew that it was just a hump in her life. Magaling kasi talaga siya and I've witnessed it with my own eyes.
4pm na nang magstart ulit kaming magtraining. Sila Cassidy naman, nagpapractice na rin. May laban nanaman kasi kami next month and sila Cassidy naman, mas mauuna.
"Okay, 5 minutes break except for you, Benedict." Sabi ni Coach. Napatigil naman ako and I went to him.
"Are you ready for next month?" Sabi sakin ni coach and tumango na lang ako. Gusto ko sanang sabihin na, 'Coach, puro pahinga ginawa ko kaya medyo hindi pa talaga.'
"Good. You have to aim for the gold again, okay? If makakagold ka ulit, makakalaro ka na internationally and pag may school sa abroad na mapusuan ka, baka bigyan ka pa nila ng invitation, or scholarship." Nagulat naman ako sa sinabi ni Coach. Internationally ako lalaban pag nakuha ko ang gold? Medyo na-excited ako pero yung mag-aral sa ibang bansa? Parang hindi ko kaya yon.
"Okay, coach." Wala na akong ibang nasabi. He just nodded at me and umalis na. Naiwan naman akong gulat na gulat pa rin and tuliro.
"Bro, grab the chance." Sabi sakin ni Kite. Napatingin naman ako sa kanila. Shit! Narinig nila.
"Oo nga, bro. I know you can do it." Sabi naman ni Justine. As much as possible, ayaw ko na maririnig nila yung mga ganoong usapan namin ni coach. I don't want my friends to feel insecure about me lalong lalo na si Kite. Kite is all up pagdating din sa TNF and one of his dreams is to get a scholarship abroad.
"I don't know, mga bro. I just don't feel studying abroad and competing there. Alam niyo naman na may iba talaga akong plan sa buhay ko, diba? And itong TNF, hobby ko lang talaga." Sabi ko sa kanila and they all nodded.
"We know that very well, bro. Pero isipin mo na lang. Malaking opportunity ito for you." Sabi ni Kite. Napatingin ako sa kanya. Alam ko kasi na ito talaga ang gusto niya compare to me na hobby lang talaga ang pagtakbo.
"Bro, it's now or never. Pag pinalagpas mo yan, ako na ang manghihinayang for you." Sabi ni Kite and nagpaalam siyang magCR muna. Naiwan kami nila Red.
"What's your plan, bro?" Red asked. I shrugged.
"Isipin mo na lang, gagawin mo to para kay Kite. Ultimate dream niya ito." Sabi ni Justine sakin. Which makes me think.
"Si Kite talaga ang may gusto nito, diba?" Sabi ko kela Justine and they nodded. I smiled.
"Mga bro, I have an idea." Sabi ko sa kanila and mas lumapit naman sila sakin to hear me out.
THIRD PERSON
"Ang galing mo talaga, Cassie." Sabi ni Via kay Cassidy pagkatapos na pagkatapos nitong tumugtog. Napangiti naman si Cassidy sa kanya.
"Thank you." Sabi ni Cassidy.
"Mas nagegets ko na ngayon kung bakit ikaw lagi ang pinipili ni coach na magrepresent sa school natin sa malalaking laban." Sabi ni Via sa kaibigan at walang nagawa si Cassisy kundi ngumiti na lang ulit.
"Hi, Cassidy." Napatingin sila Cassidy sa nagsalita. Pagharap nila, tatlong babae na mates nila. Binati sila ni Cassidy pabalik habang nakangiti ito.
"We don't know kung bakit ganyan ka kaswerte. Noon, kay Marco then dito sa school. Ngayon naman, kay Benedict at sa mga magagandang laban naman. Anong secret mo." Nagfade ang ngiti nila Cassidy nang marealize nila na sarcastic ang sinabi ng babae.
"Look, Amanda. Walang ginagawang masama sayo si Cassidy kaya please, back off." Pagtatanggol ni Via sa kaibigan. Napahawak naman si Cassidy sa balikat ni Via dahil mukhang nag-iinit talaga ang ulo nito.
"Tumigil kang minion ka." Hiyaw ni Amanda kay Via na sya namang ikinagalit ni Cassidy.
"Wag na wag mong tatawaging minion ang kaibigan ko. Kung galit kayo sakin, sakin na lang. Wag niyo nang idamay pa si Via." Sabi ni Cassidy kela Amanda.
"Alam mo, Cassidy. You should've stayed where you are when Marco left you. Masaya kami nang wala ka." Sabi ni Amanda at aakmang aalis ito nang higitin siya ni Via.