5k olmuşuz 6k'ya gidiyoruz ilk defa bir kitabım bu kadar okundu bu yüzden o kadar mutluyum ki😭
Siz beni mutlu ettiniz bende sizi mutlu etmek için özel Bölüm atıyorum
Sizi çok çok fazla seviyorum cidden çok teşekkür ederim kitabımın bu kadar okunmasını sağladığınız için
Bu yazar size aşık❤️
***
Başında ki Ağrı ile yüzü buruşurken kirli zeminin soğukluğu onu ürpertmişti. Zar zor araladığı gözleri hemen karşısında ki çatlamış duvarı buldu. Neler olduğunu hala kavrayamamış, bilinci tamamen kendine gelememişti.
Birkaç kez boş bakan gözlerini yavaşça kırpıp kendine gelmeye çalışırken şuan ki durumunu fark etmişti.
Kirli bir zeminde yüz üstü yatıyordu. Neden buradaydı? En son ne olmuştu?
Yanağını soğuk ve tozlu zeminden ayırıp doğrulmaya çalıştığın da vücuduna giren ağrılar ile duraksadı ve alt dudağını dişlerinin arasına aldı.
"Tanrım... Bana ne oldu böyle? Her yerim ağrıyor" mırıltısı boş odada yankılanırken zorla oturur pozisyona geçti ve tozların ağzına girmesi ile öksürmeye başladı. Üzerinde ki kırmızı Sweatin kolunu ağzına kapatıp yüzünü buruşturdu ve etrafına bakındı.
Burası... Bir bodrum katıydı. Eski birkaç mobilya dışında hiçbir şey yoktu. Uzun zamandır kullanılmamış olmalı ki odada tozlar uçuşuyordu. Gözlerini gözünün önünde uçuşan tozlar ile kısarken yerden destek alıp zorla ayağa kalktı.
En son Changbin'e sürpriz yapmak için onu almaya gelmişti. Çocuklarla biraz sohbet etmesinin ardından hiçbir şey hatırlamıyordu. Onlara bir şey olmuş olabilir miydi? Yoksa... Geçmişi tekrar karşısına mı çıkmıştı. O kişiler yine gelmiş olamazdı değil mi?
Korkusu gün yüzüne çıkıp içinde ki endişe tohumlarını sularken kesikçe nefes aldı.
Buradan çıkmalıydı fakat nerede olduğunu da bilmiyordu.
Bakışları etrafta gezinirken gördüğü demir kapı ile nefesini koluna bıraktı. Kolunu ağzından çekmeden hızlı bir şekilde kapıya ilerledi.
Açık olmadığını düşünmüştü ama kendine çektiğin de açılan kapı ile şaşırmasına engel olamamıştı. Bu tarz durumlarda kapı hep kilitli olmaz mıydı?
Başına giren ağrı ile yüzünü buruştururken artık tozlu olmayan ortam ile kolunu indirdi ve derin bir nefes aldı. Merdivenlere ilerlerken ne ile karşılaşacağını bilmiyordu ama en büyük korkusu yine aynı şeyi yaşamaktı.
Yıllar sonra korkusunu yenebilmişken yine başa dönmek onu korkutuyordu. Ailesinden tekrar korkamazdı.
Merdivenleri çıkıp boş bir koridor ile karşılaştığın da nefesini tuttu. Tek bir sesin bile olmaması onu daha da gererken titrekçe nefes aldı ve koridorun çıkışına doğru ilerledi.
Her adımın da içinde ki korku büyüyor ve bacaklarının titremesine sebep oluyordu. Koridorun sonunda gördüğü tek şey sarımsı soluk bir ışıktı.
Changbin ile sevgili olmasının üzerinden 2 yıl geçmişti. Bu süreç boyunca ailesi ile hep hayal ettiklerini yapmış, onlarla doyasıya vakit geçirmişti. Hyunjin ve Seungmin birlikte eve çıkmış ve Kkami adında bir köpek sahiplenmişlerdi. Hyunjin Kkami'ye o kadar düşkündü ki Seungmin ona defalarca trip atmış ve Hyunjin'i günlerce süründürmüştü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The art of fear/Changlix
Fanfiction"benden korkma Felix" diye fısıldadığım da ne titremesi azalmıştı ne de ağlaması fakat kısa süre sonra güçsüz kollarını doladığı dizlerinden ayırmış ve belime sarmıştı. Bu hareketi kalbimi tekletirken ona daha da yaklaşıp iyice kollarımı sardım. "s...