ဇာတ်ပို့ ဖြစ်ရန် ငါ ငြင်းပယ်မယ်-ဇာတ္ပို႔ ျဖစ္ရန္ ငါ ျငင္းပယ္မယ္(Completed)

အခန်း - ၈

Unicode

အခန်း(၈)လိပ်ပြာအိမ်မက်

ကျင်ရော့သည် သိသိသာသာကို ကျင်း​ဟောက်အပေါ် စိတ်ရှိနေခဲ့တာပဲ။ ဒါကို ကျင်း​ဟောက်က ဘာလို့သတိ မထားမိနိုင်ရတာလဲ။ ပြီးတော့ သူချုန်ရှင်းကို တစ် ယောက်တည်း ထားခဲ့တာကို တွေးကြည့်ရင် သူမရဲ့ သူငယ်ချင်းတွေရှေ့ သူမကို မျက်နှာပျက်စေလိုက်တာပဲ လေ။

ရှောက်ချောင်သည် သူမကိုစိတ်သက်သာစေဖို့ သူ့ လက်မောင်းကြားထဲ တကယ်ကို ဆွဲသွင်းချင်မိသည်။ ဒါပေမယ့် သူက အဲ့နေရာအတွက် မသင့်တော်ပေဘူး။ သူက သူ့ကိုယ်သူ အတင်းအကျပ်ပြုံးခိုင်းရင်း ပြောသည်။

"ဒါတွေက ကိုယ့်အမှားပါ... ကိုယ်အလုပ်မအားလို့ ရှောင်ကျင်ကို ပစ်ထားမိတယ်....ဒါကမရေးမကြီးပါဘူး..... ကိုယ်မင်းကို အကြာကြီးစောင့်ခိုင်းထားမိတယ်.....မင်း ဗိုက်ဆာနေရောပေါ့... ဒါကြောင့် ဒီညစာအတွက် မင်းတို့ နှစ်ယောက်လုံးကို ကိုယ်ဒကာခံမှာပါ....မင်းတို့ ကြိုက်တာ စားလို့ရတယ်''

သူက ပြောနေရင်းနှင့် menuကဒ်ကို ချုန်ရှင်းဘက် တွန်းပေး၏။

သူအလုပ်များနေတယ်ပေါ့။ ဒါတောင်ချုန်ရှင်းနဲ့ ဆက်သွယ်ဖို့အချိန်ကို ဘယ်လိုများရှာလိုက်တာလဲ။

ကုကျင်သည် နဖူးပေါ် ဝဲကျနေတဲ့ဆံပင်ကို နားရွက် ဘေးကို သပ်တင်လိုက်ပြီး သူတို့ကို တိတ်တဆိတ် စောင့် ကြည့်နေစဥ် သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းထောင့်လေးတွေက အပြုံး အဖြစ် ကွေးညွှတ်သွားတယ်။ သူမရဲ့နှင်းလိုဖြူဖွေးလှတဲ့ လက်ကောက်ဝတ်မှာတော့ ကျောက်စိမ်းလက်ကောက် လေးကို ဝတ်ဆင်ထားခဲ့သည်။

ချုန်ရှင်းက သူ့ရဲ့ကမ်းလှမ်းမှုကို လက်ခံလိုက်ပြီး ရှောက်ချောင် အကြိုက်ဆုံးဟင်းလျာများများကို ယဥ်ကျေးစွာ မှာယူပေးသည်။

ခဏသာကြာပြီး ဟင်းလျာတွေက စားပွဲပေါ် တစ်မျိုး ပြီးတစ်မျိုး နေရာယူသွားခဲ့၏။

စားချင်စဖွယ် ဟင်းလျာများသည် သရေယိုစဖွယ်အနံ့ တွေ ထုတ်လွှတ်နေပေမယ့် ကုကျင်ကတော့ အကုန်လုံး ကို စားချင်စိတ်မရှိလှဘူး။ သူမရော မူလကိုယ်ရောဟာ အစားအစာနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဇီဇာကြောင်သည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်လုံး နံနံပင်ထည့်ပြီး ချက်ထားတဲ့ ဘယ်အစား အစာကိုမှ မကြိုက်ချေ။