თავი 31

44 2 26
                                    

 
    მოკლედ გამიტაცეს, არა რა ეცლიათ კაცო ერთი დღე მაინც ,რო ჩამოვედი და პირდაპირ ხელი რო.მტაცეს, რა მოთხოვნადი ვარ?!  თვალებს ვახელ და ნუ რათქმაუნდა ეხა დამბული ვარ, სხვას რას ველოდი.

–ოჰ შენ ხარ? მეც არ გამიკვირდა მეთქი რომელ ნორმალურს მოუნდა ჩემი გატაცებათქოო?! შენ ბოლოს ციხეში არ იყავი?-(დეა)

–ისევ შევხდით ქალბატონო გამომძიებელო!

–კი შევხდვდით! გამარჯობა სასიამოვნოა მე დეა ვარ!

–ხო! ეხა უკვე როგორც გამომძიებელი არა! აქ ხარ იმის გამო რომ როსის ქალიშვილი ხარ!

–ღმერთო ეგ კაცი პრობლემების მეტი არაფერია რა!-(დეა)

–კი გეთანხმები!

–ისე შენი სახელი შემახსენე რა გადამავიწყდა!-(დეა)

–ჩენდლერი!

–ჰაა?-და სიცილით კინაღამ გავიგუდე!

–რა იყო?-(ჩენდლერი)

–ღმერთო რა სახელია ეგ არ უყვარდი მშობლებს?-(დეა)

–გოგონი შენ ბევრს ნუ ტლიკინებ რა!-(ჩენდლერი)

–ხო თორე ედისონივით დავამთავრებ ხო?-(დეა)

–კი აშკარად!

–ისე მაინც რაში გჭირდებით? რატო მომიტაცეთ?-(დეა)

–მამაშენმა ერთი შვილის დაკარგვით ჭკუა ვერ ისწავლა და ეხა შენი ჯერია!

–ნწ! ცუდი სტრატეგიაა! მე საერთოდ არაფერს წარმოვადგენ მისთვის ასერომ ძაან მეეჭვება ჩემს გამო რამე გააკეთოს!-(დეა)

–ვსო უკვე ძაან ბევრს ტლიკინებ ჯობია პირი აგიკრათ!

  დევუკას pov:

    სად არი ეს გოგო ამდენ ხანს რაა! დამტოვა აქ ამ ჯოჯოხეთში მარტო!

–როს დეა უკვე ძაან იგვიანებს და ვინმეს ხომ არ გაუშვებდი მოსაძებნად? ან მე გამიშვი მე წავალ!-(დევუკა)

–არსადაც არ წახვალ, გავუშვი უკვე ბიჭები!-(როსი)

–აჰაა ვბრძანებლობთ უკვე! საღოლ მომწონს!-(დევუკა)

Rare! Where stories live. Discover now