end game

64

Martijn

Ik kom bij de boot aan en ik zie Louis glimlachen. "Waarom kon je gister niet meer?" Vraagt hij en ik negeer z'n vraag. "Hey maat hij vraagt iets," merkt Ward op. Ik laat ze de boot opkomen en Louis kijkt me opmerkelijk aan. "Wat is er met jou?" Vraagt hij en ik kijk hem aan. "Niks," zeg ik en loop weg. Ik start de boot en ik haal een hand door m'n haar.

Ik wordt op m'n schouder getikt en ik zie Louis achter me staan. Ik zie de jongens gezellig bier drinken en dansen. "Zeg het gewoon. Er is iets," zegt hij en ik kijk hem aan. "Het heeft geen nut om te liegen," zegt hij en ik zucht. Dan laat ik het roer los en ga op een stoel zitten. "Vriend!" Roept Louis en neemt het over. Ik leg m'n hoofd op m'n handen en ik zucht diep. "Jongens kom even," zegt Louis serieus en Ward, Juriaan, Emilio en Robert Jan komen naar me toe lopen. "Wat?" Vraagt rj. "Rose is.." stotter ik. "Wat is er met der?" Vraagt Emilio. "Ze is misschien onvruchtbaar," fluister ik en iedereen blijft stil. "Damn," zegt Louis en zucht, "en nu?" "Ik weet het niet. Maar een ding weet ik zeker, ik wil der echt niet kwijt. We vogelen het wel uit hoe het gaat met zwanger worden enzo. Het is gewoon moeilijk om natuurlijk zwanger te worden," zeg ik en allemaal blijven ze stil. "Maar jullie wouden toch samen een gezin?" Vraagt Louis en ik knik. "Ja, maar dit maakt het moeilijker. De kans is klein dat ze onvruchtbaar is. Maar dan heb je nog steeds het moeilijk zwanger worden," vertel ik. "Is aan haar of jouw kant fout?" Vraagt Emilio. "Aan haar," zeg ik en zucht diep. Ik voel tranen ontsnappen uit m'n ooghoeken en ik zucht trillerig.

"Hey man, we zijn er altijd voor je. Dat je het weet. Als je iets van ons nodig heb, bel," zegt Louis en slaat een arm om me heen. Ik glimlach klein en ik zucht diep. "Thanks," zeg ik en ze steken hun duimen op of ze geven me een high five. "Moet je ouders het niet vertellen?" Vraagt Emilio en ik haal m'n schouders op. "Het komt wel," zeg ik en hij knikt kort. "Ze moeten het weten. Net als wij. Het zijn je focking ouders man. En ook al lukt het niet om zwanger te worden dan weten ze de reden," zegt Louis. "Maar dan gaat m'n moeder er zich mee bemoeien. Dat wil ik niet," zeg ik en Louis klopt op m'n rug.

"Ik het over totaal iets anders hebben," zeg ik en de boys kijken me aan. "Ik ben van plan om rose ten huwelijk vragen," zeg ik en Louis kijkt me met grote ogen aan. "Jeetje, zo snel," zegt hij en ik zucht. "Vind je het snel?" Vraag ik en Emilio glimlacht. "Nou ja. Je bent nu samen met haar voor twee maanden," zegt Louis en ik knik. "Ik snap dat je van der houd. Maar ik vindt het zelf te snel," zegt hij. "Ik kan niet zoals jullie allemaal een relatie van drie jaar nemen. Dan ben ik fcking 30," zeg ik en Louis haalt z'n schouders op. "Prima, doe wat je niet laten kan," zegt hij en ik glimlach. "Maar waar dan?" Vraagt Juriaan. "Parijs. Ik probeer met een smoes bij der werk dat ze van New York niet naar huis maar naar Parijs vliegt. Dan sta ik daar op het vliegveld. Ik ga haar daar ten huwelijk in Parijs. We blijven daar vier dagen," zeg ik en Robert Jan glimlacht. Hij klopt op m'n schouder en knikt. "Dit doe je echt heel goed," zegt hij en ik glimlach.

"We zijn nu allemaal al samen met een meisje en worden ouders. En jij begint nog maar net," zegt hij tegen me en ik glimlach. "Ik zie met haar een hele toekomst," zeg ik en Emilio glimlacht. "Dan is dst duidelijk," zegt hij en ik grinnik.

Ik pak m'n koffers in voor een paar dagen shoes waarna ik naar Parijs vlieg. Ik geef Nalu een knuffel. "Jouw breng ik naar Lau," lach ik en ze geeft een miauw terug. Ik vindt het nog steeds vet lief van haar. Ik pak m'n koffers en ik doe bij Watse in de auto. Ik doe Nalu in een reismandje en ze zit heel zielig te miauwen. "Baasje komt over paar dagen weer terug," zeg ik en Watse kijkt me aan. Hij schud z'n hoofd en ik kijk hem aan. "Wat?" Roep ik en hij grinnikt. "De manier hoe je praat tegen dat beest," zegt hij. Ze heet Nalu hoor," zeg ik en hij fronst z'n wenkbrauw. "Anyway. Ik ben van plan om rose ten huwelijk te vragen," zeg ik en hij kijkt me aan. "Broer wel op de weg letten," zeg ik en hij kijkt snel terug. "Ten huwelijk vragen? Weet je dat honderd procent zeker?" Vraagt hij. "Ja, zij wordt m'n vrouw en hopelijk ooit de moeder van m'n kids. Ook al gaat het moeilijk worden, "zeg ik en hij knikt. Hij weet van het probleem af. "Oke," zegt hij en rijd door naar Laura waar ik eerst Nalu weg breng.

"Lau pas op der," zeg ik en ze knikt. "Tuurlijk, veel plezier," zegt ze en geeft me een knuffel. Ruben neemt Nalu over en ik hou Lau tegen voordat ze de deur dicht doet. "Lau, ik wil rose ten huwelijk vragen, ik ben honderd procent zeker!" Zeg ik en ze doet de deur meer open. Ze kijkt me aan met een glimlach en geeft me een knuffel. "Dat vind ik zooo ontzettend leuk voor je," zegt ze en drukt een kus op m'n wang. "Ik moet gaan," zeg ik en ze knikt. "Ga maar, app me als het gelukt is," zegt ze en ik knik.

"Doei!" Zegt ze en geeft me een luchtkus, ik glimlach en ik stap Watse z'n auto in. "Mama wordt gek," zegt ze en ik grinnik. "Ze heeft dan echt een schoondochter," zeg ik en Laura lacht. "Jup," zegt ze en zwaait naar ons. De kleine Sofie komt om de hoek kijken en Laura houd der vast. "Zeg maar doei Martijn!" Zegt ze en helpt Sofie met zwaaien.

Ik stap het vliegtuig im en ik zie een mapje. Een tekst, damn dit is die tekst die ik vijf jaar geleden voor Rose heb gemaakt, we ging uit elkaar en ik heb er nooit meer wat meegedaan. Deze lag erg gevoelig. De anderen kleine stukjes tekst heb ik wel verwerkt in een lied. Maar deze, nee. High on life, het heet. Als ik nu gewoon zo hard mogelijk werk en qua productie hetzelfde houd herkent ze het misschien. Kan ik het gebruiken voor m'n aanzoek voor haar. Ik glimlach en ik doe m'n koptelefoon op. Ik hoor dat de jongens aan het kloten zijn maar ik richt me er niet heel veel op. Het enige wat ik denk is. Dit. Lied. Moet. Af.