Jace Hemmings

prologue;

"Dus jij bent Jace?" De waarzegster gebaart dat ik verder moet komen. Ja, ik ben op de kermis bij een waarzegster. "Hoe weet u mijn naam?" Domme vraag, natuurlijk weet ze dat. Ik ben de zoon van Luke Hemmings. "Laat maar, domme vraag." zeg ik er snel achteraan en ik neem plaats op de stoel.

Ik kijk even rond en merk op dat het anders is dan hoe het altijd in films uitziet. Deze waarzegster heeft geen glazenbol of een doek op haar hoofd. Ik schat haar rond de veertig, vijftig. De waarzegster glimlacht en pakt mijn hand vast. "Dus Jace, wat wil je graag weten over je toekomst?" vraagt de vrouw geheimzinnig. Ik weet dat het zonde van mijn geld is, maar boeiend, je weet het nooit of deze vrouw het goed voorspelt.

"Ehm, maakt niks uit. Vertel me maar wat u ziet in mijn toekomst," antwoord ik. Nadat ze me een blik worp, houdt ze mijn hand nog steviger vast en doet haar ogen dicht. "Ik zie.. Paparazzi's, een prachtig meisje die jouw hand vasthoudt, een baby..." vertelt de vrouw. Ik frons verbijsterd en luister verder wat ze nog meer te vertellen heeft. "I-ik zie ook een gitaar, een zwarte om precies te zijn."

Ik denk na over wat ze nog meer voorspelde, ze voorspelde een meisje? "Mevrouw?" vraag ik aarzelend.

"Ja?" vraagt ze terwijl haar ogen nog dicht zijn. "Hoe heet het meisje waar u over had?"

"I-ik zie alleen een 'm' voor de rest weet ik het niet, jongen." antwoordt ze. "Oh en ik zie ook een géweldige sweet sixteen." vertelt ze. De vrouw doet haar ogen weer open en laat mijn hand los. "Of zeggen ze geen 'sweet sixteen' meer in jouw generatie?" glimlacht ze. Ik lach en schud mijn hoofd. "Oh hahaha." De vrouw schatert het uit. Ik lach ongemakkelijk mee en krab aan mijn nek.

"Bedankt voor het voorspellen, maar ik denk dat ik weer moet gaan." zeg ik, als ze uitgelachen is. De waarzegster knikt begrijpelijk en ik sta op. Ik geef de vrouw beleefd nog een hand, zeg haar gedag en loop weg.

"Nu afwachten óf de voorspellingen wel waar zijn," mompel ik en ik doe mij handen in mijn zakken.