Next to you until I die..

Part 40

Η αδελφή μου καθόταν με το κινητό της στον καναπέ ενώ όταν η κολλητή μου χτύπησε την πόρτα της άνοιξε η Κατερίνα,
η βοηθός που είχε μαζί της στο καμαρίνι.
Της είπε πως δεν μπορεί να μπει να την δει γιατί δεν είχε κάνει ακόμα το δεύτερο πρόγραμμα της και ότι δεν γίνεται να μπει μέσα όμως η κολλητή μου δεν άντεξε και της φώναξε, άκουσε η αδελφή μου αυτό που είπε και ανησύχησε πολύ.

Α-Πρέπει να έρθει αμέσως!
Η αδελφή της λιποθύμισε στο μπαρ!

Ήταν εκεί που η Δήμητρα άφησε απλά το κινητό και τα πάντα ενώ μαζί με την Άννα έτρεξαν προς το μπαρ.
Κάποια παιδιά που δούλευαν εκεί αλλά και κάποιοι θαμώνες ευτυχώς με βοήθησαν και μετά από αρκετή ώρα κατάφερα να συνέλθω.
Ενώ λίγο πριν έρθει η αδελφή μου και μόλις άνοιξα τα μάτια μου με βοήθησαν και κάθισα για λίγο εκεί .
Δεν ήθελα να την ανησυχήσω.
Ήταν πρώτη φορά που ένιωσα έτσι,
πως δεν με ακούει το σώμα μου,
ότι δεν μπορω να το ελέγξω όσο και να προσπαθούσα.
Όμως και πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό την είδα τόσο ανήσυχη που απλά με αγκάλιασε αμέσως μόλις με είδε, πολύ σφιχτά ενώ όταν συνεβει αυτό άρχισα να κλαιω γιατί καταλαβα ακριβώς τι είχα κάνει όσο και αν δεν το ήθελα με τίποτα να γίνει.

Δ-Με τρόμαξες.. το ξέρεις;
Ε-συγνώμη.. ειλικρινά συγνώμη..
Δ-Μην κλαις μωρό μου, τελείωσε..
Πως είσαι τώρα; Τι νιώθεις;
Ε-Κουρασμένη..
Δ-Μην κλαις μικρή μου, δεν σου κάνει καλό..
Κοίταξε με, όλα καλά θα πάνε. Είμαι εδώ.

Αυτό μου είπε και μου σκούπισε τα δάκρυα ενώ με πήρε ξανά αγκαλιά αμέσως μετά.
Μου χαμογέλασε και μου είπε να την ακολουθήσω και να πάμε στο καμαρίνι της αν νιώθω καλύτερα που όντως ήμουν κάπως καλύτερα και έτσι πήγαμε προς τα εκεί.
Δεν της το είχα πει αλλά έγινε αυθόρμητα, μετά από πολύ καιρό της κράτησα σφιχτά το χέρι.
Το κατάλαβε και με ρώτησε αν αισθάνθηκα κάτι περίεργο, της είπα πως όλα είναι καλά και έτσι συνεχίσαμε να πηγαίνουμε προς το καμαρίνι της.
Ευτυχώς είχε αρκετή ώρα ακόμα μέχρι να βγει ξανά στην σκηνή και έτσι δεν δημιουργήθηκε κάποιο πρόβλημα.