ქალაქელი გოგონა (დასრულებული)

არ მინდა სოფელში!🙄

-არა დედა არ წავალ, არა შეიგნე_ვეუბნები დედაჩემს და სახლიდან გამოვდივარ. სახლის წინ კი ჩემი დაქალები მელოდებოდნენ, კესო და ლიზი, ნუ მეგობრები რა ჩემთან იმიტომ არიან რომ მდიდრების შვილი ვარ და რამე. დამინახეს თუ არა გამოიქცნენ და გადამკოცნეს გულში თვალები ავატრიალე და სკოლაში წავედით, ჰომ მართლა ერთ კვირაში საზაფხულო არდადეგები გვეწყება და დედაჩემი მეუბნება, რომ სადღაც უნდა გამიშვას არც ვუსმენდი ისე არ მინდა წასვლა სახლში ჯდომა ბევრად მირჩევნია. ამ ფიქრებში კი სკოლაშიც მოვედით სიმართლე, რომ გითხრათ კესოს და ლიზის ერთი სიტყვაც კი არ გამიგია, საკითხავია რატომ ვემეგობრები? არც მე ვიცი თვითონ მეტენებიან. შეყვარებული არ მყავს მართალია ბევრ ბიჭს მოვწონვარ მაგრამ, არცერთი არ მომწონს მე... ასე რომ მაპატიეთ ბიჭებო.
უხხხ გაცნობა დამავიწყდა,
მე მარი სანიძე ვარ, 18 წლის. ვარ დედისერთა, მყავს დედა (ნენე) და მამა (ნუკრი). ვარ მდიდარი და ვცხოვრობ მდიდრულ სახლში, მიჩვეული ვარ ფუფინებას და ვარ განებივრებული ბავშვი😏.
სკოლაც დასრულდა გოგოებს დავემშვიდობე და სახლში წავედი.
-მოხვედი?_მეკითხება დედა შესვლისთანავე.
-კი.
-აბა იფიქრე?
-არა დედა, რა დაფიქრება უნდა მაგას არ წავალ და მორჩა.
-კარგია სოფელი ბებიას ნახავ_მეუბნება მამა, ალბათ გაგიჩნდებათ კითხვა როგორ ვნახულობდი ბებიას სულ თვითონ ჩამოდიოდა ხოლმე, არ მიყვარს სოფელი თანაც საშინლად, ალბათ თქვენც მიხვდით.
-კარგი რა მამა, შენც?
-იცი რა კარგია სოფელი, ჰაერს გამოიცვლი, ბებიას გაუხარდება შენი ნახვა..._მეუბნება დედა.
-ისიც კი არ ვიცოდი სოფელი თუ გვქონდა მე მეგონა ბებიას ისეთი სახლი ექნებოდა მდიდრული, მოსამსახურეები და კარგი ადგილი_დავიწყე ოცნება.
-...ზუსტად, ზუსტად ეგეთი სახლი აქვს ბებიას_თქვა დედამ უცებ.
-რა?
-ხო ეგეთი სახლი აქვთ?_კითხა დედაჩემმა მამაჩემს.
-ხო, კი ნამდვილად_მიღიმის მამაჩემი.
-მართლა?
-ხო.
-არა მგონია.
-კი აი სურათსაც განახებ_ამბობს დედაჩემი და სურათს მანახებს ვაუუუუ რა მაგარია.
-როდის მივდივართ?_ვკითხულიბ მე ისე რომ ტელეფონს თვალს არ ვაშორებ.
-ხვალ დილით.
-კარგიი, ჩავალაგებ_ვამბობ და ოთახში ავდივარ, უკან ვბრუნდები და კიბეებთან მივდივარ.
-მაღაზიებიც იქნება?_ვეკითხები მდივანზე მჯდომ დედაჩემს, რომელიც გამწარებული ელაპარაკება მამაჩემს.
-კი_სწარაფად მეუბნება და ისევ აგრძელებს ლაპარაკს, მე მხრებს ვიჩეჩავ, ოთახში მივდივარ და ჩანთას ვალაგებ, ყველაფერი ჩავდე კაბები, ქუსლიანები და კიდევ ბევრი სხვა რამ.
ჩალაგებას მოვრჩი და დასაძინებლად დავწექი, მალევე ჩამეძინა.
-მარი გაიღვიძე_ჩამყვირის დედაჩემი.
-ხო ხო ვიღვიძებ_ვეუბნები მას, ავდექი, მოვწესრიგდი და ჩავიცვი, როგორც ფოტოზეა 🔽

(ვიცი რომ სოფლისთვის შეუფერებელია მარა...😂🙄)
და ქვევით ჩავედი.
-ვაიმე რა არის ეს რა გაცვია სოფელში მიდიხარ_მეუბნება დედაჩემი.
-აბა კარგი სახლი აქვსო?_დავვეჭვდი მე.
-ხომ მაგრამ, მაინც.
-აუ კარგი რა დედა.
-კარგი ხო, მძღოლი გარეთ გელოდება, კარგად საყვარელო_მეუბნება დედაჩემი მეც ვეხუტები მას, მამა ჩამოდის და გაკვირვებული მიყურებს.
-რა არის ეს რა გაც..._დედაჩემმა უჩქმიტა და ისიც გაჩუმდა-რა ლამაზად გამოიყურები_ჩაასწორა მან, ნეტა სად მიშვებენ, ან მე სად მივდივარ.
-კარგად_ვამბობ და იქიდან გამოვდივარ, მოხუცი კაცი გადმოდის მანქანიდან და ჩემს ბარგს უკან ალაგებს, მე კი მანამდე ვჯდები და გოგოებს ვწერ, რომ აგარაკზე მივდივარ, ანუ ესე ხომ გამოდის არა.
მღოლი ჯდება და ჩვენც მივდივართ.
____
ესეცც ახალიი თავი...
როგორ მოგწონთ შემიფასეთ😳😳
Vote&comment