Becoming the good girl

Κεφάλαιο 30° (+Επίλογος)

Μπαινω στο δωμάτιο και πλησίασα πάλι το κρεβάτι της..

Ποιο κρεβάτι δηλαδή..

Παω ένα βήμα πριν το πρόσωπο της..

Σηκώνω τα χέρια μου ώστε να τραβήξω το σεντόνι αλλά κάτι με κρατάει πίσω στο να το κάνω..

Παίρνω μια βαθιά ανάσα και τραβάω το σεντόνι

Α:Αυτη δεν είναι η Λίζα λεω σοκαρισμένος

Νο:Είναι φυσιολογικό να μην την αναγνωρίζεται είναι από το σοκ.. Δε μπορείτε να το αποδεχτείτε ακόμα

Α:Ποιο σοκ; Τι στο καλό γίνεται εδώ; Που είναι η Λίζα;

Νο:Ηρεμήστε κύριε περιμένετε εδώ παω να φωνάξω κάποιο γιατρό..

Βγαίνει έξω και μετα απο λίγα λεπτά ακούγονται φωνές

Γ(ιατρος)  : Δεν λένε Ελισάβετ την ασθενής.. Πως τα μπέρδεψες έτσι... Ειπες σε λάθος οικογένεια ότι πέθανε το άτομο τους...

Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και μέσα μπαίνει ο γιατρός που μάλλον μιλούσε πριν

Γ:Γειά σας, γνέφω θετικά και συνεχίζει.. Εχει γίνει ενα τεράστιο λάθος.. Απο οτι κατάλαβα εσείς είστε για την Ελισάβετ Βασιλείου η οποία συνήλθε πριν λίγο και είναι στο δωμάτιο της..

Βγαινω τρέχοντας και τρέχω στις σκάλες, κανω στην άκρη άτομα που βρίσκονται μπροστά μου

Ζει

Η Λίζα ζει

Το μωρό μου.. Ποτε δε με άφησε... Είπε θα μείνει και έμεινε..

Ευτυχώς

Χαρά με καταβάλει και χωρίς να το καταλάβω είμαι έξω από το δωμάτιο της..

Η μητέρα της μόλις βγήκε

Α:Ξύπνησε;

Ν:Ναι αγόρι μου πήγαινε μεσα σε περιμένει.

Λίζας POV

Ανοίγω σιγα σιγα τα ματια μου και τα κλείνω ξανα λόγω του φωτός..

Σιγα σιγα συνηθίζω και κοιτάω γύρω μου..

Δεν είμαι στο δωμάτιο μου

? Ξυπνησες; Πως νιώθεις;

Με ρωτάει μια νοσοκόμα

Λ:Ν..ναι

Νο:Ξεκουρασου και σε λιγο θα έρθουν να σε ξανα δουν και οι δικοι σου

Λ:Εντά-

Τότε ανοίγει η πόρτα και μέσα μπαίνει ο Αλεξ..

Τρέχει και με αγκαλιάζει..