Let us turn back the time around, 18XX. Where the Queen of land Granderia rule above all. They're stood as her loyal guard dogs, who vowed their lives for the sake of the country.
The Faustus family. A loyal servant of the queen.
In this story only...
Dahil hindi sapat ang isang araw ay masiglang pagtitipon ang iginawa ng Reyna para sa mga magigiting na lumuwas para ipagtanggol sa pinaniniwalaang kahindik-hindik na mga mararahas na kalaban sa labas ng kanilang mataas na bakod.
Ipinatawag ang lahat ng mahusay na nagbibigay aliw mula sa iba't-ibang sulok ng Granderia upang magbigay ng kasiyahan sa bawat isang naninirahan roon. Ang mga palamuti na nakasabit at makikita ay sadyang ambag ng mga residente, malapit man o malayo sa kalsada. Isa rin ito sa pagbibigay pugay ng mga taong naninirahan rito na sila'y iniligtas at ligtas.
---/ XII \---
"Ito ang isa sa mga ayaw ko eh. Wala pa pero naririndi ako sa kung anong sasabihin na agad ni Ramiel sa ating dalawa. Eh, hindi natin kasalanan na hindi tayo binigyan na sapat na pondo para maayos ang eksibisyon. Kung hindi naman nila ginastos ito sa ibang paraan, malamang wala sanang nakapasok. Minamadali kasi tayo eh. Tayo pa tuloy naiipit." Reklamo ni Clara. Kasalukuyan nilang tinatahak ang daan papunta sa silid ng nakakataas na pari.
Sa kanyang tabi, ay hindi na lang kumibo si Simon sa bulyaw ng kanyang asawa. Dahil sangayon siya sa mga sinabi nito.
Napahinto sila noong nasa harap na sila ng pintuan. Napataas naman ng kilay si Clara,
"At bakit wala ng guwardiyang nagbabantay rito? Ganoon na ba talaga kabigat ang parusa sa atin ng Nakakataas na pari? Para wala tayong mahingiian ng tulong?" kuwestiyon nito.
Hinawakan ni Simon ang kanyang asawa sa balikat nito. "Mahal, maari ko bang hinggiin ang pasensya at pagpigil ng matulis mong dila kapag binuksan ko itong pintuan nasa harapan natin." His eyes that is blue like the ocean set thunder to hers.
"Ano pa bang magagawa ko. Sige na. Nangangalay narin ako rito." Napahawak na lamang siya sa kamay na nasa balikat nito at napatango.
Bago pa ito makapagsalita ay ianggulo ng mag-asawa ang kanilang sarili sa pagbigay pugay habang nakayuko at binanggit ang katagang "With your power we are secured. We are your slaves. Bring blessings that we might intake. Thank you for keeping us safe. Reporting; Bonaparte."
"In god we bring praise. May your act of bravery shall not perish." Tugon naman ni Ramiel sa kanila. Hudyat para iangat nila ang kanilang mga ulo at makita ang isang lalaki na hawak nito ang kanyang pipa na bahagyang nakasandal sa harap ng kanyang lamesa.
Nakangiti ito sa kanilang dalawa ng matamis sabay inilagay ang kanyang pipa sa kanyang mga labi. Doon na nagsimulang makaramdam si Simon na mukhang magiging mahabang araw ito para sa kanilang dalawa.
Ipinikit ni Clara ang kanyang mga mata at dahan-dahan binuksan ang mga ito at saglitang itinigil ang paghinga. Dahil may asthma siya, dahil nababalot sa usok ang buong silid. Ginawa niya ang kanyang makakaya na matatiling hindi natitinag.
Ramiel, the divine highest priest blow a smoke one last time and face the one who is in charge of keeping the north safe with a voice that is full of power, anger and question he ask the couple.
"Such a Simple task. Why did both of you fucked up?"
---/ XII \---
The crackling of fire while the atmosphere of old books linger the air.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
