Because of You - o n g o i n g :)

Chapter 2: Lean on me

Philip’s POV

“GAGO KA.GAGO KA.GAGO KA. WALA KANG KWENTA. SAKTAN MO NA LAHAT NG BABAE WAG LANG AKO. SH*T KA. HAYOP KA.PUNYETA KA.SANA DI NA LANG KITA NAKILALA. SANA MAWALA KA NA SA MUNDONG IBABAW!!” ano ba yun. Kung makasigaw naman parang gusto na niyang tanggalin ang kanyang lalamunan eh. Problema nya?

Napabangon nalang ako sa kinahihig-an ko dahil sa nakakarinding boses nya.

O___O à hitsura niya ng makita nya ko.

Mukhang kakaiyak lang nya eh. Awawa naman.

“oh?”

“kala ko kasi ako lang ang tao dito eh. Pasensya na ha.” Habang pinupunasan nya ang luha nya. Ano bang problema nito?

“may problema ka ba?” sabay tabi ko sa kanya. Nakaupo kasi siya. Ang upo niya, indian sit. Hahaha.Ang cute niya. Mukha syang bata na iniwan ng kanyang ina.

“bakit ganun? Lahat ng minamahal ko..*sob* iniiwan ako. Hindi ba ko deserving *sob*mahalin ng kahit sino? Ansakit lang eh.” At umiyak na ulit sya. Hala anong gagawin ko dito? Iyakin naman nito.

Iyak.Iyak.Iyak. Yan na lang ang ginawa niya matapos nyang sabihin sakin ang problema nya. Maya maya, pinaghahampas na nya ako sa braso ko. Ansakit ha.Siguro ambigat ng pinagdadaanan niya ngayon.

“iniwan na nga ako ni dad, pati ang lalaking *sob*m-minamahal ko iniwan din ako. Hindi ko lubos maisip na magagawa nya to sakin.” Dagdag pa niya.

Alam ko na ngayon. Broken-hearted sya ngayon. Hinayupak na lalaking yun. Sya pa ang may ganang makipagbreak dito sa magandang dilag na to. Kuh po naman.

“eh gago pala yang lalaking yun e.” I cussed

“will you please stop cussing.” naku, tsk sorry.

“sorry.” I said

“naranasan mo na bang masaktan?” she asked.

O___O

Masaktan?

Narasanan ko na ba yun?

Speechless ako mga dre. Anong sasabihin ko dito sa crying lady na to?

“ui” eto na naman sya.

“b-ba----“

“pwedeng payakap?” O____O

Nagulantang naman ako sa sinabi nya. Baliw na ba sya?

Laking gulat ko na lang na nakayakap na sya sakin. Sobrang higpit. At humagulgol na ulit sya. Di bale na nga.

Hindi ko alam pero iba tong nararamdaman ko sa babaeng ito. Nararamdaman ko ang sakit na dinadanas nya.

Mahal na mahal niya talaga ang boyfriend niya. Este EX pala. Kung wala siguro ako dito, baka kung ano na ang ginawa nya sa sarili nya. Kawawa naman sya.

“You can lean on me anytime.” Yun na lang ang lumabas sa bibig ko. So I hugged her back then hinahawak hawakan ko din ang buhok nya. Ang straight, ang smooth, ang ganda. Oi!!Philip!!! Bading ka!! Bading >.<

“thank you ^____^” she answered. Naramdaman ko na ngumiti sya.

Kahit papaano, naging savior ka sa isang broken-hearted girl, Philip. Nice one. ^___^

Mae’s POV

Mula sa pagkakayakap ko sa kanya ay agad din akong kumalas. Salamat sa lalaking to. Kundi dahil sa kanya baka nagsuicide na ko dito. Agad ng suicide Mae?? Wag ganun..

Pinunasan ko na muli ang aking luha gamit ang aking kamay. Kundangan kasi hindi nagdadala ng panyo ayan tuloy.

“oh heto” sabay abot ng panyo.

“ah thanks.”

And then viola. Wala na ngang luha, mugto naman ang mata. Wala din. -_______-

Dahil to sa pag-iwan mo sa akin Xander

Sa pagpunta mo muli sa kanya

Sa pagpapaasa mo sa akin na ayos na ang lahat

Lahat ng ito ay dahil sayo TT_TT

“you okay?”

“yes I’m okay.”

“akin na nga yan” sabay hablot sa kanyang panyo.

Then, pinunasan nya ang luha ko. Oo lumuluha na naman ako. Pasaway tong mata ko eh. >.<

After nun, tumingin sya sakin eye to eye talaga as in. kakatakot.

*tugtug* *tugtug*

Eto na naman ang heartbeat ko. Ano na naman to??

Unti-unti syang lumalapit.Palapit ng palapit ng palapit.And… and….

O_____O

H-his l-lips went to mine.

I can’t believe this guy. Xander never do this thing but this guy. Wow!!!

But there is something na hindi ko maipaliwanag. Hay!!!

About seconds din yung ginawa nya sakin at humiwalay na din ang mga labi namin sa isa’t isa.

“tara uwi na tayo.” He said

“okay” sagot ko agad

Then we separate ways. Anak ng !!!heyyaaaaaa!!!! Kundi ka naman engot at kalahati Mae Reyes!! kuh po nemen. Nakayakap ka na nga sa nilalang na yun at nakahalik na sayo, HINDI MO NAMAN ALAM ANG PANGALAN NIYA!!!! >.<

Bumalik ulit ako sa lugar na yun tutal di pa naman ako nakakasakay ng sasakyan pero pagbalik ko dun, wala na sya. Di bale na nga.

So balik na ulit ako sa sasakyan. Ok. Drive lang ng drive. Boring naman. Binuksan ko ang radio ng car ko. Anak ng pusale nemen.Ganda ng kanta, tamang tama ah.Nananadya ba?

I recall when you said that you would never leave me

You told me more, so much more like when the time you whispered in my ear

There was heaven in my heart

I remember when you said that you'd be here forever

Then you left without even saying that you're leaving

I was hurt and it really won't be easy to forget yesterday

And I pray that you would stay

But then you're gone and, oh, so far away

I was afraid this time would come

I wasn't prepared to face this kind of hurtin' from within

I have learned to live my life beside you

Maybe I'll just dream of you tonight

And if into my dream you'll come and touch me once again

I'll just keep on dreaming till my heartaches end

At dahil sa kantang yun, nararamdaman kong ako’y lumuluha na muli.

Ang sakit lang kasi eh

Bakit kung sino pa yung nagmamahal ng lubos…

Siya pa ang nasasaktan ng sobra?

Wala ba kong kwentang girlfriend?

Takte.Ansakit sakit. TT_TT