- Sende Sonha teyze sende anneme çok benziyorsun...
Sonha teyze dediğim cümle ile kocaman gülümsemiş bana sımsıkı sarılmıştı. Sonrada ayağı kalkıp dolabın yanına geçti. Eliyle de bana gel işareti yaptı. Yanına gittiğimde dolabın içini göstererek konuştu.
Sonha t. : Burda kızım için aldığım kıyafetler vardı. Her sene doğum gününde o olmasa bile ona kıyafet alır ve dolaba koyardım. Bazen sadece çok beğendiğim için alırdım. Verdiğim paraya hiç acımazdım bile. Bazı kıyafetleri de buraya dizmiştim. Sana olurlar büyük ihtimalle. Hangisini beğenirsen hangisini istersen giy güzel kızım tamam mı?
-Ama onları kızınız için almışsınız ben giysem şimdi olmaz ki.
Sonha t. : Onun üstünde göremedim. Ama senin üstünde görmek isterim güzel kızım. Eun Mi'ye çok benziyorsun zaten. Onu görmüş gibi olacağım.
-Peki öyle olsun.
Sonha t. : Şimdi yatma kıyafetlerini giy de güzel bir uyku çek. Yorulmuşsundur.
-Ah evet. Sağolun cidden nasıl teşekkür edeceğimi bilmiyorum.
Sonha t. : Tanrı seni bana bir mucize olarak gönderdi kızım. Asıl ben nasıl şükretmeliyim bilmiyorum. Şimdi sana atıştırmalık birşeyler hazırlamaya gidiyorum sende üstünü giyin gel kızım.
Başımı onaylar şekilde salladım. Tanrım! Ne kadar da içten kızım diyordu! Sanırım hayatım bir hiçken birine umut olacaktı. Kadının kötü bir niyetide yoktu. Belki gerçekten onun kızı olabilirdim. O benimle bende onunla avunurdum. Dolabın içindeki eşyalara baktım. Hava sıcaktı. Bu yüzden ince pijama takımlarına baktım. Rastgele bir tanesini alıp giydim.
Utana çekine odadan çıktım. Cidden buraya nerden gelmiştik? Kafam karışmıştı. Tam o sırada karşımdaki kapı açılmış ve bir erkek çıkmıştı. O bana bende ona bakıyordum. Şok olmuş bir ifadeyle bana bakmayı sürdürürken süzmeyi de ihmal etmedi. Bakışmamız hala sürerken Sonha teyzenin sesini duydum.
Sonha t. : Kızım hadi gel hazırla- aaa siz tanıştınız mı? Oysa ki ben tanıştıracaktım. Kızım bu benim oğlum Seungmin. Oğlum bu da misafirimiz Hwa Young.
Seungmin : Memnun oldum.
-B-bende
Sonha t. : Kızım hadi gel birşeyler ye. Seungmin sende acıkmışsındır hadi gel.
Seungmin : T-tamam.
Hala şok olmuş bir ifade ile bana bakıyordu.
Sonha t. : Herşeyi anlatacağız oğlum hadi gel.
Birlikte mutfağa geçtik gerçekten kocamandı. Yemek masasının etrafına dizildik. Atıştırmalık demişti ama birçok çeşit yapmış. Sofradan gözümü ayırdığımda Sonha teyzeye baktım. Nasıl da umutla parıldıyordu gözleri nasıl da kızım edasıyla bakıyordu bana. Ben hep özgür olabilmek istedim. Ama sanırım tek umudum tek çarem burası. Hem de burada kalacağım senin kızın olacağım dedikten sonra bir daha vazgeçip gidersem Sonha teyze çok kötü olur hemde nankörlük yapmış olurum.
Seungmin :Ee anne ?
Sonha teyze bana baktı herşeyi anlatayım mı diye soruyordu sanki. Utanarak başımı eğdiğimde kafasını tamam anlamında sallayıp yanımda karşımda oturan çocuğa döndü.
Sonha t. : Oğlum ben dışarıdan bir ağlama sesi duydum ve gidip bakmak istedim. Hwa Young'u gördüm cidden o kadar içten ağlıyordu ki çok üzüldüm.
Seungmin bana baktığında kafamı daha da eğdim saçlarım önümü kapatmıştı artık.
Sonha t. : Ve o bir kızdı bu saatte onu dışarıda bırakamazdım. Biraz konuştuk.
Seungmin : Sende fark ettin mi?
Kafamı kaldırdım.
Sonha t. : Neyi oğlum?
Seungmin : Ablam ablama çok benziyor.
Sonha t. : Evet aslında o kızım olmayı kabul etti.
Seungmin : Nasıl yani?
Sonha t. : Sonuç olarak artık bizimle. İyi anlaşın lütfen.
Seungmin gözlerini benden ayırmayarak kafasını olumlu anlamda salladı. Sonha teyzenin telefonu çalınca içeri gitti. Baş başa kalmıştık. Ben kafamı eğdim. Hiç kıpırdamadan duruyordum. Seungmin oturduğu yerden kalkıp yanıma geldi. Ona bakamıyordum çünkü utanıyordum.
Seungmin : Sen sen ablama gerçekten çok benziyorsun! Yüzünü kaldırsana.
Yavaş yavaş kafamı kaldırıp ona baktığımda sevimli bir yüz ile karşılaştım. Gözlerini kocaman açmış beni inceliyordu. Bir kaç saniye bende onu inceledim ardından ne yaptığımın farkına vardım ve utanarak başımı hızlıca eğdim.
Seungmin: Sen sen tıpkı onun gibi çok güzelsin~
-Ah ş-şey teşekkür ederim.
Sonha t. : Seungmin oğlum ne yapıyorsun?
Seungmin : Anne cidden çok benziyor.
Sonha t. : Oğlum bırakta kızcağız yemek yesin biraz.
Seungmin yerine oturdu. Birkaç şey atıştırdım sonrada Sonha teyze beni yatacağım odaya kadar götürdü. Üstümü örtüp alnıma bir öpücük bıraktı. O cidden çok iyi biriydi. Keşke keşke kızı ölmeseydi. O bunu haketmiyordu bence. Düşünürken uyuyakalmıştım. Sonha teyze gece arada beni kontrol etmeye gelmişti. Baş ucumdaki suya bakmış ve açılan üstümü örtmüştü. Benim annemde böyleydi. Hep gece gelirdi beni kontrol etmek için. Ah teyze anneme o kadar çok benziyorsun ki...
Sonha Teyzeden...
Ah Hwa Young kızıma o kadar benziyorsun ki...
Lütfen votelerinizi yorumlarınızı esirgemeyin benden. Sizi seviyorum biricik okurlarım. İyi okumalar. Bayyss~
♥♥♥♥♥♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kapımızdaki Kız / Seungmin {Tamamlandı}
FanfictionBir kız bu kadar acı çekmemeliydi ona acımıştık acımıştım...