57~

316 24 1
                                    

Κεφάλαιο 57ο~

Jennifer's POV

Τα λόγια του Alec κάνουν την καρδιά μου να φτερουγιζει. Αυτόματα ξεχνάω τον Scott όσο εγωιστικό και εαν ακούγεται.. Χάνομαι στο άγγιγμα του και σταματάω να κλαίω, στρέφοντας το βλέμμα μου σε εκείνον. Χωρίς να του αφήσω περιθώριο να μιλήσει άλλο, τον τραβάω κοντά μου και τον φιλαω. Χωρίς δισταγμό ανταποδίδει και τα σώματα μας γίνονται ένα. Είναι σκοτεινά καθώς είναι πια αργά και το φως του φεγγαριού είναι το μόνο που μας χτυπαει. Το φιλί μας γίνεται πιο κτητικό και νιώθω ζωντανή, ενώ κάθε λεπτό που περνάει με κάνει να θυμηθώ εκείνο το συναίσθημα που μου προκαλούσε πριν τρία χρόνια.
Ξαφνικά σταματάει και μένει να μου χαμογελαει. "πάμε να φύγουμε από εδώ". Λεει και αμέσως παίρνω όσα πράγματα είχα φέρει μαζί μου. Τρέχουμε μαζί έξω από το δωμάτιο και μπαίνουμε στο ασανσέρ του ξενοδοχείου. Ο Alec πετάει την τσαντα μου κάτω και για άλλη μια φορά ορμάει στα χείλη μου αλλά και και στον λαιμό μου.

 Ο Alec πετάει την τσαντα μου κάτω και για άλλη μια φορά ορμάει στα χείλη μου αλλά και και στον λαιμό μου

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Ένα γελακι μου φεύγει αυθόρμητα αφού άρχισε πάλι τα δικά του. Αλλά και μια έντονη ευχάριστηση με διαπερνάει. Μου έλειψε και μπορώ να πω ότι τον ποθουσα όσο δεν πάει.. Λίγο πριν φτάσουμε στον κάτω όροφο, πάει να μου αφαιρέσει το φόρεμα.

Alecs POV

Πάω να της αφαιρέσω το φόρεμα και μπορώ να διακρίνω πόση επιρροή έχω επάνω της. Το γαμημενο ασανσέρ φτάνει και ανοίγουν οι πόρτες του. Εκείνη με ένα παιχνιδιαρικο ύφος τρέχει έξω από το ξενοδοχείο και ανεβαίνει στη μηχανή μου. Μπαίνω ανάμεσα στα πόδια της και της κρατάω το πρόσωπο. "μην με κοιτάς έτσι και σε πάρω εδώ και τώρα". Λεω πονηρά και χαμογελαει. "ποιος είπε ότι με χαλάει;". Απαντάει ανάβοντας με. Είναι τόσο μοναδική.. Και θέλω να της κάνω τόσα πολλά όταν μου μιλάει έτσι. Ανεβαίνω στη μηχανή βάζοντας την μπροστά μου και ξεκινάω να οδηγω πίσω στην αποθήκη.

[...]

Το πάρτυ συνεχίζεται και πολλοί με ψάχνουν, έτσι μπαίνουμε από τη πίσω μεριά. Με γρήγορες κινήσεις μπαίνουμε στο δωμάτιο μου. Πάνω που έχω στραμμένο το βλέμμα μου μπροστά και κλεινω την πόρτα, την βλέπω μπροστά από το ράντσο μόνο με εσώρουχα. Κοιτώντας την πονηρά την πλησιάζω και τη σπρώχνω επάνω του. Πριν προλάβω να πάω επάνω της αλλάζει μεριά και έρχεται εκείνη στο σώμα μου. Ξεκινάει να με φιλάει και την αφήνω να πάρει τον έλεγχο. Συνεχίζω το φιλί κάνοντας παιχνίδια με τη γλώσσα μου. Μου δαγκώνει το χειλος και μου αφαιρεί και τα δικά μου ρούχα, ενώ εγώ ξεφορτωνομαι τα εσώρουχα της... Είναι τόσο σεξυ σκέφτομαι και δεν κρατιέμαι πια... Παίρνουμε αμέσως προφυλάξεις και αρχίζει να με καβαλάει. Την καρφώνω μέσα μου γρηγορότερα και αφήνουμε μαζί τους αναστεναγμους μας ελεύθερους. Κατεβαίνει σε μενα φιλοντας με ταυτόχρονα και δεν αργώ να τελειώσω με αυτά που μου προκαλεί.. Ολοκληρώνει και εγώ με την σειρά μου τώρα βρίσκομαι από επάνω της. Της ανοίγω τα πόδια και την κοιταζω έντονα. "θα σε κάνω να θυμηθείς τι έχανες τόσα χρόνια.. Μωρό μου". Ψυθιριζω και μπαίνω μέσα της απότομα. Οι ανασες της βαραίνουν και φωνάζει το όνομα μου.. Κρατάω τα χέρια της πίσω και συνεχίζω χωρίς σταματημό.. Μαρεσει να την κάνω έτσι.

[...]

Τελειώνω για άλλη μια φορά και ξαπλώνω μαζί της. Εξαντλημένη βρίσκει τις ανασες της και τοποθετεί απαλά το κεφάλι της πάνω στον ώμο μου. Την κρατάω και μένω να χαζεύω το όμορφο πρόσωπο της. Τι μου έχεις κάνει Jennifer.. Λέω από μέσα μου και τελικά κλείνω και εγώ τα μάτια μου...

Επιτέλους μαζί 😏... Ο Scott τι θα κάνει όταν δει πως έφυγε η Jennifer;... Και τι πορεία θα πάρει η σχέση του ζευγαριού μας;

Τελικά έγραψα σήμερα αντί για χθες αφού δε μπορεσα, τα λέμε στο επόμενο
~S

ᴀᴅᴅɪᴄᴛᴇᴅ ᴛᴏ ʙᴀᴅ~Where stories live. Discover now