Asaf'dım ben babam koymuştu adımı Hz.Süleyman'ın vezirinin adıymış, anlamı "Zeki ve Güçlü" demekmiş zeki olduğum doğru ama güçlü biri değildim bu güçlülük bedensel olan değil elbette duygusal olarak güçlü değildim ne kadar dışarı yansıtmasam da kırılgan bir yapıya sahiptim özellikle çocukken yaşadığım kazadan sonra her ne kadar güçlü durmaya çalışsam da dedem her seferinde kalkanımı kırıyor ve o küçük yaralı çocuğa ulaşıyordu dedem bana ne zaman sinirlense;
"Babasının katili!"
diye çağırıyordu evet ben babamın katiliydim!
Bir kırımızı balon uğrunda dokuz yaşında tüm çocukluğumu gülüşlerimi kaybettiğim yetim kalmış Asaf'ım ben!Dayanamadım ve bir sürpriz kesit yayınladım dmdmdmdk ama siz de lütfen yorumlarınızı ve votelerinizi eksik etmeyin canlarım :(( hadi bir dahaki bölüme görüşürüz 👋 🤍
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİLHUN(ASKIDA)
RomanceKadında cehennem ateşinden bir nefret adamın her sözcüğünde harlanan. Adamda cennetteki kutsal sudan bir aşk kadının her sözcüğünde dolup taşan. Adamın bir yanlışı kadının ona duyduğu tek duygu olan saygıyı kül etmişti şimdi canhırnaş bir acının...