zawg
ကိုျကီးရဲ႕ေကာင္ေလး အပိုင္း(၃၇) ဇာတ္သိမ္းပိုင္း
ေညာင္ရြက္မ်ားေျကြက်ကာစီတန္းစြာရိွေနသည့္ အုတ္ဂူမ်ားထဲမွ တစ္ခုထံသို့ ဘုန္းထြဋ္နွင့္ခိုကိုးပန္းစည္းကိုင္လ်က္ျဖည္းညင္းစြာသြားေနသည္။ ထိုအုတ္ဂူေရာက္သည္နွင့္ပန္းစည္းေလးခ်ေပးလိုက္ျပီး ျငိမ္သက္ေနေသာမ်က္ဝန္းေလးျဖင့္
"ကိုယ့္ကိုခြင့္လြွတ္ေပးပါ ။ ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ကိုယ္ေျကာင့္... ကိုယ္ေျကာင့္..."
သူျငင္းမိလိုက္ျခင္းေျကာင့္ေသဆံုးစြာေသာထိုေကာင္ေလးကိုေတာင္းပန္ရန္လာေသာ္လည္း မ်က္ဝန္းမ်ားနီရဲကာငိုသံေလးျဖင့္စကားထစ္ေနမိသည္။ ခိုကိုးလည္း ကိုျကီးကိုကရုဏာသပ္စြာျကည့္လ်က္လက္ကေလးကိုကိုင္ထားေပးလိုက္သည္။ ဘုန္းထြဋ္အလြန္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနပံုေပါ္၏။ မ်က္ရည္မ်ားမက်ေအာင္အတင္းထိန္းေနရွာ၏။သူ့ေျကာင့္ျဖစ္တာ ဟုူေသာအေတြးမ်ားဦးေႏွာက္တြင္ျပည့္နွံ႕ေန၏။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ။ အားလံုးအတြက္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ခြင့္လြွတ္ေပးပါ ..."
ေျပာျပီးသည္နွင့္တစ္ျပိုင္နက္မ်က္ရည္ပူတစ္စက္ အလိုက္မသိစြာက်လာျပီး သူဒူးေထာင့္ခ်လိုက္ေလသည္။
"ကိုယ့္ကိုခြင့္လြွတ္ေပးပါ"
ခိုကိုး ဘုန္းထြဋ္းပခံုးေလးကိုကိုင္ကာနစ္သိမ့္ေပးရွာသည္။ အခ်ိန္အတန္အျကာေတာင္းပန္ျပီး ေကာင္ေလးလက္ကိုကိုင္ကာ ကားေပါ္သို့တက္သြားျက၏။ ကားေပါ္တြင္မေမာင္းဘဲ ငိုမဲ႕မဲ႕လုပ္ေနေသာ ဘုန္းထြဋ္မ်က္နွာေလးကို ခိုကိုးလက္နွစ္ဖက္ျဖင့္ကိုင္လိုက္ျပီး
"ကုိျကီးေတာင္းပန္ျပီးျပီပဲ သူခြင့္လြတ္မွာပါ။ ျပီးေတာ့ ကိုျကီးအျပစ္ေျကာင့္လည္းမဟုက္ဘူးေလ ။ သူ့မွာနွလံုးေရာဂါအခံရိွေနမွန္း ကိုျကီးသိမွမသိခဲ႕တာ ။ စိတ္မေကာင္းမျဖစ္နဲ႕ေတာ့ေနာ္ ။ တိတ္ေတာ့.."
ေႏြးေထြးစြာေျပာေပးေနေသာေကာင္ေလးကိုသူအားကိုးတျကီးေထြးဖကိလိုက္သည္။ ခိုကိုးလည္း သူ့၏ေက်ာေလးကိုပုတ္သပ္ေပးေနလိုက္ေတာ့သည္။ ေကာင္ေလး၏ကိုယ္ေႏြးေႏြးေလးသည္ သူ့အတြက္နားခိုစရာျဖစ္ခဲ႕၏။ ဘုန္းထြဋ္ ထိုလူသားအား အခ်စ္ပိုလြန္းသည္ကိုအျပစ္မဆိုရက္။ အဘယ္ေျကာင့္ဆိုေသာ္ ေကာင္ေလးသည္အရာရာနားလည္ေပး၍ျကင္နာေႏြးေထြးေသာသူမ်ိုးျဖစ္ေနေသာေျကာင့္ပင္။
YOU ARE READING
ကိုျကီးရဲ႕ေကာင္ေလး(completed)
Romanceကိုျကီးရဲ႕ေကာင္ေလး 11/04/2020 "ငါ့ဘဝမွာငါ့ညီမကအေရးျကီးဆံုးဘဲ" "ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္တယ္ေကာင္ေလး" "ဘာအခက္အခဲဘဲရီွရီွမင္းကိုကိုယ္မစြန့္လြွက္နိုင္ဘူးကေလး" (ဘုန္းထြဋ္ေခါင္) "က်ြန္ေတာ္ကရိုင္းတာမဟုက္ဘူး ခင္ဗ်ားကအသက...
