Μισος η αγαπη?

Chapter 31

 Εκανα την κινηση να απομακρυνθω απο τον Τζεις και με ξανα έσφιξε κοντα του.
'' Που πας? τοσο ηταν?'' με ρωτησε πειραζοντας με 
'' χαχ με συγχωρεις αλλα πρεπει να επισκεφτω τις γυναικειες τουαλετες και θα ξανα επιστρεψω''
'' αντε καλα μανταμ , να σε αφησω! Αλλα μην αργησεις πολυ..Θα σε περιμενω'' μου ειπε και με άφησε να φύγω.  Εγω του χαμογελασα και μπηκα μεσα στο σπιτι και μολις σταματησα να ειμαι στο οπτικο του πεδιο, ξεγλιστρησα μέσα στο πλήθος και έφυγα απο την αλλη πλευρα του σπιτιου , απο εκει που ειχε βγει νωριτερα και ο Ντεαν!
Τον βρηκα μετα απο αρκετο ψάξιμο, που με έκανε να πιστεύω ότι είχε φύγει τέλειως από το σπίτι, να καθεται σε ενα πεζουλι πισω ακριβως απο το σπιτι της Σοφιας.
''Ντεαν?'' ειπα αλλα εκεινος φανηκε να μην με εχει ακουσει, οποτε τον ξανα φωναξα και γυρισε με κοίταξε τελικά.
'' τι εγινε? '' με ρωτησε
'' εσυ θα μου πεις!''
'' ολα καλα, βγηκα απλα εξω να κανω τσιγαρο''
'' θα μπορουσες να κανεις και στην αυλη ξερεις..Ηταν πιο κοντα! ''
'' Ηθελα να μεινω λιγο μονος! Τοσο κακο ειναι?'' με ρωτησε και με βρηκε απροετοιμαστη. Τον κοιταξα χωρις να μιλαω. Εκεινος δεν με κοιτουσε, ηταν αφηρημενος. Κοιτούσε ευθεια μπροστα αλλα τα ματια του ηταν τοσο χαμενα που δεν εστιαζε σε κάτι συγκεκριμένο. Πηγα και εκατσα διπλα του περιμένοντας ότι ούτε αυτό θα το προσέξει αλλά για κακή μου τύχη όχι μόνο το πρόσεξε αλλά τον ενόχλησε κι ολας.
'' Σου ειπα να κατσεις? '' δεν αργησε να γινει προσβλητικός..
'' Οχι αλλα δεν σε ρωτησα κι ολας! ''
'' Δεν εχω πολυ ορεξη''
'' Το καταλαβα...αλλα προφανως δεν θελεις να μοιραστεις μαζι μου τον λογο, οποτε δεν μου μενει παρα να κατσω εδω διπλα σου και να σου ζητησω ενα τσιγαρο'' του ειπα αποφασισμενη να μην φυγω απο εκει. Στην αρχη δεν μιλησε, μετα γυρισε με κοιταξε και ξεσπασε σε γελια
'' Τι τσιγαρο ρε? εσυ? Δε θα'σαι καλά. ''
'' Ναι! δεν καταλαβαινω γιατι γελας..''
'' Γιατι εισαι 10 χρονων κοριτσακι! ''
'' Ναι Ντεαν σε λιγο θα με αποκαλεσεις και νεογεννητο ''
'' Σκαι ασε τις σαχλαμαρες..και γυρνα πίσω στα παιδια"
'' Μπα καλα ειμαι και εδω'' του ειπα και μου χαμογελασε στιγμιαία..
'' Ωρες ωρες......'' είπε με έναν αναστεναγμό χωρίς να τελειώσει την προταση του
'' ωρες ωρες τι?''
'' τιποτα τιποτα, ελα σηκω παμε! '' ειπε και εσβησε στο εδαφος το μισοτελειωμενο του τσιγαρο.
Μου απλωσε το χερι , το επιασα και με σηκωσε βαζοντας το ενα του χερι γυρω απο τους ώμους μου.
'' αντε παμε γιατί είσαι και πεισματάρα και δεν θα σε ξεφορτωθω τώρα εύκολα..'' ειπε ξεφυσωντας και εγώ στριφογυρισα τα μάτια μου.
Μπηκαμε μεσα και το χερι του ηταν ακομα εκει. Κατευθειαν τα βλεμματα απο τους φιλους μας επεσαν πανω μας. Και για ακομη μια φορα με εκανε, ολο αυτό, να νιωσω αμηχανα..αλλα ο Ντεαν φαινοταν αδιαφορος για την γνωμη των αλλων όπως πάντα άλλωστε.
'' Τι καθεστε ρε ξενερωτοι? εφυγα εγω και δεν μπορειτε να διασκεδάσετε?'' αστιευτηκε ο Ντεαν την στιγμη που τους ειδε ολους καθιστους στους καναπέδες και έτοιμους να κοιμηθούνε.
'' Βασικα σε συγκριση με σενα εμεις χορευαμε τοση ώρα, οποτε δικαιούμαστε  λιγο ξεκουραση αν δεν σε ενοχλει φυσικα'' ειπε η Τζεσικα και ο Ντεαν της εκλεισε το ματι και γυρισε προς το μερος μου
'' Παω να μας φερω κατι να πιουμε'' μου ειπε και χαθηκε μεσα στο πληθος. Τοτε σηκωθηκε η κουτσομπολα η φιλη μου, κατευθειαν, να μάθει τι έγινε.
'' Η αληθεια ειναι οτι δεν εχω μαθει τιποτα μεχρι στιγμης. Δεν λεει κατι, απλα ειναι κατσουφης και προσπαθησα να του ανεβασω λιγο την διαθεση!''
'' Νομιζω πως τα καταφερες παντως'' μου ειπε την στιγμη που επεστρεφε ο Ντεαν με 2 πλαστικα ποτήρια στα χερια του.
'' Οριστε!'' μου εδωσε το ενα ποτηρι και του χαμογελασα εγω. Οταν θελει μπορει να γινει πολυ γλυκος. Οταν θελει ομως ξανα λεω, γιατι αλλιως...το μονο που κανει ειναι να καταστρεφει τα εγκεφαλικα μου κύτταρα. Είναι λίγες φορές αυτές όμως, που ο Ντεαν συμπεριφερεται έτσι,ομορφα.
'' Που χαθηκες εσυ?'' ακουσα τον Τζεις απο πισω μου
'' Ηταν μαζι μου'' ειπε ο Ντεαν χαμογελοντας τωρα στον Τζεις!
Ωραια σκεφτηκα, αυτο μου ελειπε τωρα..Αυτος ο ανθρωπος ωρες ώρες πρεπει να σταματησει να μιλαει. 
''Ναι αλλα μου υποσχεθηκες οτι θα χορευαμε μετα!'' ειπε ο Τζεις και με τραβηξε. Εγω τον ακολουθησα χωρις να δω την εκφραση του Ντεαν αλλα δεν νομιζω να ηταν πολυ ευχαριστημένος..
'' Συγνωμη που εξαφανιστηκα απλα επεσα πανω στον Ντεαν και δεν ηταν καλα, οποτε έκατσα λίγο μαζί του.
'' Ναι καταλαβαινω, δεν χρειαζεται να απολογείσαι. Εγω απλα θελω να περασεις καλά τώρα!'' ειπε και με γυρισε μια σβουρα , εγω ομως επειδη δεν το περιμενα παραπατησα και παρα λιγο να μου φυγει το σανδαλι απο το ποδι κανοντας μας και τους δυο να ξεσπασουμε σε γελια.. Η παρεα του Τζεις , η αληθεια ειναι πως ηταν πολυ καλη. Ειναι παντα ευχαριστος και σε κανει να γελας.. Γενικα περνουσα ομορφα μαζι του. Μετα απο καμποση ώρα διασκέδασης αποφασισαμε με τα παιδιά να γυρισουμε στο ξενοδοχειο , γιατι αυριο κι ολας επιστρεφαμε πισω στην πολη μας. 
Γυρισαμε και πηγα να κανω ενα μπανακι να χαλαρωσω. Το μυαλο μου δεν σταματησε να σκεφτεται τον Ντεαν. Θα σκασω αμα δεν μαθω τι εχει παθει.. 
'' Τελειωσες?'' φωναξε για χιλιοστή εκατοστή φορα μεσα απο το δωματιο η Τζεσικα 
'' Ναι ναι βγαινω..με επριξες..''
'' Μα ποση ωρα κανεις τελος παντων?''
'' Συγνωμη ρε, αφαιρεθηκα και ξεχαστηκα!''
'' Τελος παντων, μπαινω εγω αμα θελεις κατεβα κατω στα παιδια , ειναι στην πισινα αραζουν.''
'' Καλα θα δω ''
Πηγα ανοιξα την βαλιτσα μου και φορεσα ενα σορτσακι τζιν και ενα μαυρο στράπλες κορμάκι. Στεγνωσα το μαλλι μου και αραξα στο κρεβατι , στο κινητο μου. Αρχισα να βλεπω τις φωτογραφιες και τις ιστοριες που ειχαν ανεβασει τα παιδια στο instagram απο τις διακοπες μας εδώ στο νησι και σκεφτομουν ποσο ωραια περάσαμε αυτές τις μέρες! Εγω δεν εβγαζα πολλα, προτιμουσα να απολαμβανω τις στιγμες που ζουσαμε  ολοι μαζι..Μετα μπηκα στον πειρασμο να τσεκαρω το προφιλ της Κατερινας και το μετανιωσα. Πότε προλαβαν να κατεβουν κατω οι 2 τους, να μπουν στην πισινα και να βγαλουν και φωτογραφια μαζι την ωρα που φιλιουνται?? Ειναι γελοίοι απλά κι αυτή και ο Ντεαν! Βγηκα αμεσως απο το προφιλ της και πέταξα το κινητό μου δίπλα στο κρεβατι. Εκλεισα τα ματια μου και αρχισα να σκεφτομαι διαφορα...Τους γονεις μου και οτι αυριο πρεπει να τους αντιμετωπίσω.. Δεν γίνεται να το αποφεύγω άλλο. Όσο σκεφτόμουν τελείωσε και η Τζέσικα το μπάνιο της. " ακόμα εδώ είσαι εσύ;"
" τόσο πολύ θέλεις να με διώξεις; να σου πω την αλήθεια δεν θέλω να κατέβω κάτω, λέω τελικά να την πέσω"
" Σταμάτα να ταλαιπωρείς τον εαυτό σου με άσκοπες σκέψεις και κατεβα κάτω μαζί μας, γιατί είναι η τελευταία μας μέρα εδώ και γιατί αλλιώς θα φας ξύλο " μου είπε ενώ ήξερε ακριβως τι βασάνιζε τις σκέψεις μου και ξεκίνησε να ετοιμάζεται. Εγώ απλά την κοίταξα ξεφυσωντας και μετά από ένα 10λεπτο κατεβήκαμε  μαζί κάτω στα υπόλοιπα παιδιά που κάθονταν στην πισίνα.
" και νόμιζα πως δεν θα έρθετε ποτέ. " μας είπε ο Ματ μόλις φτάσαμε
" ναι ξέρω ότι δεν μπορείς χωρίς εμάς" του είπα εγώ και μου χαμογέλασε δίνοντας ένα φιλί στην Τζέσικα. Θα πρέπει να το συνηθίσω εγώ αυτό το πράγμα τωρα γιατί φαίνεται πως θα συνεχίσει για πολύ ακόμα. Κάθε φορά που έδιναν φιλί, αντιδρούσα λες και τους βλέπω για πρώτη φορά έτσι.
" τι θα κάνουμε? Βαριέμαι. " είπε η Κατερίνα. Σκασίλα μας μεγάλη, ήθελα να της πω αλλά κρατήθηκα με νύχια και με δόντια.
"τι θες να κάνουμε" της είπε ο Ντεαν και βρέθηκε από πίσω της μέσα στην πισίνα κάνοντας την να χαμογελάσει πονηρά. Ο Ντεαν άλλος άνθρωπος τώρα.. Δεν ξέρω τι τον είχε επηρεάσει νωρίτερα το πρωί αλλά τώρα φαινόταν ενταξει, ο παλιός καλός μαλακας Ντεαν. Αυτός ο άνθρωπος απλά δεν θα σταματήσει να με εκπλήσσει ποτέ. Κάθε μέρα και κάτι καινούριο! Μήπως είναι κανενας ψυχοπαθής και δεν μας το λέει;; Ή μπορει να έχει διχασμένη προσωπικότητα ή πολλές προσωπικότητες μαζί.. Η διάθεση του μπορεί να αλλάξει παντως υπερβολικά πολύ από μια στιγμή στην άλλη!Υπομονή Σκαι, είπα στον εαυτό μου, από αύριο δε θα χρειάζεται να βλέπεις αυτο το θέαμα μπροστά σου.
" Κάντε στην άκρη. Πηδαω. " φωναξε ο Νικ, την ώρα που ετρεχε από πίσω μας  για να πηδηξει στην πισίνα με αποτέλεσμα να με κάνει συγκεκριμένα εμένα μούσκεμα με την ωραιοτατη του βουτια, δίπλα μου ακριβώς..
" Έλα ρε Νικ αμάν!!!!!" παραπονέθηκα εγω, ενώ όλοι οι υπόλοιποι προφανώς το βρήκαν αρκετά διασκεδαστικο το θέαμα, εφόσον δεν σταμάτησαν να γελάνε..
" Σιγά ρε Σκαι πως κάνεις έτσι; λίγο νερακι είναι" μου είπε η Κατερίνα με κοροϊδία στον τόνο της φωνής της και χωρίς να προλάβω να σκεφτώ λογικα εκεινη την στιγμή με τα νεύρα που είχα, την αγριοκοίταξα.
" Έλα ρε αφού ειναι μυγιαγκιχτη.." είπε ο Ντεαν χωρίς να με κοιτάξει
" Σας παρακαλώ για μια φορά στην ζωή σας απλά σταματήστε, φτάνει για τώρα τουλάχιστον. Δεν είναι δύσκολο, μεγάλα παιδιά είστε... " μας παρακαλεσε η Τζέσικα αγανακτισμενη. Εμείς δεν είπαμε τίποτα και ούτε κοιταχτηκαμε.. Είχε δίκαιο η Τζες.. Καταντάει κουραστικό όλο αυτό και για μας και για όλους, οπότε το καλύτερο που εχω να κάνω είναι να μην απαντάω σε αυτά που λέει η κάνει ο Ντεαν και να μην με επηρεάζει γενικά στην ψυχολογία μου. Θα προσπαθήσω βασικά να τον αγνοήσω και να περάσω καλά με τα υπόλοιπα παιδιά της παρέας..Πόσο δύσκολο να είναι;
Και για καλή μου τύχη εκείνη ακριβώς την στιγμή εμφανίστηκε ο Τζεις και ήρθε κατευθείαν προς το μέρος μου. Ηρεμησα με το που τον είδα.. Ηρθε χαμογελαστός και έκατσε δίπλα μου.
" τι κάνετε παιδάκια; εγώ πρόλαβα να κοιμηθώ κι ολας..ξεκούραστηκα αρκετά"
" καλά ειμαστε μωρέ, να εδώ γελάμε με τον Νικ που έκανε κυριολεκτικά μπάνιο την Σκαι." είπε η Αλις γελώντας ακόμα..
" Ναι το πρόσεξα αλλά νομίζα πως αποφάσισες απλά να βουτήξεις με τα ρούχα στην πισίνα σήμερα " με κορόιδεψε ο Τζεις και εγώ απλα του χαμογέλασα και τον εσμπρωξα ελαφρώς.
" έτσι κι αλλιώς δεν θα μπεις μέσα? "
" δεν σκόπευα βασικά να μπω γι αυτό κάθομαι και με τα ρούχα. Ούτε μαγιό φοράω "
" ε μαλάκια! " είπε ο Ντεαν και με ξάφνιασε
" Γιατί?" τον ρώτησα απορημένη
" Γιατί τώρα δεν μπορώ να κάνω αυτό" είπε και σε λίγα δευτερόλεπτα βρεθηκα, από το πουθενά, μέσα στην πισίνα. Ο Ντεαν με ειχε άρπαξει από τα πόδια και με είχε βουτήξει μέσα. Βγήκα έξω στην επιφάνεια λαχανιασμενη και πνιγμενη εφόσον προλαβα φυσικα να καταπιω και νερό! Μπράβο μου.......
" είσαι μαλακας αγόρι μου; " του φωναξα ενώ πάλευα να βγω από την πισίνα. Τα παιδιά εννοείται γελούσαν, εκτός από την Τζέσικα η οποία με ξέρει πολύ καλά και ήξερε το τι θα ακολουθήσει στην συνέχεια. Μα είναι δυνατόν; είχα προηγουμένως όλη την καλη διάθεση να τον αγνοήσω και να συνυπαρξουμε λίγο ειρηνικά. Και μετά πάει και κάνει αυτό! Πόση υπομονή πια να κάνω; Πρόσεξα επίσης ότι ουτε ο Τζεις φαινόταν να το διασκεδάζει πολύ όλο αυτό.
" Έλα εδω βρε ελα εδω.." μου είπε ο Ντεαν και κολύμπησε προς το μέρος μου γρήγορα για να μην με αφήσει να βγω από το νερο. Ηρθε από πίσω μου και με αγκάλιασε σφιχτά και έτσι δεν μπορούσα να του αντισταθώ ιδιαιτερα.
" ναι εντάξει ωραία άφησε με τώρα" τον εσμπρωξα εξοργισμενη
" ξέρεις τι; είσαι απλά ξενέρωτη και ξινη.. Δεν ξέρεις να περνάς καλά. Αυτό εχω καταλάβει τόσο καιρό" μου ξεφουρνησε
" Ναι ε;" χωρίς να το περιμένει εκείνη την στιγμή που μου γυρίσε την πλάτη για να φύγει, τον βούτηξα από το κεφάλι και τον πίεσα κάτω από το νερό. Τον άφησα γρήγορα όμως και προσπάθησα να βγω, ευχαριστημενη από τον εαυτό μου αυτήν την φορα όμως.
" Δεν έχεις να πας πουθενά " πήγε να με ξανα τραβήξει μέσα αλλά τον εμπόδισε αυτήν την φορά το χέρι του Τζεις, ο οποίος φαινόταν για πρώτη φορά κάπως διαφορετικός και ενοχλημένος, θα έλεγα.
" Νομίζω πως σου είπε να την αφήσεις, αν δεν το κατάλαβες καλά!" με βοήθησε να βγω έξω και μάζεψα τα μαλλιά μου σε έναν κότσο ενώ εσταζα κυριολεκτικά από παντού. Για κάτι δευτερόλεπτα που μου φάνηκαν λεπτα ολόκληρα ο Τζεις με τον Ντεαν απλά καρφωνανε με τα βλέμματα τους  ο ενας τον άλλον. Δεν μιλούσε κάνεις.
" Πρόσεχε "του είπε ο Ντεαν άγρια
" Τι να προσέχω ακριβώς?" του απάντησε, ειρωνικά. Και όταν είδα τον Ντεαν να γελάει υπεροπτικά και να βγαίνει από την πισίνα αγχώθηκα!
" Εγώ λέω να πάω πάνω να αλλάξω.. Θα έρθεις μαζί μου;" ρωτησα τον Τζεις αλλά πιο πολύ ακούστηκε σαν κατάφαση πάρα ερώτηση, και κυριολεκτικά άρχισα να τον τραβάω από την μπλούζα, αλλά δεν κουνήθηκε ούτε εκατοστό παραπανω..Ηταν λες και τα πόδια του ήταν καρφωμένα εκεί και είχαν βγάλει ρίζες σε εκείνο ακριβώς το σημείο από κάτω.
Ο Ντεαν τον πλησίασε αρκετά κοντά, ούτως ώστε να βρεθούν πρόσωπο με πρόσωπο και τοτε του χαμογέλασε, ενώ την επόμενη ακριβώς στιγμή η σφιγμενη γροθιά του βρέθηκε στο πρόσωπο του Τζεις. Ουρλιαξα.