Telefon kapandıktan sonra kitab alıp okumaya başladım. Aslında fazla kitab okumam ama okuyasım gelmişti. Kitabı okurken üşümüştüm. Oysaki ben camları kapatmıştım. Odamdan çıkıp mutfağa ilerledim.Cam açıktı, kapattığıma emindim. Rüzgar açmıştır diyip camı tekrar kapadım. Salona gidip televizyonu açtım. Haberleri gördüğümde şok olmuştum
Haber: adı Zeynep olan kızın. Evinde boğulmuş olarak bulunmuştur bu katilin kim olduğunu bilen yok. Katil hiç bir iz bırakamış. Merak etmeyin polislerin aramalarını sürüyor.
O an sanki kalp krizi geçiricek gibiydim.. boğularak.. ben bunu bütün sınıfa söylemiştim.. herkes ölcekmi yani? Yoksa sadece Zeynep miydi?
Kafamda sorularla koltukta otururken annem gelmişti. Beni görmesiyle şaşırmıştı.
Annem: kızım ceset gibi duruyorsun!
Ezgi: anne susarmısın? Zaten kafam yerimde değil. Ben odama çıkıyorum.
Odama gitmiştim. Ve yatağa uzanıp kafamdaki sorularla uyuya kalmıştım..
Uyandığımda hava çok karanlıktı. Sabah olmamıştı benimde uykum olmadığı için, yataktan kalkıp aşağı indim. Annem odasında uyuyordu, kapıyı yavaşça açıp dışarı çıktım. Sokak bom boştu bir tek ben vardım. Önüme bakmıyordum ki birine çarpıp yere düştüm.kafamı kaldırıp ona baktım onu gördüğümde ürpermiş, korkmuş ve heyecanlanmıştım!
O kişi....
Sizce kim olabilir?
Merak edenler?
Bu bölüm kısa oldu çünkü şarjım 5 U_U
Diğer bölümü hemen atmaya çalışıcam.
Sizleri seviyorum ❤♡
