When a Man Loves

Chapter 3 : THE TRIO AND QUEEN

      Papasok pa lang siya sa gate ng paaralan nang masilayan ang grupo ng kababaihan at kalalakihan na nakatambay gilid ng Plant box. May nag-ska-skateboard, naka-earphone, nagbabasa at nagtsi-tsismisan, mga gawaing hindi na bago sa kaniya ngayong nasa ika-huling yugto na siya ng Highschool.

    Lumipat lang naman siya rito sa kalagitnaan ng klase noong 3rd year highschool siya kaya naman naging tampulan siya ng isyu kung bakit mukhang malakas siya sa may-ari ng eskwelahan pero binalewala na lang iyon kahit pa siya na ngayon ang tagapagmana ng lahat kahit hindi naman niya gusto ang mga iyon.

     Gusto lang naman niyang maging malaya sa lahat ng sama ng loob na nararanasan mula pagkabata pero mas lalong unti-unting nawala ang kalayaang iyon ng mawala ang Kuya Adreen niya at para manatiling maayos ang sitwasyon ng mom at dad niya, ginawa niya ang lahat upang maging mabuting anak kahit pa maaring siya ang maging dahilan ng pagkakagulo ng mga ito. 

     Ayaw na niyang makitang saktan ng daddy niya ang mommy niya at ayaw niyang magkagulo sila dahil sa kaniya. Alam din niyang sobrang mahal ng daddy niya ang mommy niya kahit pa isa siyang pagkakamali sa lahat ng nangyari sa mga ito. Minsan hindi niya maiwasang sisihin ang sarili pero pinipilit niyang isipin na hindi niya gusto ang nangyari sa pagitan ng mga mali sa buhay ng mga magulang.

      Naging bunga man siya ng pagkakamali pero ayaw niyang maging dahilan sa kaguluhan at maging magulo ang lahat sa buhay niya. Gusto niyang ibahin ang mundong ginagalawan niya at ayaw niyang maging wasak ang pamilyang mayroon pa siya kahit hindi naman talaga siya kabilang sa mga iyon.

      Nawala lang siya sa mga iniisip nang biglang makatapak siya ng bato na siyang pagdaing niya at muling napabaling sa mga nakatambay sa plantbox. “Damn it.”

      Hindi na bago sa kaniya ang senaryong iyon. Madalas pa nga gulo ang nakikita niya tuwing dumarating sa paaralan. Lalo na kapag ang grupo nila Drench Augustus ang nandoon; paniguradong siya na naman ang pagtri-tripan ng mga ito.

      “Hi, Heirry, ikaw iyong bago ‘di ba? I’m Nicole Ash, but you can call me, Nics for short." Lapit sa kaniya ng isang babaeng nakasuot ng maiksing dark-blue na palda habang may puting damit na may halong kakulay rin ng pang-ibaba.

      Ang isang pasaway rin sa buhay niya simula ng makapasok dito. “Nice meeting you. Sige, una na ako. May klase pa ako,” aniya kahit matagal na niyang tanda kung sino ang babaeng ito. Pang-50 times na ata itong nagpakilala sa kaniya at mukhang hindi napapagod sa pagpapa-Getting to know each other sa kaniya.

      “Miss, excuse me. Mauuna na ako,” magmamadaling aniya sabay lagpas dito. Hindi puwedeng malaman ni Drench ang paglapit niya rito este ang paglapit na naman nito sa kaniya lalo pa’t binalaan na siya nitong layuan ang babae.

       “Wait lang.” Harang sa kaniya ni Nicole. “Nilalayuan mo ba ako? Fourth Year na tayo. Nagsisimula na naman ang klase but you still ignoring me. Why?” Halukipkip nito sa harap niya.

      “Miss—”pagbuntong-hininga niya. “Talagang mala-late na ako sa klase. I’m sorry,” aniyang agad naglakad paalis.

      “Wala si Ma’am Pestanio ngayon,” sigaw nito dahilan upang mapahinto siya sa paghakbang pero agad din naglakad nang maisip niyang maaring may ka-apelyido lang ito at iba ang tinutukoy ng kausap.

      “Araling Panlipunan, right? Well, nagpalipat ako para maging kaklase ka. I used my power para makuha ko ang gusto ko. I owned this school, Hierry, I can do whatever I want,” seryoso sabi pa nito pero tuluyan na siyang naglakad, ’di alintana ang pinagsasabi nito.

      Ayaw niya ng gulo at ayaw niyang maging magulo ang buhay dahil sa lintik na panggugulo ng isang Nicole Ash. Aminado siyang maganda ang babae, nasa 5’3 ang height at talagang kutis manikang sobrang puti nito. Maganda rin ang pangangatawan na sadyang mababakas ang pagiging anak mayaman.