Yatağımda otururken Zuzu yanıma geldi. Sırtıma tırmanmaya çalışması ile gülerek "Zuzu biliyorum favori aktiviten bu ama sırtımdan inmen iyi olabilir." dedim.
Kendince bana cevap verince sırtımdan onu indirip karşıma oturttum.
"Zuzu sana çok kırgınım. Benim kedimdin ama annemler biraz sana yüz verdi diye onların yanından ayrılmıyorsun." dedim.
Bana cevap vermemesi aklıma Gizemli Jojuk'u getirdi.
O da beni arayıp konuşmamıştı. Sadece beni dinlemişti.
"Sence Gizemli Jojuk'a engel atıp iyi mi ettim?" diye sordum.
Zuzu gerindikten sonra yatağıma uzandı. Canlı olmasına bile gerek yok her şey aklıma Gizemli Jojuk'u getiriyordu.
"Onu kırdım. Onu çok kırdım." dedim.
Telefonumu elime aldım ve Gizemli Jojuk ile olan sohbete girdim.
Engeli kaldırınca acaba benimle konuşur mu? Ya da ne bileyim kırgınlığı geçer mi?
Engeli kaldırdım ve "Selam." yazdım. Mesajıma görüldü bırakması ile gerçekten kırıldığını anladım. Aferin Beren. İyi bok yedin.
Gizemli Jojuk'u aramaya başladım. İlk çalışta açtı.
"Sen konuşmuyorsun biliyorum fakat ben senin bilmediğim sesini özledim sanırım. Tamam çok saçma gelebilir kulağa ama özledim. Yaptığım çok çocukça bir davranıştı. Senden tek bir dileğim var. Benim bu çocuksu davranışıma karşılık bir yetişkin gibi karşılık vermen. Beni affedebilir misin?" diye sordum.
Cevap vermemesi ile şansımı tekrar denemeden önce derin bir nefes aldım. İstemsizce gözlerim dolmuştu.
"Herkes öldürür sevdiğini... Çok bilindik bir söz, değil mi? Bir o kadar da yanlış. İnsan bir gün ölürse sevdiğinin elinden değil sevgisinin elinden ölür. Sana karşı duygularım ne derece ileri bilmiyorum. Belki normal bir arkadaşa hissettiğim gibi belki de daha ilerisi. Her şeye rağmen şunu biliyorum, seni seviyorum. Şimdi tekrar soruyorum. Beni affedebilir misin? Sadece evet desen bile yeter. Biliyorum konuşmak istemiyorsun ama bana bir cevap ver."
"Tamam."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gamzeli'm/ Texting
ChickLitUyku tutmayan bir gece bilinmeyen numaradan gelen mesajlar ile başladı her şey...
