" ខ្ញុំអស់សង្ឈឹមណាស់ ជូស៊ូអុី ខ្ញុំមានរឿងអ្វីតែងតែចែករំ
លែកជាមួយនាង ប៉ុន្ដែទង្វេីនាងធ្វេីចុះ " ណាមជុននិយាយ
រៀបរាប់ទាំងទឹកភ្នែកស្រកធ្លាក់ជារាប់រយតំណក់គេឈឺគេ
ក៏ចេះអន់ចិត្ដ ខូចចិត្ដដែលចុះប្រសិនពេលនាងស្រមោលកូន
រួចបាត់បង់ជីវិតតេីឲ្យគេរស់នៅដូចម្ដេច ? នាងមានយល់
អារម្មណ៍គេទេ ប្រហែលជាមិនហេីយ ។
" ហុឹកហុឹក ណាមជុន ស្ដាប់អូននិយាយសិន ហុឹកហុឹក " រាង
តូចខាំមាត់បង្ហូរទឹកភ្នែករមៀលកាត់ថ្ពាស់ជាច្រេីនជោកជាំ
ទោះបីជូតក៏មិនងាយអស់ដែល នាងមិននឹកស្មានថាការលាក់បាត់មួយនេះធ្វេីឲ្យគេឈឺចាប់បែបនេះសោះ គួរយ៉ាង
ណាក៏នាងព្រមគេដែរ វាជាកំហុសនាង សមហេីយដែលគេ
ស្អប់នាងនោះ ។
" ស្ដាប់នាងនិយាយ តេីវាអាចលុបការឈឺចាប់ខ្ញុំបានទេ "
ណាមជុនស្រែកគំហកតឹងសរសៃកដាក់ គេខឹងគេអន់ចិត្ដតេី
នាងមានយល់គេខ្លះទេ តេីមួយរយះនេះគេល្អនាងពេកបេី
បិទបាំងរឿងមួយនេះ ល្អណាស់បេីជ្រុលជាបិទបាំងទៅ
ហេីយម៉េចក៏មិនលាក់រហូតទៅចាំពេលនាងសម្លាប់ចាំប្រាប់
គេថា អូនធ្វេីវាឡេីងទាំងគ្មានការពិចារណា និយាយចឹងមក
អាងបានគេឆ្គួតស្លាប់ ។
" ហុឹកហុឹក " រាងតូចយំឡេីងដង្ហក់ខ្យល់មិនដល់គ្នា នាងទេីប
ងេីបពីឈឺហេតុអ្វីប្រឹងដាក់សម្ពាធនាងម្ល៉េះ តេីគេយល់អំពី
នាងដែលទេ យល់ទឹកចិត្ដម្ដាយដែលស្រឡាញ់កូនដែរទេ
គឺម៉េចអាចយល់ពីជម្រៅរវាងនាងនឹងកូនបានទៅ គេពិតជា
មនុស្សយល់ចិត្ដឯងពិតមែន ខណះនោះណាមជុនក្រោក
ឈររួចបោះប្រយោគមួយសែនចុកឈាមសម្រាប់នាង
"បេីពិបាករួមរស់ជាមួយគ្នាបែកគ្នាចុះខ្ញុំដោះលែងនាងហេីយ
នាងអាចធ្វេីអ្វីដោយខ្លួនឯងចង់ នាងមានសេរីភាពហេីយជូ
ស៊ូអុី លាហេីយ "ស្មានតែគេមិនឈឺឬដោយសារនាងគេចេះ
យំចេះសេីចដូចមនុស្សឆ្គួតកំពុងឈ្លក់វង្វេងស្នេហាតណ្ហាអុី
ចឹងវាជាលេីកទីពីហេីយដែលគីម ណាមជុនរូបនេះយំបន្ទាប់ពីការស្លាប់របស់ប៉ាគេ នាយល្មមដោះលែងស្រីតូចឲ្យចាក
ចេញពីជីវិតអត្មានិយមរបស់គេហេីយ ដំបូងឡេីយគេយក
នាងត្រឹមដោះបំណុលប៉ុណ្ណោះមិនគួរណាជ្រុលជ្រួសលេីស
ដែនកំណត់បែបនេះសោះរាងក្រាស់មិនគួរហួសព្រំដែននៃ
ទំនាក់ទំនងនេះទេ ។ ណាមជុនបែរខ្នងដាក់ឈានជេីងដេីរ
ចេញបាត់
" ណាមជុន ហុឹកហុឹក កុំទៅអី មករកអូនវិញមក អូនសុំអង្វរ
ហុឹកហុឹក កុំទៅចាកអូនអី កូនពួកយេីងស្លាប់ហេីយម៉េចក៏បង
ចង់ទៅចោលអូនទៀត ហុឹកហុឹក " នាងស្រែកដង្ហោយហៅ
ប្រុសចិត្ដខ្មៅត្រឡប់មកវិញ ហេតុអ្វីគ្រាន់កំហុសតិចតួចគេ
ហារមាត់បែកគ្នា ចុះមានយល់ពីអនុស្សាវរីយ៍ខំសាងជាមួយ
គេទេ នាយស្ដាយពេលវេលានោះឬអត់ ហេតុអ្វីព្រមដោះ
លែងនាងស្រួលៗអុីចឹង ឯណាការសន្យាថារួមរស់នៅជា
មួយគ្នារហូតដល់ចាស់កោងខ្នង នរណាពាក្យស្បថទៅ ។
- ណាមជុន
" ហុឹកហុឹក បងសុំទោស បងធ្វេីអាក្រក់ដាក់អូនជ្រុលលេីស
លុបពេកហេីយហុឹក បងមិនគួរឱបក្រសោបអូននោះទេ ជូស៊ូអុី អូនគួរស្វែងរកនរណាល្អជាងបង ពួកយេីងមិនសាកសម
រស់នៅជាមួយគ្នាទេ អូនជាទេពធីតាឯបងជាបិសាច អូនមិនគួរទ្រាំទ្រហ្នឹងមនុស្សឈាមត្រជាក់ដូចបងឡេីយ ហុឹកហុឹក
បងសុំទោស " រាងក្រាស់យំមិនចាញ់នាងតូចប៉ុន្មានដែរគេ
សាងកំហុសខុសឆ្គងលេីជូស៊ូអុីច្រេីនពេកដល់ថ្នាក់រអៀស
ខ្លួនមិនចង់នូវក្បែរស្រីតូចទៀតផង ។
ណាមជុន បេីកឡានបណ្ដេីរយំបណ្ដេីរស្រវាំងភ្នែកមេីលអ្វី
លែងច្បាស់គេជ្រុលបុកឡានដឹកទំនិញមួយទំហឹងលាន់លឺ
សូរផ្អេីលអ្នកក្បែរនោះនាំគ្នាត្រហេបត្រហបរត់មកជួយសង្រ្គោះជីវិតរាងក្រាស់ ណាមជុនញញឹមចុងក្រោយមុន
លែងឃេីញអ្វីនៅពិភពសោកមួយនេះ ប៉ុន្ដែក្នុងចិត្ដចង់ទៅ
សុំទោសរាងស្ដេីងណាស់ គេចង់ប្រាប់ថាគេលែងនៅលេី
លោកមួយនេះទៀតហេីយ ទឹកភ្នែកស្រកតាមកន្ទុយភ្នែក
មួយតំណក់មុនហ្នឹងអ្វីងងឹតឈឹងប្រែដូចស្រមោលខ្មៅកំពុង
លេបត្របាក់រាងកាយនាយចូលក្នុងពិភពមួយនោះ ។ ណាម
ជុនត្រូវគេលេីកដាក់ឡានដឹកទៅមន្ទីរពេទ្យ ប៊ូលីសទំនាក់
ទំនងទៅសាច់ញាតិ គេឃេីញលេខដាក់ឈ្មោះថា ជុងហ្គុក
" អាឡូវ ខ្ញុំ ជុនហ្គុក អែលសូឌ្វៀ កំពុងនិយាយ " រាងក្រាស់
កំពុងឈ្ងោកមុខសុីញ៉ែឯកសារមិនបានមេីលឈ្មោះនៅលេី
អេក្រង់ទូរសព្ទ៍បន្ដិចឡេីយ នាយរវល់ស្ទេីរដកឃ្លាមិនរួចផង
" តេីលោកជាប្អូនប្រុសរបស់លោកគីម ណាមជុនមែនទេ "
" បាទគឺជាខ្ញុំ តេីលោកជាអ្នកណា " ជុងហ្គុកទម្លាក់ប៊ិចចុះរួច
និយាយចោទសួរអ្នកនៅម្ខាងទៀត ម៉េចយកទូរព្ទ៍បងប្រុសគេតេផ្ដេសផ្ដាសចឹង មនុស្សគាត់មិនចូលចិត្ដនរណាប៉ះពាល់
សម្ភារៈផ្ទាល់នោះទេ ចុះនេះអីគេអ្នកណាចេះ ។
" ខ្ញុំជាប៊ូលីសប្រចាំផ្លូវលេខ៣៤ លោកគីម ជួបគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នៅកន្លែងខ្ញុំប្រចាំការដូច្នេះសូមខ្ញុំតេទៅគ្រាន់មក
ប្រាប់ដំណឹងតែប៉ុណ្ណោះ អុីចឹងអស់កិច្ចការខ្ញុំលាហេីយ "
" អួយ ព្រះជួយបងប្រុស រ៉ូឡា ត្រៀមឡានទៅមន្ទីរពេទ្យ "
" នរណាកេីតអ្វីមែនទាន ប្រុស " រ៉ូឡា
" កុំសួរប្រញាប់ធ្វេីទៅ ចំណែកនាងហ៊ានឈានជេីងចេញពី
បន្ទប់នេះមួយជំហានត្រូវមិនខាន"ជុងហ្គុកបែរមុខមកគម្រាម
ស្រីស្រល់កំពុងគេចពត់ខ្លួននៅលេីគ្រែយប់មិញគេធ្វេីបាប
រាងកាយនាងមិនស្ទេីរទេ គ្មានបានដេកលួនសោះ មនុស្សអី
ពូកែគម្រាមកៀបសង្កត់អ្នកដទៃ ។
" ដឹងហេីយទៅណាទៅៗធុញយេីងណាស់ "
+ មន្ទីរពេទ្យ
រាងតូចអង្គុយយំឡេីងស្ងួតទឹកភ្នែកទៅវិញហេីយនាងយំម៉ា
ឆ្អែតរួចអង្គុយសម្លឹងមេីលទ្វាបន្ទប់រង់ចាំមាសស្នេហ៍ត្រឡប់
មកវិញ គេធ្វេីវាមួយឆាវប៉ុណ្ណោះនាងជឿជាក់ថាគេហ្នឹងមក
វិញមិនខាន នាងជឿជាក់ ។
សំឡេងអ៊ូអរធ្វេីឲ្យនាងឆ្ងល់ថាហេតុអ្វីលឺសំឡេងអ្វីម្ល៉េះតេីគ្រូ
ពេទ្យធ្វេីអីបានជារត់ឆ្លេឆ្លាម្ល៉េះ នាងច្រត់ដៃលេីគ្រែទម្លាក់
ជេីងខ្ទប់ពោះរំកិលជេីងដេីរតិចៗដៃស្រឡូនបេីកទ្វាបន្ទប់ធ្វេី
ឲ្យទឹកភ្នែកនាងហូរសារថ្មី ហេតុអ្វីនាងយំ? ? នរណាសេីច
ចេញគឺប្រុសមាសស្នេហ៍កំពុងគេងលេីគ្រែឈាមស្រោច
ពេញខ្លួនមុខត្រូវគ្រូពេទ្យពាក់បំពង់អុកសុីសែនជំនួយ
" ណាមជុន ហុឹកហុឹក បងកេីតអី ហុឹកហុឹក " នាងកាន់ដេីម
ដៃគេអង្អែលតិចៗចោទសួរជាសំនួរតេីនរណាអាចចម្លេីយ
សំនួរបានទេ ហេតុអ្វីទុកគេចោល ម៉េចក៏មិនព្យាបាលគេចឹង
ឯណាគ្រូពេទ្យ រាងស្ដេីងកំពុងវង្វេងស្មារតីធ្វេីអ្វីលែងត្រូវ។
" គ្រូពេទ្យសូមអង្វរជួយគាត់ផង "
" សុំទោសអ្នកនាងខាងយេីងទាល់តែសាច់ញាតិមកដល់
ទេីបបញ្ជូនចូលបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់បាន " គ្រូពេទ្យស្រីម្នាក់
ងាកប្រាប់ច្បាប់មន្ទីរពេទ្យដែលនាងធ្វេីការ
" ហេតុអី គេឈឺជិតស្លាប់ម៉េចមិនមេីលថែម៉េចទុកគេចោល
ឲ្យលឿនប្រយ័ត្នខ្ញុំបញ្ជាកូនចៅបិទមន្ទីរពេទ្យមួយនេះ នៅ
ឈរធ្វេីអី "ជូស៊ូអុីស្រែកគំហកសម្លុតគ្រូពេទ្យស្រីមួយទំហឹង
ពេលនេះនាងប្រែជាជូស៊ូអុីកំណាច កាន់កាំភ្លេីងមិនខ្លាច
ញញេីតនោះឡេីយ ។
" ចា៎ៗៗ អ្នកនាងសូមត្រជាក់ចិត្ដខាងពួកយេីងនឹងធ្វេីភ្លាម "
គ្រូពេទ្យរុញគ្រែណាមជុនចូលបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់បាត់
នាងតូចសម្លក់មុខគ្រូពេទ្យស្រីនិយាយអំពីច្បាប់អម្បាញ់មិញ
ដោយក្រសែភ្នែកពិឃាត
" ជូស៊ូអុី តេីនាងធ្វេីអីនៅទីនេះ " ជុងហ្គុក
" សូមកុំសួរខ្ញុំអី ហុឹកហុឹក " រាងតូចទន់ជង្គង់ដួលលេីឥដ្ឋការ៉ូយំយកលែងខ្មាស់អ្នកណាទៀតហេីយពេលនេះនាងចង់បញ្ចេញអ្វីទាំងប៉ុន្មានថប់ក្នុងទ្រូងនាងទាំងអស់ នាងហត់ហេតុអ្វីទេវតាលេងសេីចជីវិតនាងនិងណាមជុនម្ល៉េះ ថ្ងៃណាតេីពេលណាទេីបពួកយេីងមានសុភមង្គលដូចគេឯងនោះ ។
ក្រាក ហ៊ូស៊ុកបេីកទ្វាបន្ទប់ក្នុងនាមជាគ្រូពេទ្យមួយរូប នាយ
ដេីរចេញមកទាំងទឹកមុខស្រងូតស្រងាត់ស្រពោនអាចទាយ
ដឹងថាមានអ្វីមិនល្អអ្នកខាងក្នុងហេីយ ទឹកមុខគេបញ្ជាក់មក
ច្បាស់ៗបែបនេះ រាងតូចរហ័សក្រោកឈរពេញកម្ពស់មក
ស្រវាដេីមដៃអង្រួនដៃគេទាមទារចង់ដឹងចម្លេីយនាងភិតភ័យ
ខ្លាចរាងក្រាស់ចាកចេញជារៀងរហូត តេីនាងពឹងអ្នកណាជាខ្នងផ្អែកទៀតនោះគ្មាននរណាកក់ក្ដៅជាង គីម ណាមជុន
ឡេីយ ថ្វីត្បិតរាងក្រាស់មិនសូវពូកែសម្ដីផ្អែមដូចបុរសដទៃ
គេក៏ព្យាយាមកែប្រែដេីម្បីនាងដែរនេះជាហេតុផលដែល
នាងស្រឡាញ់គេងប់ងុលងេីបក្បាលលែងរួច ដូច្នេះខណះ
ដែលហ៊ូស៊ុកបម្រុងហារមាត់និយាយប្រាប់ស្រីតូចចំពោះមុខ
ទៅហេីយក៏ត្រូវលេបស្រីដីវាយ៉ាងលឿន គេសន្យាវាហេីយ
អុីចឹងមិនអាចក្បត់នោះទេ មានតែលួចសុំទោសនាងល្អិតក្នុង
ចិត្ដប៉ុណ្ណោះ ។
" តេីគេកេីតអ្វីធ្ងន់ធ្ងរដែរទេ ហ៊ូស៊ុក ? " ជូស៊ូអុីពេបមាត់តិចៗ
ប្រុសទឹកភ្នែករលេីងរលោងទៀតហេីយ នាងទន់ជ្រាយម្ល៉េះ
ពីមុននាងមិនមែនជាប្រភេទមនុស្សឈរបង្ហូរទឹកភ្នែកដោះ
ស្រាយបញ្ហានោះទេ ប៉ុន្ដែឥឡូវនេះនាងកំពុងបង្ហាញវាស្ដែង
ហេីយថានាងភ្នែកទន់ឆាប់យំ
" គេអស់អីហេីយគ្រាន់ត្រូវរបួសត្រង់ក្បាលខ្លាំងពេក ណា
មួយមានឈាមកកក្នុងខួរក្បាលដូច្នេះអប្បបរមាដែលបាត់ការចងចាំរបស់គេខ្ពស់ អុីចឹងនាងត្រៀមខ្លួនទទួលការពិតទៅ " ហ៊ូស៊ុកនិយាយមួយៗច្បាស់ៗលឺពេញត្រចៀកថា
រាងក្រាស់កំពុងស្ថិតនៅស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់បំផុត ការចងចាំ
គេត្រូវបាត់ ប្រែប្រួលជាគីម ណាមជុន កំណាច ឃោឃៅ
ឈាមត្រជាក់ស្រេប ។
" ហុឹកហុឹក ម៉េចក៏បែបនេះ " ជូស៊ូអុីទម្លាក់ដៃចុះគ្រវីក្បាលមិនទទួលការពិតថាវាមិនដូចអ្វីដែលហ៊ូស៊ុកនិយាយនោះទេ
ណាមជុនប្រាកដជាមិនអី គេម៉េចអាចនាងនោះទៅគ្រូពេទ្យ
គ្រាន់កុហកបំភ័យនាងប៉ុណ្ណោះ
"ខ្ញុំសុំទោសខ្ញុំអាចជួយគេបានតែប៉ុណ្នឹងអុីចឹងសុំលាហេីយ "
ហ៊ូស៊ុករហ័សគេចខ្លួនចេញពីកន្លែងអាប់អួលមួយនេះបេីនូវ
បន្ដចិត្ដទន់ប្រាប់រឿងអ្វីម្ខាងបាត់ហេីយមែនធ្វេីពុតដេីរចេញ
នោះទេ ។
" ជូស៊ូអុី នាងយំល្មមៗបានហេីយទោះបីនាងខំយំលិចមន្ទីរពេទ្យគេជាត្រឡប់ដូចដេីមឬនាងគួរមេីលខ្លួនឯងផង មេីល
ចុះនាងមិនខុសពីមនុស្សទល់ច្រកក្នុងជីវិតទេ " ជុងហ្គុក
" លោកមិនយល់អំពីវាទេ " ជូស៊ូអុីឱនមុខសម្រកទឹកភ្នែកមិន
ដាច់សោះ នាងយំឡេីងល្វេីយខ្លួនអស់ហេីយ
" តាមចិត្ដនាងចង់ធ្វេីអី យេីងលែងខ្វល់ហេីយតាមសប្បាយ"
ជុងហ្គុកគ្រវីក្បាលហួសចិត្ដមិនដែលឃេីញមនុស្សស្រីណា
ក្បាលរឹង មានះដូចជាស្រីតូចនេះទេ នាយកំលោះខ្ជិលខ្វល់
ដេីរចេញបាត់ ទុកឲ្យជូស៊ូអុីយំសោកម្នាក់ឯងគ្មានខ្មាស់អ្នក
ផ្សេងក្នុងមន្ទីរពេទ្យ។ មនុស្សម្នាក់កំពុងសម្លឹងរាងស្ដេីងនៅ
ជ្រុងងងឹតម្ខាងគេក៏មិនចាញ់គ្នាដែរ គេមិនសាកសមបានធ្វេី
វីធិបែបនេះដេញនាងចេញ
---
" ឯងគិតថាធ្វេីបែបនេះឬ " ហ៊ូស៊ុកនិយាយសួរដាក់ជាសំនួរ
ឲ្យគេឆ្លេីយ នាយមិនយល់សោះថាចាំបាច់អីប្រេីវិធីមួយនេះ
" យេីងសម្រេចចិត្ដហេីយឯងធ្វេីអ្វីតាមយេីងនិយាយទៅមិន
យូរទេនាងហ្នឹងដេីរចេញដោយខ្លួនឯង " ណាមជុន
" តែវាដូចឃោឃៅសម្រាប់នាងណាស់ ណាមជុនគិតឲ្យ
ច្បាស់ណា ប្រយ័ត្នស្ដាយក្រោយ " ហ៊ូស៊ុកនិយាយដាស់តឿនឲ្យរាងក្រាស់គិតអ្វីវែងឆ្ងាយជាងមុន មិនមែនតាមចិត្ដ
មួយឆាវនោះទេ គេអាចមាន វិប្បដិសារីក្នុងជីវិតបាន ។
" អស់ជម្រើសហេីយ ហ៊ូស៊ុក រវាងនាងនិងយេីងវាម៉េចអាច
ទៅរួចទៅ យេីងគ្មានសម្បត្តិអ្វីសាកសមនាងឡេីយឯងជួយ
យល់យេីងផង " ណាមជុន
" បានឯងសម្រាកយកកម្លាំងទៅ ចាំធ្វេីអ្វីឯងចង់បាន " នាយ
កំលោះងក់ក្បាលយល់ព្រមតាមសំណេីររាងក្រាស់ គេទាញ
ភួយមកដណ្ដក់ពីលេីរាងកាយពារពេញដោយស្នាមរបួសនឹង
ថ្នេរដេរ ហ៊ូស៊ុកបោះជំហានវែងៗសំដៅទៅបេីកទ្វា ភ្លុំខ្យល់
ចេញសម្រួលអារម្មណ៍ ប្រអប់ដៃមាំបេីកទ្វាចេញសម្ដែងទឹក
មុខសោកសៅកាន់ដូចការពិតអុីចង ។
+ ភូមិគ្រិះត្រកូលគីម
" ថាម៉េច កូនជុន ចូលពេទ្យ តេីគេកេីតអ្វីធ្ងន់ធ្ងរទេជុងហ្គុក "
លោកស្រីគីមរន្ធត់តក់ស្លុតក្នុងចិត្ដមិនស្ទេីរទេដែលលឺដំណឹង
អាក្រក់បែបនេះ ទឹកចិត្ដម្ដាយនរណាអាចទទួលដំណឹងថាកូនគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍អុីចឹង អង្គុយធ្វេីធម្មតាម៉េចកេីត ?
" របួសសរស្បែកទេអ្នកមីង កុំបារម្ភអី ខ្ញុំថាលាក់រឿងនេះពី
ថេយ៉ុងទៅខ្លាចក្រែងគេចង់គំនុំនរណាម្នាក់ដែលធ្វេីឲ្យបង
ធ្លាក់ខ្លួនបែបនេះ " ជុងហ្គុកនិយាយប្រាប់អ្នកស្រីគីម រួចថែម
ថាកុំប្រាប់ដំណឹងរឿងរាងក្រាស់ចូលមន្ទីរពេទ្យនោះអីបេីគេ
ដឹងប្រាកដណាអាល្អិតនេះតាមសងទាំងដេីមទាំងការឥឡូវ
នរណាគេដឹងថាអាល្អិតនេះអត្ដចរិតម៉េច ថេយ៉ុងចូលចិត្ដលាក់ចង់ងាប់ គ្មានណាស្មានដឹងទេក្រៅពីណាមជុន ។
" ត្រូវហេីយមីងក៏គិតចឹងដែល អុីចឹងអរគុណក្មួយណាស់ដែរ
មកប្រាប់ដំណឹងនេះ " លោកស្រីគីម
" បាទមិនអីទេ ខ្ញុំលាទៅធ្វេីការបន្ដសិនហេីយ ជំរាបលាបាទ
អ្នកមីង " ជុងហ្គុកក្រោកឈរឱនគំនាបតាមរប្រៀបអ្នកមាន
សុជីវធម៌ក្នុងខ្លួន ខណះនោះថេយ៉ុងលួនលួចស្ដាប់ក្រោយ
សាឡុងបន្ទប់ទទួលភ្ងៀវទាំងទឹកមុខក្រហមដោយកំហឹង។
" យេីងសន្យាថាម្នាក់ណាធ្វេីឲ្យបងយេីងឈឺ ម្នាក់នោះស្លាប់
មិនស្អាតនោះទេ "
+បន្ទប់
រាងតូចកំពុងជ្រលក់កន្សែងចូលក្នុងចានដែក ជូតខ្លួនឲ្យរាង
ក្រាស់កំពុងដេកស្ដូកស្ដឹងស្កប់ស្កល់គ្មានកេីតទុក្ខសោក ខុស
ពីនាងអង្គុយទន្ទេញពាក្យសុំទោសបេីពេលនោះនាងប្រាប់
គេតាមត្រង់ម្ល៉េះហេីយប្រហែលណាមជុនញញឹមញញែម
សេីចសប្បាយហេីយ វាជាកំហុសនាង ។
" អូនសុំទោស ណាមជុន ហុឹកហុឹកបេីអូនមិនលាក់វាម្ល៉េះ
ហេីយបងក៏មិនស្ថិតក្នុងសភាពបែបហ្នឹងដែរ ហុឹកហុឹក "
" ទឹក ... " រាងក្រាស់ចាប់ផ្ដេីមដឹងខ្លួនដោយសារលឺសំឡេង
រំខាននាយបង្ខំចិត្ដបេីកភ្នែកឡេីយស្រែកមមេីរកទឹកផឹកបំពង
កគេស្ងួតដូចវាលខ្សាច់អុីចឹង
" ចាំបន្ដិចអូនយកឲ្យ ... នេះផឹកតាមសម្រួលកុំបង្ខំណា " រាងតូចប្រាប់គេឲ្យផឹកតាមសម្រួលខ្លាចឈ្លក់
" ហឹម អរគុណ " ណាមជុន
"បងយ៉ាងម៉េចហេីយ ពិបាកឬឈឺត្រង់ណាទេប្រាប់អូនមក"
" អ្នកនាងជាអ្នកណាគេ "ណាមជុនធ្វេីជានិយាយមុនស្គាល់
រាងស្ដេីងចំពោះមុខ
" អូនគឺជា"ជូស៊ូអុីរកនិយាយតាមអំពីឋានះខ្លួនទៅហេីយបែប
ជាថេយ៉ុងនិយាយកាត់មុន
" ស្រីបម្រេី " ថេយ៉ុងបោះជំហានចូលយ៉ាងស្វាហាប់កាយវិ
ការខុសប្លែកប្រៀបដូចមនុស្សផ្សេងគ្នាអុីចឹង ។
" ឯងជាអ្នកណា ? " ណាមជុន
" ប្អូនប្រុស អស់ក៏នាងហេីយចេញទៅ " ថេយ៉ុងងាកមុខមក
ប្រាប់ស្រីតូចអង្គុយលេីកៅអីក្បែរគ្រែអ្នកជំងឺ ឲ្យចាកចេញពីទីនេះមុនអ្វីគ្រប់យ៉ាផ្ទុះឡេីង ។
" ចា៎អ្នកប្រុស "
" ខ្ញុំដេញនាងចេញហេីយ ចង់និយាយអីនិយាយមក " នាយកំលោះតូចអាយុ១៥ឆ្នាំទាញកៅអីអង្គុយគងអន្ទាក់ខ្លាបែបអង់អាចកំណាច
លេីសអ្នកជាបងប្រុសទៅទៀត កុំឃេីញថាថេយ៉ុងអាឡិកអាឡក់ចូលចិត្ដលេងច្រេីនក៏ពិតមែនតែការគិតរបស់គេផ្ទុយស្រឡះពីអ្នកផ្សេងគេក្ដាប់ដៃណែលចូលគ្នាសម្លឹងមុខណាមជុនដោយកែវភ្នែកមុតស្រួច ។
" ឯងមិនមែនជាគីម ថេយ៉ុងនោះទេ " រាងក្រាស់និយាយបន្លឺ
ឡេីងច្បាស់ៗបញ្ជាក់ថាគេមិនមែនជាប្រុសថេនោះឡេីយ
" ចុះអ្នកណាថាខ្ញុំជា គីម ថេយ៉ុង " អ្នកកំលោះសង្ហាបោះសម្ដីយ៉ាងឈ្លេីយទៅកាន់បងប្រុសមិនភ្លេចញាក់ចិញ្ចេីមម្ខាងបញ្ឈឺថែមទៀត ។
" ថេយ៉ុន ម៉ាឌឺឡិចទ្រូម៉ា " ណាមជុន
" great IQបងនៅដដែលបងប្រុស " ថេយ៉ុននិយាយកោត
សរសេីរភាពឆ្លាតវៃរបស់រាងក្រាស់ ទោះបីគេចេញឆ្ងាយជា
យូរក៏បងប្រុសរបស់គេនៅដដែរអាចចាប់អត្ដចរិតខ្លួនបាន
យ៉ាងលឿន មិនសរសេីរមិនកេីតពិតមែន ។
" ពេលនេះថេយ៉ុងនៅទីណា " ណាមជុនសួរថេយ៉ុនអំពីប្អូន
ប្រុសពៅតេីពេលនេះគេកំពុងនៅទីណាវាមិនចម្លែកទេរាល់
ការបង្ហាញខ្លួនរបស់ថេយ៉ុនតែងតែបាត់ស្រមោលថេយ៉ុងជា
និច្ច គ្មាននរណាម្នាក់ដឹងអំពីគ្រួសារគីមនោះទេ វាជាអាថ៍កំបាំង ។
" លោកតាយកគេទៅហ្វឹកហាត់បាត់ហេីយ គាត់បញ្ជូនខ្ញុំមក
មេីលខុសត្រូវទីនេះជំនួស " ថេយ៉ុននិយាយយ៉ាងរំភេីយដូច
គ្មានរឿងអ្វីត្រូវឈឺក្បាលយ៉ាងអុីចឹង
" ហេតុអ្វីចាំបាច់យកគេទៅទីនោះ ឯងក៏ដឹងថាថេយ៉ុងសុខ
ភាពខ្សោយងាយរងគ្រោះថ្នាក់ លោកតានៅចចេសធ្វេីបែប
នេះទៀតយេីងមិនយល់សោះ " ណាមជុន
" លោកតាចង់ឲ្យបងទទួលស្គាល់ត្រកូល ម៉ាឌឺឡិចទ្រូម៉ា "
ថេយ៉ុនទាញទស្សនាវដ្ដីមកមេីល
" ណ្ហើយ យេីងប្រឹងប្រឆាំងគាត់រាប់ឆ្នាំនៅចាញ់ក្រោមដៃ
គាត់ដដែល " មួយប្រយោគនេះចេញពីបបូរមាត់រាងក្រាស់
គេបន្លឺឡេីងទាំងហួសចិត្ដ សេីចចំអកខ្លួនឯង ខំប្រឹងប្រឆាំង
មិនព្រមទទួលនាមជាចៅច្បងត្រកូល ម៉ាឌឺឡិចទ្រូម៉ាប៉ុន្ដែ
ពេលនេះគេចាញ់ដោយសារលោកតាដឹងពីចំនុចខ្សោយខ្លួន
ហេីយ ចង់រេីបម្រាស់ក៏ហួសពេលដែរ ។
( បញ្ជាក់ : ដំបូងឡេីយម្ដាយរាងក្រាស់ជាកូនស្រីម៉ាហ្វៀមានអំណាចម្នាក់នៅអេស្ប៉ាញត្រកូលគ្រួសារម៉ាឌឺឡិចទ្រូម៉ាបានរៀបការជាមួយលោកគីមដែលត្រូវជាប៉ាណាមជុនបន្ទាប់ពីការលួចធ្វេីឃាតលោកគីមពាក់ពន្ធ័នឹងការទាមទារផ្ទេរសិទ្ធក្រុមហ៊ុន Mr.Choi ដណ្ដេីមអ្វីគ្រប់យ៉ាងកែទៅជាឈ្មោះរបស់គាត់ ថ្ងៃដែលម្ដាយកំពុងពពោះ លោកម៉ាឌឺបានគម្រាមពេទ្យធ្មបអំពីរឿងកូនភ្លោះគាត់យកថេយ៉ុនទៅចិញ្ចឹមចំណែកថេយ៉ុងលោកស្រីគីម ពេលណាមជុនអាយុ១៥ឆ្នាំលោកម៉ាឌឺបានពន្យល់អ្វីគ្រប់យ៉ាងថាខ្លួនជាតារបស់គេថែមមានប្អូនម្នាក់ទៀត តែណាមជុនមិនជឿ ដូច្នេះចាប់តាំងពីថ្ងៃនោះមកលោកម៉ាឌឺតាមរញ៉េរញ៉ៃគេមិនឈប់មិនឈររហូត
រាងក្រាស់ព្រមទទួលស្គាល់ការពិតរឿងមួយនេះត្រូវលាក់រហូតដល់បច្ចុប្បន្នអ្នកស្រីគីមមិនដឹងរឿងអ្វីសោះឡេីយពួកគេលាក់ជិតឈឹង ។ យល់ទេប៉ុណ្នឹង)
" បងគួរកែឈ្មោះដែលហេីយ ពេលណាទេីបសម្រេចចិត្ដ
ត្រឡប់ទៅអេស្ប៉ាញវិញ ខ្ញុំមិនសូវទម្លាប់រស់នៅប្រទេស
កូរ៉េទេ " ថេយ៉ុន
" ប្រហែលបងដោះស្រាយរឿងដាច់ស្រេចសិន "
" ស្រីបម្រេីម្នាក់នោះឬ " ថេយ៉ុនចង់សំដៅថារាងស្ដេីងដែរ
ដេីរចេញអម្បាញ់មិញនេះ ដែលពាក់ព័ន្ធបញ្ហារបស់គេនោះ
" ហឹម គឺនាង " រាងក្រាស់ងក់ក្បាលតិចៗ
" អូអុីចឹងតាមសម្រួល " ថេយ៉ុន
ជូស៊ូអុីរត់ចេញពីបន្ទប់ឆ្ងាយគួរសម នាងទម្លាក់ខ្លួនលេីបង់
ឈ្ងោកមុខបង្ហូរទឹកភ្នែកស្រែកយំយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់នាងឈឺ
ណាស់ដែលលឺពាក្យថាខ្លួនជាស្រីបម្រេីដូច្នេះ ហេតុអ្វីអ្នក
ដែលនាងចាប់ទុកជាប្អូនប្រុសបែបថានាងអុីចឹង នាងពិបាក
ទទួលយកណាស់ ។
" នាងកេីតអីមែនទេ " ជីយ៉ុងសម្ដែងធ្វេីជាមកលួងលោមស្រីតូចដែលកំពុងពិបាកចិត្ដរឿងណាមជុន គេសេីបដឹងថាជូស៊ូអុីមានទំនាក់ទំនងជាមួយសត្រូវវាល្មមដល់ពេលត្រូវសងសឹកសត្រូវហេីយ គួរខ្ចីដៃរាងតូចសម្លាប់អាម្សៀលម្នាក់នោះទេីបបាន សម្រេច ។
សរសេរដោយ៖ម៉ូ
YOU ARE READING
︎ ភ្លេីងស្នេហ៍ក្បែរគំនុំ រដូវកាលទី០១ (ចប់)
Romanceការយល់ច្រឡំនៃការគំនុំសងសឹកធ្វេីទៅលេីនារីម្នាក់ដែលមិន ដឹងខ្យល់អ្វីសោះត្រូវទទួលរងថ្មបាក់ទាំងអស់ ដែលមិនមែនជា អ្វីដែលខ្លួនបានសាង តេីនាងហ្នឹងទទួលរង់បែបណាខ្លះ? ? ? សរសេរដោយ: ម៉ូ
