Dilek Özgün Çetin

Çocukken diğer arkadaşlarımın aksine oyuncak dükkanın önünden geçerken değil kitapçının önünden geçerken anneme yalvarırdım. "Anne n'olur? " Annem ise " Kızım daha geçen gün aldık"derdi. Yalvara yakara bir kitap aldırır aynı gün kitabı bitirir en kıymetli hazinelerimin yani diğer kitaplarımın yanına koyardım. Kimse ile paylaşamayacak kadar da bencillik ederdim. Beni en çok yıkansa annemin benden habersiz kitaplarımı başka çocuklara dağıtması olurdu. Kıyameti koparırdım.

 Gelelim yazmaya nasıl karar verdiğime... Malumunuz her ev kadını gibi dizileri severim. Zamanla dizilerden gına geldi. Kim kiminle niye neden aldatmış. Yeter dedim. Bir ara hint dizilerine sardım. Ne güzeldi o masum aşkları izlemek ama esas oglanın esas kızı bin kusur bölümde hala öpememesi bana bile yeter dedirtti. Karın o senin! Velhasılı dizilere yaptığım komik yorumlara kahkahalarla gülen bir kaç arkadaşımın fena halde gazına geldim. Yaparsın dediler, yapamam dedim.Yaparsın dediler, yapabilir miyim ki dedim.

 Umarım kendimi de arkadaşlarımı da sizleri de utandırmam❤