llacivart

Selam panoma kendinizden bir işaret bırakırmısınız

Karşılıklı vote?♡

Ty for the follow 

Ty for the follow hehe!<3

Karşılıklı oy?
          
          
          Oylamaya sondan başlarsan sevinirim 
          
          https://www.wattpad.com/story/262201050?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=Besirindogumgunu&wp_originator=M7cT%2BSQVIxHR86TQaVS%2B%2BqIkzLohNGQBrjq%2B3XFwg8hjDBq%2B9w6si%2BZC9VHr%2B%2FQs%2FDt38Xeh49IFtZVU5sPLyIEfQ5cLDVVxBMU%2B7Asp%2Fq%2Bk0X%2BDkz1tcjZCmKKEqNHs

Saçlarında kayboldum
          Dudaklarında kavruldum
          Rüzgârlarında savruldum
          Gel durdur istersen.

Belki kimse okumayacak belki de bir elin parmakları kadar insan okuyup geçecek ama ben yazmak istiyorum içimdekileri. Yıllar yıllar önce 2015te sadece kitap okumak için buralara gelmiştim. O zamanlar ilgimi çeken bir kitap yoktu, belki birkaç yıl sonra bir tavsiye üzerine tekrar bir hesap oluşturup bir kitap okudum. Tüm duygularını iliklerime kadar hissettim. Kitabın ismini vermeyeceğim bana özel olmasını istiyorum. Aradan birkaç ay geçmişti ki o duygu silsilesinin etkisiyle mi bilmiyorum bir şeyler anlatmak istedim. Ama farklı olmak istiyordum. Tıpkı okuduğum kitap gibi. Karakterlerin isimlerinden yaşadıkları hayata, kitabın konusundan kitabın ismine kadar her şeyin farklı olmasını istiyordum. Liseden kalma bir biyoloji kitabımı karıştırırken rastgele bir sayfada durdum. ARİTMİ başlıklı bu sayfada kalple ilgili bir rahatsızlıktan söz ediliyordu. Benim tutkum da kalbimdeydi ve kitabıma en uygun ismi bulmuştum. Geriye güzel bir senaryo kalmıştı. Çok film seyredip çok kitap okuyan ve onlara özenerek hatta onları kopyalayarak burada milyonların okuduğu yazarlar olmayı başaran çok insan gördüm. Onlar yükselirken seyrediyordum ama ben böyle bir yükselişi istemiyordum. Aritmi'nin imgeleri sadece o kitaba bağlı kalsın istiyordum. Bir şeylerin sadece bana özel olmasını istiyordum. Yazmaya işte tam da o zaman başladım. 2017 yılında. Ve henüz 18 yaşımda.

 İçimdekileri dökmeye başladım. Ama ilgi görmek her yazarın isteğiydi. Ben de keşfedilmek adına her yolu denedim. Belki yanlış yollar da seçtim, bilmiyorum. Birçok dost edindim, ailem oldu. Ama tüm hayatımı içine alan bu platform yüzünden sonunda mail hesabım çöktü ve kitaba olan ilgi azalmaya başladı. Wattpad hesabımı da bir daha açmamak üzere kapatma kararı aldım. Bebek bakmayı bilmeyen acemi bir anne deyin veya karanlık bir yolda koşmaya cesareti olamayan bir korkak deyin. Pes ettim işte. Yakınımda olup da bu mecrada tanıştığım, kitabımı okuyan ve yazı dilimi beğenen tek tük birkaç kişi hâlâ arkamdaydı. Yazmaya devam etmemi istiyorlardı. Belki de onların bana inanışları beni tekrar güçlendirdi ve ben tekrar düştüğüm yerden kalkıp 2020'de buralara geri döndüm. Dostum dediğim birkaç kişi var yanımda sadece. Lakin hayat o kadar çalkantılı ki birşeyler yazmanın vakit aldığından bahsetmeyeceğim, beyninizin içi bazen o kadar dolabiliyor ki hayatın karmaşasından. Ben de o noktadayım şu an. Bir yeni mezun, bir sınav mağduru, atamayı bekleyen bir öğretmen adayı veya sanatını bile icra edemeyecek güçte bir sanatçı deyin. Benim şu zamana kadarki hikayem bu. Aritmi devam edecek mi? Elbette. Ama okurlarıma bölüm atma konusunda bir söz vermeyeceğim. Yine de bugüne kadar yanımda olan herkese çok teşekkür ederim. En çok da Aritmi'nin yükselişinde yardımı dokunan sevgili Karakter Ailesine. İçim daraldıkça buralara gelip minik minik dokunuşlar vereceğim. Her şey için teşekkür ederim, iyi ki varsınız...❤️✨

Bana bir gülüyorsun ya...

@levanta-  teşekkür ederim Levanta♥️