''Bak oğlum. Yaşamlarımızın kendi bireysel yapbozlarımız olduğunu düşün. Ve yaşadıkça, en iyi resmi elde edene dek, parçaları yavaş yavaş öğrendiğimiz derslere ve deneyimlere dayanarak bir araya getiriyoruz. Ama mesele şu ki, herkes yapbozunun kutusunu kaybetmiş. Yani yaptığımız resmi bilmiyoruz, sadece emin bir şekilde tahmin ediyoruz. Bir yapboz yapmanın en iyi yolu elinde resim yoksa, dışarıdan başlamak, kenarları ve köşeleri yapmaktır. Aile, arkadaşlar, hobi ve ilgi alanları. Elbette yaşamda bazı parçalar değişebilir. Bazen arkadaşların değiştiğinde , köşeyi oynatman gerekir. Bazen bir işin ve hobin olur, neye zaman ayıracağının kararını vermelisin. Parçaları oynatırsın. Bazen ailenizden biri ölüp, ardında bir boşluk bırakır. O boşluğu doldurman gerekir, yoksa hep yarım kalırsın. Ve ortada, ruh eşinin bir parçası var. Bir gün biri gelecek, annenle benim yaptığım gibi seni ve hayatını bütünleştirecek. Hayatında ilk kez eksiksiz olacaksın!''