pəri

☆

salam, sadiq Wattpad oxucuları! kimin yadındayam, kimin yox, bilmirəm. bildiyim tək şey var ki, yavaş-yavaş buradakı aktivliyi bərpa etmək istəyirəm.  elə bu bərpaya "Danışır Bakı" seriyası ilə başlayacam
          
          https://www.wattpad.com/959011092-dan%C4%B1%C5%9F%C4%B1r-bak%C4%B1-ham%C4%B1m%C4%B1za-s%C3%BClh-b%C9%99zil%C9%99rimiz%C9%99-at%C9%99%C5%9Fk%C9%99s

https://theabbaslieffect.wordpress.com/2019/11/01/leicali-neheng-fotoqraf-henri-cartier-bresson/

Fotoreportaj fotoqrafiyanın növü olduğu kimi, incə işlənildiyi təqdirdə incəsənət əsərinə çevrilə bilər. Şübhəsiz, burada seçilən mövzunun, kadrların da əhəmiyyəti böyükdür. Amma nə fərqi var ki, fotoqrafın əlləri kamera ilə illərdir tanışdırsa, obyektivin belə bir əhəmiyyəti qalmır.
          
          Eynilə Eugene Smithin yaradıcılığında olduğu kimi. 1948-ci ildə ərsəyə gətirdiyi “Kənd həkimi” fotoreportajı fotoqrafiya tarixinin ən yaxşılarından hesab olunur. Eugene Smith yaradıcılıq dəsti-xətti qədərilə fotolardan film səhnələri çıxartmağı çox sevən, hər kadrını mükəmməl şəkildə təqdim etməyin dərdində olan fotoqrafdır.
          
          Dövrünün nəhənglərindən olan “Life” jurnalı üçün 23 gün kənd həkimi – Dr. Ernest Ceriani ilə birlikdə həyat keçirmiş, onun hər anında onu izləyən kölgədən fərqlənməmişdir. Fotoreportajda belə bir reallıq var ki, işlədiyiniz mövzu üzərində nə qədər çox vaxt keçirsəniz, ətrafa nə qədər bələd olsanız, artıq şəkil çəkərkən özünüzü görünməz hala gətirmiş olursunuz. Nəticədə, kadrlar da çox təbii və həqiqi alınır. Həkim deyir: “O, həmişə hazır olurdu. Həmişə kölgələr içində gizlənirdi. Mən sadəcə giriş verir və öz işimə qoyulurdum”.
          
          https://theabbaslieffect.wordpress.com/2019/03/05/eugene-smith-kend-hekimi/

1990-2000-ci illər uşaqlarının Azərbaycan musiqisindən addım-addım qaçdığı dövrləri yaşayırıq. Bir çoxu retro mahnılarımıza tərəf qaçaraq yaşadığı əsri və ölkəsinin musiqi mədəniyyətini unutmağa çalışır: Şövkət Ələkbərovaya qulaq asaraq bozbaş musiqilərini, Elxan Əhədzadəyə, Polad Bülbüloğluya, Oqtay Ağayevə qulaq asaraq ara mahnıların varlığını öz dünyalarında rədd edirlər. Emin Sabitoğlu? Fikrət Əmirov? Qaya? Rəşid Behbudov? Rast? Hə, hə, hamısı və daha çoxu!
          
          Azərbaycan roku uzun illərdir yetim qalıb, bildiyimiz kimi. “Yuxu”, “Sirr”, “Coldünya”, “Spark”, “Tac” kimi qruplar tarixi bəzəsələr də, özlərindən sonra yerlərini dolduracaq varisləri yetişməmişdi. Məhz elə bu vaxtlar bizim gənclər qulaqlarına elektronik gitar, bass səsinin gəlməsini istəyir. Axı onlar rok acıdırlar! Bir şey ki, Azərbaycana heç dünyaca məşhur rok qrupları konsert verməyə belə gəlmir. Qardaş deyib bağrımıza basdığımız Türkiyə isə 2003-dən bu günə qədər əfsanəvi Rock’n Coke rok festivalına və daha neçələrinə ev sahibliyi edir. Bu gün də The Animals qrupunun orada konserti var, bəli.
          
          Amma nə yaxşı ki, bu rok aclığı Azərbaycanda qlobal problemə çevrilməmiş, arada yeni mahnıları ilə ürəyimizə su səpən qruplar yaranır. Aclığımızı ödəyən qruplardan biri də “The Half”dır (digərləri üçün bax: funk janrında Ahmedowsky Trio, rok janrında Dədə Baba, Meridian, Dezz’n Surreal, Altun Zeynalov Band və sairə).
          
          https://theabbaslieffect.wordpress.com/2019/06/19/the-half/

Sovet Sosialist Respublikaları İttifaqı, yəqin ki, bəzən yaşamaq üçün nə qədər darıxdırıcı bir məkan olduğunu öz pionerlərinə sübut edirdi.
          
          Yanvar 1985-də Kommunist Partiyasının hazırladığı siyahıya əsasən, qərb rok-pank qruplarının SSRİ radiolarında səsləndirilməsi qadağan edilmişdi.
          
          “Repertuarlarında ideoloji cəhətdən zərərli kompozisiyalar ehtiva edən musiqi qrupları və ifaçıların təqribi siyahısı”.
          
          https://theabbaslieffect.wordpress.com/2019/08/29/vandal-rok-neofasist-pank-milliyetci-metal-ssri-senzurasi/

çox depresiv bir anda yenə yadıma düşür buralar. o vaxtkı atmosfer. təəssüflər olsun ki, o vaxtın əjdaha wattpad azərbaycan yazıçıları hal-hazırda biznes, iş, universitet dərdinə düşüb və artıq nə normal yazmaq mümkündür, nə də buraya vaxt ayırmaq. yeni gələnlərin də kitablarını görmürük heç. amma 2014-2017-ci illər ərzində wattpad azərbaycan dövründə nələr etdiksə, nələr yazdıqsa, hələ indi-indi görürəm ki, sən demə biz, əslində, gələcəyə "yatırımlar" eləmişik. darıxdım bura üçün.

siz də, yəqin, mənimlə razılaşarsınız ki, wattpadin son zamanlardakı durumu içlər acısıdır. buna görə də heç utanmadan-filan, birbaşa buradakı yazılarımı heçə sayaraq bloqumun linkini əlavə etmək istəyirəm. https://theabbaslieffect.wordpress.com/

millət, salam! qeyri-romanların, yarım-hekayələrin başını buraxıb tərcümə, məqalə, buna bənzər işlərə baş qoşuram artıq. əslində, uzun zamandır belədir. və həmin yazıları da https://theabbaslieffect.wordpress.com adlı bloqda paylaşılır. yəni ki, belə.

https://merkurdereqs.wordpress.com/2018/01/04/yansima-kamerasi/