küçüklüğümden beri masal karakterleriyle büyüdüm. şaka değil kendimi alice sanardım daha bebeyken... hatırlıyorum okuma yazmayı söktüğümde alice in wonderland'ın sonunu okumaya çekinirdim, "ya biterse?" derdim. sonra cesaretlendim okudum. Şapkacı "her zaman buluşacağız..." dediğinde hüngür hüngür ağlamıştım, hâlâ daha ağlarım. Yıllar önce 'Pamuk Prenses Bir Katil' kitabını okumuştum. resmen kitapta kendimi bulmuştum, ve bugün tekrardan, aşk yaşayarak okuyorum kitabını.. ❤️ ellerine sağlık, detaylarını seviyorum.