Arella

Yaşıyorum. 
Kitap sayfalarında kaybolarak, kelimelerle
yeniden canlanarak, bazen mutlu bazen kırgın bazense her şeyi unutarak. 

Ve öylesine yazıyorum.
İçimdekileri cümlelere aktararak, hislerimi satırlara dökerek, belki özleyerek belki de keşkelere dönerek.

*Beni sana sorsalar bir 'yabancı' dersin. Seni bana sorsalar 'en büyük keşkem' derdim.*


Her şey bir kalbin aniden atmasıyla başladı. Kız sadece sevdi, çocuk sevgiyi fark etmedi. Kız özledi, çocuk özlem nedir bilmedi. Kız ağladı, çocuk güldü. Kız defalarca öldü, çocuk hep yaşadı. Kız kaybetti, çocuk kazandı.

Ve hikaye kötü sonlandı. 

Kız artık boşlukta yapayalnızdı. Duyguları,
hisleri, kalbi tuzla buz olmuştu. 

Kız ölmüştü.

Bedeni hala onunla aynı havayı soluyor olsa da saf sevgiyi hisseden ruhu yok olmuştu.

Kız veda edemedi.
Fakat çocuk Hoşça'kal'dı.

Kız kalbini kilitledi ve gerekeni yaptı.

O'nu sonsuzluğa bıraktı.
Çünkü kız sonsuzluktu...

☸140619

🖤🔐'A