CHAPTER 15

206 1 0
                                    

Pagkagising ko kinabukasan ay sobrang sakit ng ulo ko. Mabigat ang pakiramdam ko at nawalan ako ng gana kumilos.

Tumayo ako ng tumunog ang cellphone ko. Kinuha ko iyon at pinatay ang tawag. I'm not ready to talk to anyone yet.

Muli itong nag-ring at naiirita ko itong tinignan. Nakakunot ang noo ko ng makitang si Hera ang tumatawag. Ano bang kailangan niya ng ganto kaaga.

Sinagot ko ito at nag-antay na magsalita siya.

“Hello, Mira?”bakas sa boses niya ang kaba. Bigla rin akong kinabahan sa boses nito.

“Bakit gan'yan ka magsalita, may nangyari ba sayo?”tanong ko sakan'ya.

“Mira... Relcy is in the hospital right now. Nabangga siya kagabi.”sabi nito na mabilis na ikinatigil ng mundo ko.

Relcy is in the hospital and she got into an accident last night? I unconsciously bit my lower lip to suppress myself from crying again. What the hell did just happened to her?

Hiningi ko ang address ng hospital at dali-daling nagtungo doon. Hindi ko na alintana ang itsura ko basta't makapunta lang ako do'n agad.

Naabutan kong nandoon si Alice at mga kaibigan namin. May matangkad ring lalaking nandoon. Mukhang iyon ang papa niya.

“Hera!”tawag ko rito, lumingon siya at ngumiti ng mahina.

“A-anong nangyari sakan'ya?”tanong ko at tumingin sakanila.

“Inatake siya ng anxiety while driving kagabi. She always experienced that, at ang alam namin ay kaya niya naman. Ngayon lang siya napahamak ng gan'yan.”sabi ni Alice na ikinahina ng tuhod ko. Possible bang dahil 'yon sa sinabi ni Javier kagabi? It's possible that his words triggered Relcy's anxiety.

All this time she's suffering from anxiety, at wala manlang akong alam sa bagay na 'yon? I understand that we're not a real sibling, nor blood related. But I somehow feel that I also want to protect her.

“Are you Elina's daughter?”napapitlag ako no'ng biglang nagtanong ang papa ni Relcy.

“Kilala niyo po ang mommy ko?”nagtatakang tanong ko.

Walang naikwento si mommy sa mga naging kaibigan niya. Ang alam ko lang ay mag-isa lang siyang lumuwas ng maynila at walang kahit na sinong kaibigan.

“Yes, we're not that close. But I barely see her before.”sabi nito at hinubad ang jacket niya.

Relcy doesn't have any resemblance from his dad. Hindi sila magkamukha. Siguro sa mama niya siya nag mana.

Base sa mukha niya... Palagi siyang mukhang galit at pasan ang daigdig. She has a bitch aura that can make everyone scared. Maliit ang mukha niya, medyo matangkad at maikli ang buhok niya. Maganda rin ang kutis niya, kutis mayaman. Medyo insik ang mga mata niya at matangos ang ilong. She also has a very thin pink lips that really suits her.

Hindi ko alam kong mukha lang siyang tomboy manamit o bisexual talaga siya. Well Relcy is typical a bitch. She doesn't fear anyone, even Javier. Wala rin siyang pake-alam sa iba pero sobrang protective niya pagdating sa pamilya.

Nabanggit niya rin sa'kin na si Javier lang kaisa-isahang lalaki na nagustuhan niya. Possibleng si Javier lang din ang magustuhan niya ulit.

“Paano niyo po nakilala na anak niya
ko?”tanong ko sa papa niya.

“You kinda have the same features.”sabi niya. “that uncanny woman was not caught, huh? Nakakatawa namang maunahan ang kapatid ko.”saad niya kaya kumunot ang noo ko.

“Po?”nagtataka kong tanong.

“Nothing.”sabi naman nito kaya tumango nalang ako

Pagkatapos no'n ay umuwi muna ang papa niya dahil may kailangan pa raw itong asikasuhin. Ganon din ang iba naming kaibigan.

Agreement With The Bad Boy (MORGAN SERIES 1)Where stories live. Discover now