"စိန်ပြေးတမ်းဆော့နေတာအချိန်ပြည့်ပြီမို့သားလေးကိုပါပြန်ခေါ်ခဲ့တော့Kim Taehyung'
*တံခါးဖွင့်လိုက်တော့မြင်လိုက်ရတဲ့မျက်နှာချော
ချောနှင့်လူသားထိုလူသားတစ်ချိန်ကသူအရမ်း
ချစ်ရသည့်လူသားအခုထိလည်းရင်တွင်းမှာသာ
ချစ်ပြီးအပြင်ပိုင်းမှာမုန်းနေရသူ..*
"အ့'
"ရပ်လိုက်Kim Taehyung'
*ခြေလှမ်းများနောက်သို့တစ်ဖြည်းဖြည်းဆုတ်
သွားပြီးသူ့အားထိတ်လန့်စွာကြည့်နေသောအလှ
နတ်သားငယ်သူ့အပိုင်လေး၏လက်သွယ်သွယ်
လေးအားကြမ်းတမ်းစွာဆုပ်ကိုင်မိတော့အ့ခနဲ
အော်လာသည့်သူလေး*
"လွှတ်စမ်း Jeon Jungkook!'
"ကစားတာတော်သင့်ပြီလေရော်'
"ပါပါးဘာတွေဖြစ်နေတာယဲဟင့် ပါပါးကိုကိုင်
ထားတာလွှတ်ပေးဦးဦးလူဆိုး'
*အိပ်ခန်းထဲကသူ့သားလေးကအပြင်ကအသံဆူ
ဆူတွေကြောင့်ထွက်လာပြီးသူ့အားJungkookက
ကြမ်းတမ်းစွာဆုပ်ကိုင်ထားတာကိုမြင်လေတော့
ချက်ချင်းပင်ငိုယိုကာJungkookကိုဦးဦးလူဆိုး
ကြီးဟုအော်လေသည်*
"ဒါငါတို့သားလေးလား'
*Jungkookကသားလေးကိုမြင်လေတော့သူ့ကို
ကိုင်ထားတာလွှတ်ကာသားလေးဆီသွားဖို့လုပ်
တော့အရှေ့ကပိတ်ရပ်လိုက်သည့်Taehyung*
"မင်းရဲ့သားမဟုတ်ဘူးJeon Jungkookပြန်
တော့မင်းကိုငါမကြိုဆိုဘူး'
*Jungkookကခပ်ဟဟရယ်သည်မင်ဆောင်းက
တော့သူတို့၏သခင်ကြီးကိုကြည့်ပြီးလန့်နေလေ
ပြီ*
"ဒီမှာKim Taehyungမင်းကြိုဆိုမှသာငါလာရ
ကြေးဆိုငါသေရင်တောင်မင်းကြိုဆိုတာကိုရ
YOU ARE READING
095 [𝐜𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐭𝐞𝐝]
Fanfiction"မတုံးစမ်းပါနဲ့Kim Taehyungရဲ့' 'သခင်ဟာအပြစ်ပေးခဲ့ပါတယ်အနူးညံ့ဆုံးသော ချစ်ခြင်းတရားတွေနဲ့ပေါ့' Song_ Rewrite the stars