Kayıp İMPARATOR (Tamamlandı)

İşkence

Efra'mın yanından ayrıldım ve hemen işe koyuldum. Efra'mın anlattığına göre iki kişilerdi ve ikisinin de yüzünde maske vardı.

Kürenin yanında uzun bir süre Andy'le beraber o kişileri bulmaya çalıştık. Ancak yüzlerinin kapalı olması ve eldiven kullanmaları işimizi zorlaştırmıştı.

Efra'nın ailesi polise haber vermişlerdi ve onlar da bizim gibi hırsızları arıyorlardı. Ama ben bu işi basit bir hapis cezasıyla bitiremem. Bu yüzden onlardan önce bulmam lazım.

Hırsız diye tahmin ettiğim 12 kişi vardı elimde. Efra seslerini duymuş olmalı.

Onların hepsini bir araya topladım ve birer sandalyeye bağlattım. Sonra da hastaneye Efra'mın yanına geldim.

Odaya girdiğimde annesiyle sohbet ediyordu. Diğerleri yoktu.

"Merhaba efendim. Efra'yla yalnız konuşabilir miyiz?"diye sordum. Kadın ilk bana sonra Efra'ya baktı. Efra'dan onay alınca dışarı çıktı.

"İyi misin?"diye sordum yanına oturarak.

"İyiyim"dedi ama sesi pek iyi çıkmıyordu.

"Sana bunu yapanları buldum. Yani neredeyse. Onların seslerini duysan tanır mısın?"diye sordum yanağını okşayarak.

"Asla unutmam"dedi. Gözleri dolmuştu. Döktüğü her göz yaşı ve her kan damlasının hesabını onlardan soracaktım. Hem de en ağır bir şekilde.

Ayağa kalktım ve onu dikkatli bir şekilde yataktan kaldırdım.

"Kısa bir süreliğine seni saraya götürmem lazım. Eğer iyi hissetmiyorsan söyle tamam mı?"

"Tamam" Dikkatli şekilde ayağa kaldırdım. Belimden sıkı sıkı tutmuştu. Ben de omuzundan tuttum ve saraya, adamların olduğu yere geldik. Efra baya şaşkın gözüküyordu.

"Hepiniz sırayla konuşun!" Emrini verdim. Hepsi korktuğu için itiraz etmeden dediğimi yaptılar. Hepsi konuştu. İki kişi hariç. Sanırım buldum bile.

"Siz de bir şey söyleyin hadi!"

"B..biz bir şey yapmadık" Efra'ya döndüm.

"Korkma söyle. O mu?" Hafif bir şekilde kafasını salladı. Hâlâ bana tutunup duruyordu. Bacakları ağrıyor olmalı.

"Sen de konuş!"dedim diğer adama.

"Abi lütfen canımızı bağışla. Hata ettik"

"Siz diğerlerini serbest bırakın. Bu ikisini de favori mekanıma götürün. Ben de Efra'mı bırakıp geleceğim" Görevli onaylar anlamda başını salladı. Ben de Efra'mla beraber geri geldim. Onu yatağa yatırdım ve üzerini örttüm.

"Ne yapacaksın onlara?"diye sordu endişeyle. Can için yaptığını şimdi de tekrarlıyordu.

"Sen merak etme. Sadece ufak bir ceza vereceğim" Bir şey demesine müsade etmeden dudağından öpüp saraya geri döndüm.

Şov başlasın!

{Dikkat bu kısımda bolca işkence sahneleri olacak. Rahatsız olan varsa uyarının sonundan devam edebilirler⚠️}

'Favori mekanıma' geldiğimde ikisinin de ellerinin yukardan bağlı bir şekile olduğunu gördüm. Görevlilere teşekkür anlamında  gülümsedim ve gitmelerini işaret ettim. Çıkıp gittiler.

"Güzel baş başa kaldık. Önce kimden başlasam" İkisi de durmadan onları affetmem için yalvarıyordu. Seslerini her ne kadar duymak istemesem de attıkları çığlıkları duymam gerekiyordu. Yoksa rahat edemem.