P-11

2.1K 143 4
                                    

မနက်ရှစ်နာရီလောက်
ဂျီမင်းတစ်ယောက်နိုးလာသည်

ဘယ်အချိန်ပဲအိပ်အိပ်
ဘယ်နှစ်နာရီပဲထထအမြဲတမ်း
ရှစ်နေပဲနိုးသည်

အကျင့်တစ်ခုဖြစ်နေတာကြောငိ့
ရှစ်နာရီတောင်ဆိုတဲ့နဲ့အော်တိုနိုး
ပြီးသား

"အားးကျွတ် ကျွတ် နာလိုက်တာာာာ
အားးးး"

အိပ်ယာနိုးချင်း
ဗိုက်ထဲကလည်း
အောင့်အောင့်နဲ့ခါးကလည်းနည်းနည်း
ရင်ဘတ်ကလည်း
ကျိမ်းနေတာကြောင့်

ဂျီမင်းခဗျာငြီးနေရှာသည်
ရှစ်နာရီနိုးတာတော်ရုံနဲ့အိပ်ယာ
ပေါ်ကမဆင်းနိုင်

မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်ကြာမှ
အိပ်ယာမှကုန်းထကာ
ဆိုင်သွားရန်ပြင်‌တော့သည်

တစ်စုံတစ်ကုကိုကြည့်တော့
မနိုး‌သေး

ဂျီမင်းလည်းမျက်နှာသစ်
အဝတ်အစားလှဲပြီး
အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာလာခဲ့သည်

အောက်ရောက်တော့
မနက်စာအဆင်သင့်ပြင်
ပေးထားသော
အန်တီ

"သားးနိုးပြီလား"

"ဟုတ်"

"ဂျောင်ဂုရော"

"သူကအိပ်နေတုန်း"

"ဟယ်ဟုတ်လားသူကုမ်ပဏီသွား
ရအုံးမယ်လေ
သားမနိုးခဲ့ဘူးလား"

"ဗျာ
အာ ဟို ကျနော်က
သူ သူအိပ်ပါစေဆိုပြီးမနိုးခဲ့တာပါ"

"မနိုးလို့မရဘူးသားရေ
သူကုမ်ပဏီသွားရအုံးမယ်
ထားလိုက်တော့အိုမားနောက်ပြီးကျ
သွားနှိုးလိုက်တော့မယ်"

"ဟုတ်"

"စားသားစား"

"တော်ပြီအန်တီသားဆိုင်သွားတော့မယ်"

"ဘာလို့လဲသားရဲ့
အိုမားပြင်ပေးတာမကြိုက်လို့လား"

"မဟုတ်ပါဘူးကျနော်ကြိုက်ပါတယ်
ဆိုင်ကနောက်ကျနပြီမို့"

"အော်
ဟုတ်ပါပြီကွယ်
အာ့ဆိုလည်းသွားတော့သွားတာ့"

"ဟုတိအန်တီ"

ဂျီမင်းလည်းဆိုင်ကိုလာတဲ့
တစ်လမ်းလုံးဗိုက်ထဲက
အောင့်တောင့်တောင့်ဖြစ်နေတာနဲ့
ဗိုက်ကိုကိုင်ကာလမ်းလျှောက်လာရတော့သည်

စွာလွန်းတဲ့ခင်ဗျားကိုကျုပ်ကပြုပြင်ပေးမှာTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon