MYSTERIUM CLAVA (VOLUME 1) - PUBLISHED UNDER TBC PRINTERY

CHAPTER 11

THEfollowing day, nagkita kami ni Toby sa tapat ng Poirotea Café. Yes,sa tapat ng Café. Bakit nga ba sa tapat ng Café at bakit hindi nalang ako nag-intay sa loob?

If you can recall,last time na nakipagkita ako for an investigation sa café na 'to waswith Tetsuya during the 'StalkerCase.'May nangyari rin doon na hindi maganda. A case, a murder. A certainemployee got killed and it was up to me to solve it dahil sa latenang dumating si Tetsuya.

Kahit kanina pa akgpinapapasok ng mga employee ng café pero, tumanggi ako. Baka mamayakapag may mangyari na naman at baka ako na ang sisihin nila. Ano ba'yan! Wala naman akong balat sa pwet kaya huwag nila akong sisihin.

Moments later,dumating na si Toby and grabe pagka-book worm nito, ah. Nagbabasahabang naglalakad. Kapag nabangga 'tong taong 'to, pagtatawanan kotalaga siya at bi-video-han pa.

Pagkadating niya aysumandal lang siya sa pader and he went on reading. Aba! Ano 'to?Hindi ako nage-exist? Konti na lang talaga bibigwasan ko na 'tonglalaking ito.

Dahil sa bwisit koay inagaw ko ang librong binabasa niya na ABCMurdersby Ms. Agatha Christie.

"What? Givethat back!" he said with his authorative voice. As if naman namay magagawa ang pagiging authorative niya sa akin.

"At ano? Youwill just read that book and continue on ignoring me? Then, it's afreaking no!" I said while looking at him in the eyes. Paratuloy kaming nasa isang staring contest.

"Ehem. Ma'am, sir?Ayoko pong mangialam sa LQ niyo po pero, kung magaaway po kayo, huwagpo rito sa tapat ng café. Baka po kasi matakot po ang mga customerseh," nagulat kami sa biglang pagsasalita nang isang employee ngnasabing cafe.

Sabay kaminapatingin ni Toby sa nasabing employee with our eyes wide open.

"We are not acouple!"

-

Toby'sP.O.V.

HINDIko alam. But I just don't feel working with other people. Hindi akocomfortable na may mga kasama ako sa mga cases na hinahawakan ko.

Hindi nga ba akocomfortable or nasanay lang ako na gumagalaw ako sa dilim? Bakit konga ba nilalayo ang sarili ko sa mga tao na ang tanging gusto langnaman ay ang makasama at matulungan lamang ako?

I don't know why.Maybe it's also because of my dark past. Ayoko nang maalala. Ayokonang masaktan pa. Pero at the same time, ayoko na ring mabuhay sanakaraan ko.

Maya maya pa aysinikmuraan ako ni Dave kaya nagising ako realidad.

"W-wait? Whaton earth was that for?" inis kong tanong sa kanya. Aba! Parasaan at sinikmuraan ako nang babaeng 'to.

"Mag-focus kaToby! Isang possible na kidnap case 'tong i-imbestigahan natin kaya'wag kang nakatulala lang d'yan!" ramdam ko ang inis sa bosesniya.

D*mn! May punto nganaman si Dave. Ano ba ginagawa ko? Ako dapat ang nagl-lead kay Dave.But why is it like it became the other way around. I slapped myselfat ginising ko ang sarili ko. Ginising ko ang diwa ko, and I woke mydetective persona.

I faced her with mytraditional poker face, then I handed her a folder that was preparedby Ryn herself as usual.

"So, here iswhat we are going to do for the first phase of our investigation andat the same time this will also serve as a part of your training."I said.

"And what isthis so-called first phase?" she curiously asked.

"We will haveour own seperate investigations, I will do some personalinvestigation while you go to those people na nasa list and try tointerrogate them. Then, at the end of the day let's meet at theHolmes Academy Cafe." I explained. Her eyes widened afterhearing the plan.