_Zorbam Benim Ruh Eşim_∞{B×B}

11.bölümğ.

O olaydan sonra Pars siktirip evine gitti. Bende kanepede telefonumu kurcalamaya başlamıştım. Pars gideli 4 saat olmuştu ve ben sıkıntıdan turşumuş domates olmuştum. Bugün de okula gitmedim diye günüm baya uzun geçiyordu evde.

Acıkmıştım. Karnım beni doyur diye ağzıma sıçıyordu. Telefonu kanepeye atıp mutfağa ışınlandım. Buzdolabını açıp içine boş boş baktım. Ulan evde zıkkımlanmaya birşey kalmamıştı. Lanet marketemi gideyim ben şimdi ya of.

Markete gitmem için evden çıkmam,evden çıkmak için de hazreti Pars beyden izin almam gerek.

Salona geri dönüp telefonumu elime aldım ve watsapa girip Parsa lanet izin mesajını attım aslında izin değilde haber mesajıydı.

"Pars ben markete gidiyorum evde yemeğe birşey kalmamış"

"Bekle kapıda geliyorum"

"Ok"

Tabii ki köpek gibi arkamdan koşması şartdı amına koyim alt tarafı markete gidecektim.

Odama geçip kıyafet dolabını açtım ve gözüme ilk giren kombini üzerime geçirip aynaya baktım seviyordum bu kombinide.

Saçlarımı da hem tarak hemde elle gelişigüzel düzeltip hazır olduktan sonra ayakkabılarımı giyerek evden çıktım ve Parsı kapının karşısında beklemeye başladım.

Bir iki dakika sonra Parsda evden çıktı. Bir birimizi görünce süzmeden edemedik çünki her ikimizde normalden daha güzel giyinmiştik.

(Parsın giyimini aaaynen böyle bişy hayal edin api :D)

Kapıyı kilitledikten sonra apartmandan çıktık ve motosikleti es geçip ayakla gitmeye karar verdik.
Bakışlarımız arada bir birimize kayıyordu. Arada bir de gözlerimiz kesişiyordu ulan bizde lisede yeni sevgili olmuş tipler gibi geziyoruz çok saçma bir atmosfer var .

Biraz sonra sessizliği bozan Pars oldu.

"Doğru düzgün yürüsene be uçuyorsun sanki"

Afallayarak ona baktım. Kavgamı arıyor bu ya hep?