26.BÖLÜM

1.9K 108 24
                                    

"Ayrıca bize bağırma gibi bir hakkın yok Pars."

"Ne oluyor?" Diyen annemin sesiyle başımı arkaya çevirip oraya baktım.

"Bir şey olduğu yok anne. Güneş'in de benimde şarjım bitti. Pars beyler merak etmiş. Kimse de telefonlarını açmayınca meraklanmış." Anneme bağırdığını söyleyip ortalığı daha da karıştırma gibi bir fikrim yoktu.

"Madem öyle, neden bağırıyorsunuz?" Arkadan gelen babamla işler daha da birbirine girmek üzereydi.

"Fark etmemişiz baba." Dedi Pars. Onların bize şüpheli bakışları eşliğinde içeri girdik. Aynı zamanda da ters bakışlarımı Pars'a yöneltiyordum. Eve girer girmez yorgunlukla odaya çıktık.

"Pars neden öyle bağırdı ki?" Diye sordu Güneş makyajını silerken.

"Bilmem, ama beyefendi meraklanmış o kesin. Hayır madem merak edeceksin keşke ben eve ilk geldiğimde de merak etseydin." Diye söylendim. Yaklaşık 1 saat boyunca sohbet ettik. Telefona bir görüntülü arama düştü. Gruptandı.

"Kesin Sinan arıyor." Diyerek açtım. Güneş de yanımdaki yerini aldı.

"Oo hanımlar siz hiç bize cevap verir miydiniz?" Gülerek yanıtladım.

"Arada yaparız böyle şeyler." Hep beraber gülerken bakışlarımı hepsinde gezdirdim. Bulut'un biraz morali bozuk gibiydi.

"Bulut, iyi misin?" Diye sordum.

"Evet, evet. Bugün çok yoruldum sadece." Başımı sallayarak onayladım. Aklıma bir anda çarpışan arabalarda ki çocuk takıldı.

Sahi, kimdi bu çocuk?

"Ee nasıl oralar?" Barkın cevapladı.

"Biz neredeyse her yıl geliyoruz. Bence Güneş ve İlgi'nin fikrini alalım." Yanımda duran Güneş'e baktım.

"Açıkçası ben beğendim. Daha köy gibi bir yer bekliyordum. Ama hiç de öyle değilmiş. Ayrıca akrabalarınız da çok tatlı." Başımla onu onayladım.

"Bence de. Güneş'e katılıyorum."

Barkın utana sıkıla bir soru sordu.

"Yaa... Diyorum ki, şimdi Açelya kızlarla arkadaş oldu ya. Onu da mı gruba eklesek?" Aynı anda gülmeye başladık.

"Oo aslanım, hani sadece hoşlanıyordun? Aşıksın dırırırı." Bir tur da Sinan'ın dediğine güldük.

"Tamam," dedi Güneş, en sonunda kendini durdurup. "Sorarız, ama itiraz edemeyiz. Kız yeni yeni alışıyor." Kaşlarımı çattım.

"Açelya neden bu kadar içine kapanık."

"Kimse bilmiyor ama okulda çok zorbalayan oldu. Ailesi ile arası da pek iyi değil sanırım." Başımı salladım.

Bir süre daha konuştuk. Gece yarısına geliyordu ki Güneş'in uyuya kalmasıyla ben de telefonu kapatıp uyudum.

🎀🎀🎀

"Uyan artık Güneş!" Diye yakındım. Yaklaşık 10 dakikadır onu uyandırmaya çalışıyordum ama uykusu çok ağırdı.

"5 dakika daha..." Kafasını yastığa bastırdığı için sesi boğuk çıkmıştı.

"Ay 5 dakika önce de aynı şeyi söyledin Güneş. Kalk artık şu yataktan." Gözlerini açıp hafifçe doğrulduğunda artık şükür namazı kılacaktım.

"Allah'ım sana şükürler olsun." Dedim.

"Ay kalktım be! Gören de iki saattir uyandırmaya çalışıyorsun sanacak."

İLGİ/GERÇEK AİLEMWhere stories live. Discover now