Sessizlik

7 0 0
                                    

Acayip bir şekilde herkes çok sessiz! Kimse konuşmuyor.

"Hay Allah, kulaklığımı unutmuşum"(Çok bağırdın Alya)

Herkes dönüp bana baktı!

"İnsanlık hali naparsın!" diye durumu toparlamaya çalışırken daha da berbat ettim.

Önden birisi kafasını uzattı

"Şşt, sessiz olun,birazdan yola çıkacağız.Sakın yolda da böyle konuşmayın"

Bu kişi öğrenciye benzemiyordu.(Şimdi böyle dedim diye öğretmen falan sanarsınız ama öğretmen de değildi.)

"Tamam, kusura bakmayın." dedim 

Bağırmasından çok bakışları da rahatsız ediciydi.Yüz ifadesi çok değişikti.

Birazdan yola çıkacaktık.Servis şoförü bavullarımızı yerleştiriyordu.

Ama benim aklım hâla öğretmendeydi. Çünkü emindim ki bizim okulda öyle bir öğretmen yoktu.

Neyse hiçbir şeye aldırış etmeden kafamı cama yasladım , dışarıya baktığımda benim omzuma çarpan adamla servis şoförünün konuştuklarını gördüm. İkisi de birbirine bakarak sırıtıyordu.Her halde daha önce tanışıyorlardı.

İki dakika sonra şoför geldi ve servisi çalıştırdı.Tam o esnada annem mesaj attı.

"Alya,çıktınız mı yola?"

"Evet anne şimdi gidiyoruz."

"Tamam kızım, hadi iyi yolculuklar."

"Sağol annem."

"He bu arada sakın çok konuşup insanları rahatsız etme." diye bir mesaj attı annem.

Ayy, canım annem ne kadar da düşünürmüş beni(!)

"Uff tamam anne, ne rahatsız edeceğim , çocuk muyum ben sanki!"


OKUL YOLCUSUWhere stories live. Discover now