2.bölüm

33 12 91
                                    

Ramazan bayramınız mübarek yeşil elmalarımm.

Aile;seni her zaman koruyup kollayan,ailen olmasa bile en azından öyle hissetdiğin kişidir.

Miray için bu demekti ve hiç bir zaman da bunu o günden sonra hissedememişti.

Bazı aileler var ya

"Yediğin önünde yemediğin arkanda daha ne derdin olabilir ki?"

Hayır abla kalp yerine taş taşıyoruz biz çünkü;

Gerçekten aile neydi?

Ona paralar vermek,yedirtmek maddi her şeyini sağlamak değildir aile olmak.Aile karnını doyurup, çocuğuna her şeyi vererek susturmak değildir.Aile olmak demek çocuğunun karnını doyurarak onu sıcak tutmak demek değildir.Seni doyurup giydirme işlerini sosyal kurumlarda yapıyor.Aile dediğin sana gerçek ve koşulsuz sevgiyi verir.Aile demek,babanın sana verebileceği tüm sevgiyi vererek ondan başka erkeğin seni daha fazla sevemeyeceğini göstermektir.

Aile,senin mutlu olman için kendinden vazgeçen kişidir.

Mirayın dudakları şaşkınlıkla aralandı.

"Ne yaptın ne yaptın?"

Ve o an olan oldu ne Miray sakin kala bildi, ne de babası.

"Benim haberim olmadan mı yaptın bunu?"

"Miray"dedi babası sesini yükselterek.

"Sakinleş yoksa-"

"YOKSA NE YOKSA NE DÖVERMİSİN BENİ?"diye bağırdı Miray.

"MİRAY"dedi aynı ses tonuyla Ali.

"Okul sahibinin kızı neden başka okulda okuyor demezlermi?"

Sinirle güldü Miray.

"Doğru ya senin için hep imajın önemli zaten.Ayrıca kimse senin kızın olduğumu bilmeyecek"

"Sebep?"

"Son yıl zaten bir de okulun gözde kızı gözüyle bakılmasıyla uğraşamam."
durdu"Öğretmenlerde dahil"dedi sert sesle ve odasına yöneldi.

Yine hiç bir şey yememişti...

                        🕴

Okul günü

Miray okula arabayla giderken bir yandan da yakın arkadaşı Gizemle konuşuyordu.
Onunla çocukluktan beri arkadaştılar.Aslında bir arkadaş qrupları vardı.Bağları çok güçlüydü ama o günden sonra Mirayda gidince hepsi ayrılmıştılar...

Bir tek Mirayla Gizem telefonla hasret gideriyordular.

"Miray, nasıl oldun yani dünden sonra"

"İyiyim"

"Yemek yedin mi?"

"Evet, sana sormicam çünkü yemeksiz bir saniyen bile yok MaşAllah"

Karşı taraftan gülme sesi geldi.Miray sözüne devam etti.

"Sende nasıl?"

"Hiç, öylesine babam konuşuyor ama çok takmıyorum."

Sesinde hüzün vardı.

Miray konuyu değiştirdi.

"Gizem bizim bir arkadaş grubumuz vardı ya?"

"Evet?"

"Keşke onları görsek yaa çok özledim ne bileyim Ege yine sana sataşsa, Kuzey imalariyla Eceyi utandırsa,ben de size bakıp kahkaha atsam."

"Miray umarım bir gün onlarla karşılaşırız."

ACITIYORSA GEÇMİŞ DEMEKKİ GEÇMEMİŞWhere stories live. Discover now