Hazelnutsu's School Projects

Ang Sinampal na Artista

Ang Sinampal na Artista (The Slapped Artist) by Joan N. Tamayo

This is an anecdote (anekdota), this is written for my Malikhaing Pagsulat (creative writing) subject in filipino language.

DISCLAIMER: This anecdote is written from my own recent real life experience.

-------------

Pangalawang araw ng aking exam, pagkatapos ng last subject, nagkumpulan kaming lahat malapit sa senior high school building para magpractice para sa sayaw namin sa philosophy.

Naging artista ako kasama ang kaibigan kong si Samantha, para umarte nang isang baliw.

Marami akong pagkakamali, dahil para sa akin, ang pag arte ng parang baliw ay sobrang nakakahiya. Tinanggal ko ang aking salamin at ginulo ang buhok ko, para magmukhang baliw.

"Joan at Samantha! Dapat ituloy niyo ang pagiging baliw habang tumatakbo!" sabi ni Sophia. Siya ang aming tagapagsanay kasama si Sarah Dajunos sa bawat pagtatanghal.

Ang saya saya kong umarte na parang baliw, nagtawanan din ang mga kaklase ko. Pero hindi ako nakaramdam ng hiya. Ako at si Samantha ang unang aktor na pumasok sa eksena, kaya sa kabila ng saya, kailangan naming mag-seryoso.

Habang lumilipas ang oras at maraming pagtatangka, naging maayos naman ang pag-arte ko at narating ang oras ng mga mananayaw para magpraktis. Kaming mga artista ay pinayagang umuwi.

Noong pabalik na kami sa aming silid-aralan, nauna sa amin si Arvie at nagtanong "Pwede mo bang ipakita sa akin ang isang baliw na tumatakbo"?

Sa simula ng kanta, ako at si Samantha ay sinabihan na tumakbo habang umarte nang isang baliw. Tatakbo kami sa gitna papunta sa likod habang sumasayaw ang mga mananayaw.

Ginawa ko naman ang sinabi ni Arvie. Ginulo ang aking buhok at tumakbo papunta sa kanya. Tumawa si Arvie at pati ang mga kaklase ko, sina Sarah Ligutom, Glaiza at Ate Juliana na nasa likod ko.

Ako at si Samantha din tumawa, tanong ni Sarah Ligutom "Kaya mo ba ulitin?" Sabi niya habang inilabas ni Ate Juliana ang kanyang cellphone para i-record ang aking gagawin. Noong gusto kong tumakbo, dumaan ang dati kong kaklase, si Harvey at iba pang estudyante at nahihiya akong umarte.

"Sige...3...2...1..." Nagbilang si Sarah Ligutom habang hinihintay ako ni Ate Juliana na magsimula "FREEDOM!" sigaw ni Sarah Ligutom pero tumayo ako, hindi gumagalaw sa hiya.

Biglang hinampas ni Sarah Ligutom ang puwet ko. Isa itong marahas na sampal, at tumawa si Sarah Ligutom pero nadismaya na hindi ako tumakbo.

"Aray! Ang sakit!" Unang beses kong masampal sa pwetan ko. Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maiiyak sa sakit.

Pero hindi ako nagalit kay Sarah Ligutom, nakakatuwa ang ginawa niya. Sa paglipas ng oras, nawala ang sakit sa puwetan ko.